ನಾಡ್ಲ್ ನಾಳ್- 28
ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ಕಾರೋಣಕಾರಂಡ ಬಾಯಿಂಜಿ ಬಸಿ ಚೋರೆ ಒಕ್ಕಿಯಂಡೇ ಇಂಜತ್.
ನಾನ್ ಮೊರ್‌ಟಂಡ್ ಓಡಿ ಪೋಯಿತ್. ಕೊಡತ್ ಬೆಚ್ಚಿತಿಂಜ ತೀರ್ಥ ಕುಪ್ಪಿ ಎಡ್‌ತಿತ್ ಮುಚ್ಚಳ ತೊರ್‌ಪದು, ಕುಪ್ಪಿನ ಬಲ್‌ಚಂಡ ವಡಿಯ, ಬಲ ವಾಯಿತ್ ಕೇಟತ್ – ”ಇಂವೊ ಎನ್ನನೆ ಚತ್ತಿಯೇ…?”
ನಾಕ್ ತಡಿರ ಬೊರ್‌ಚಲ್‌ನುಂಡ್ ಪರೆವಕ್ ನಾವ್ ಬಂದ್‌ಲೆ.
“ಇಂವೂ ಎನ್ನನೆ ಚತ್ತಿಯೇ?” ಪುನಃ ಒಮ್ಮ ಅರಂದಂಡ್ ಕೇಟತ್, ವಡಿಯ.
‘ಸೊ… ಸ್ಸೊ… ಸೋಕಾಯಿತ್” ಎಣ್ಣ್‌ನ ನಾನ್ ಓಡಿ ಬಂದಿತ್ ಇದೇ ಕಡಿಕೆಲ್ ಬುದ್ದಂಡ. ಅಂದಿಂಜಿ ಒರ್ ತಿಂಗ ಕಡಿಕೆಲೇ ಆಯಿತಿಂಜ. ಇಂದೂ ಚೋರೆ ಕಾಂಬಕ ಬರ್ ಗಳಿಗೆ ಬೊತ್ತಿತ್ ಮುಂಡೆ ತಿರುವ, ಓ… ದೇವರೇ ಮಿಂಞಕ್ ಎಂತೆಲ್ಲಾ ಕಾಂಬಕಾಕೂ… ಎಕ್ಕಿ ಎಕ್ಕಿ ಮೊರ್‌ಟತ್, ಚುಬ್ಬವ್ವ,
*. **. ***
ಕೀರಿ, ಅರುಣ, ವಾಸು, ಮನು ಪತ್ರಿಕೆ ಕಾರ್ಯಾಲಯಕ್ ಎತ್ತ್‌ಚಿ.
ಒಳ್‌ಕ್ ನುಗ್ಗಿತ್ ಮೇಜಿರ ಎದಿಕೆ ನಿಂದಕಲೂ ಮಂಡೆ ನೇತಿತ್ ನೋಟದ ಸಂಪಾದಕನ ನೋಟಿತ್ – “ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ” ಕಾಕ್‌ಚಿ, ಕೀರಿ!
ಕೀರಿರ ಕಾಕಲ್ ಕೇಟಿತ್ ಮಂಡೆ ಎಡ್‌ತ ಸಂಪಾದಕ ”ಓ ನೀನಾ…, ಬಾ ಅಳೆ” ಉದಾಸೀನತ್ ಎಣ್ಣಿತ್, ಪುನಾದಿಯ ಎಳ್‌ತ್‌ಕ್ ಮಂಡೆ ತಾತ್‌ಚಿ.
“ನಂಗಳ ಒಮ್ಮೆ ಬುಟ್ಟ್‌ರುವಂಜಿ ಪಿಂಞ ನೀನ್ ಎಳ್‌ದಿಯಂಡಿರ್…!”
“ಎಂತ ವಿಷಯ ಎಣ್ಣ್?”
“ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ… ನಿನ್ನಗುಂಡ್ ಒರ್ ಉಪಕಾರ ಆಕಂಡು.”
“ಎಣ್ಣ್ ! ಉಪಕಾರ ಮಾಡುವಕೂ, ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡುವಕೂ ಉಳ್ಳದೇ ಈ ಪತ್ರಿಕೇಂದ್ ಎಲ್ಲಾಕೂ ಗೊತ್ತುಂಡ್. ಎಣ್ಣ್ ಎಂತ ಉಪಕಾರ ಆಕಂಡು?
“ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ನಾಡ ಮನೆಕಾರಂಡ ವಿಷಯತ್‌ನೇ ಎಣ್ಣಿಯಂಡುಳ್ಳೊ. ನನ್ನ ತಪ್ಪು ಗ್ಯಾನ ಮಾಡತೇ…!”
“ಎಣ್ಣ್… ಎಣ್ಣ್…!”
“ಚಾಚೆಲ್ ನಾಡ ಒರ್ ಅಯ್ಯಂಡ ಮೋಂವನೇ. ಪೆದ ಚಿಮ್ಮಂದ್!”
‘ಓ… ಆ ಬೊಳಕಾಟ್‌ಕಾರ ಕರುಂಬಯ್ಯಂಡ ಮೋಂವನಾ? ನಲ್ಲೋರ್ ಆಟ್‌ಕಾರ, ಆಟ್‌ಕಾರಳ ಡೆಲ್ಲಿಕ್ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಪೋಯಿತ್ ಪ್ರದರ್ಶನ ಕೊಡ್‌‌ತಿತಯಿಂಗ. ಅಯಿಂಗ ಎನ್ನನೆಯೋ ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಮರಣಪಟ್ಟಿಯೆ ಕಾಂಬಲ್ಲಾ…?”
‘ಹ್’ಂ! ಸೋಕಾಯಿತ್ ಚತ್ತಿಯೆ. ಅಪ್ಪೊ ನಲ್ಲೋರ್ ಮನ್‌‌ಷ್ಯನೇ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಆಚೇಂಗಿ ಈ ಮೋಂವೊ ಉಂಡಲ್ಲಾ… ಬೊರೀ ಕೇಡಿ.”
“ಅಕ್ಕುವಾ…?”
“ಛೇ… ನಾಕೇ ಎಣ್ಣುವಕ್ ಞಾಣ ಆಪ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಬಗ್ಗ್‌ನವಂಡ…ತ್ ಕಟ್ಟ್‌ರುವ ಆಸಾಮಿ. ಅನ್ನತಾ ಒರ್ ಪೆರ್ಂಗಳ್ಳ. ಅವಂಡ ವಿಷಯತ್‌ನೆಲ್ಲ ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಆಳ್‌ತಕ ನೀಡ ನೇರ ಪಾಳಾಕೂಂದ್ ಎಲ್ಲಾನ ಎಳ್ದಿಯಂಡೇ ಬಂದಿಯೆ. ಇದಾ ಓದಿ ನೋಟೊಮ್ಮ.”
ಚಿಮ್ಮನ ದೂರಿತ್ ಎಳ್‌ದ್‌ನ ಕಾಗದತ್‌ನ ಸಂಪಾದಕಂಡತ್ತಟಿ ನೀಟ್‌ಚಿ, ಕೀರಿ
”ಪುರ್‌ಸೊತ್ತಾಪಕ ಓದುವಿ. ಇಕ್ಕ ಚೆನ್ನ ಆತುರತ್ ಉಳ್ಳೊ” ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಕಾಗದತ್‌ನ ಮೇಜಿರ ಮೂಲೆಲ್ ಬೆಚ್ಚತ್, ಸಂಪಾದಕ.
”ತೆರ್‌ಕಿ ಬೆಚ್ಚಕ ಆಪ್‌ಲೆ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ. ಈ ಲೇಖನತ್‌ನ ಈ ವಾರತ್‌ರ ಪತ್ರಿಕೆಲೇ ಇಡಂಡು.”
”ಹ್ಂ ಎಣ್ಣಿತ್ 13 ಪಾಳೆರ ಕಾಗದತ್‌ನ ಒಮ್ಮ, ಕೀರಿನ ಒಮ್ಮ ನೋಟ್‌ಚಿ, ಸಂಪಾದಕ.
“ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ದುಡ್ಡ್ ಎಚ್ಚಕಾಚೇಂಗಿಯೂ ಪರೋಲೆ. ನಂಗಡ ಒಕ್ಕ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಎಚ್ಚಕ್ ಬೋಂಡಿಕೆ ಖರ್ಚ್ ಮಾಡುವಕ್ ತಯಾರುಂಡ್. ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಒರೇ ವರಾತ. ತಾಂಡ ಆಸ್ತಿ ಮಾರಿ ಪೋಚೇಂಗಿಯೂ ಪರೋಲೆ. ಆಚೇಂಗಿಯೂ ನಂಗಡ ಒಕ್ಕ ನಂದಾಂಡು. ಐನ್‌ಮನೆ ಪಾಳಾಪಕಾಗಾಂದ್. ಆನಗುಂಡ್ ಈ ಲೇಖನತ್‌ನ ನಿಂಗಡ ಪತ್ರಿಕೆಲ್ ಇಡಂಡೂಂದ್ ನಾಡ ಆಸೆ. ಆ ಚಿಮ್ಮನ ಕಾಂಬಕ ಎಲ್ಲಾ ದುಂಡ್ ತಿರ್‌ಕುವನೆಕಾಂಡು. ಹಿ… ಹೀ…!”
“ಚಿಮ್ಮ ಕೇಡ್ – ಕೇತರ ಮಾಡಿಯಂಡುಳ್ಳದ್ ನೇರಾ, ಪೊಟ್ಟಾಂದ್ ಕೇಟರಿಯತನೆಕೆ ನೀನ್ ತಂದದೇ ಸೆರೀಂದ್ ಇಡುವದ್ ಸೆರಿಯಾಗ, ಲೇಖನ ತಂದಿತ್ ಪೋ. ನಾನೂ ನಾಲ್ ಜನಳ ಅರ್‌ಂಜಿತ್ ನೋಟುವಿ.”
”ಜನ ತಂದ ಸುದ್ದಿನ ಪತ್ರಿಕೆಲ್ ಇಡುವದ್ ಪತ್ರಿಕೆರ ಧರ್ಮ ಅಲ್ಲಣ್ಣಯ್ಯಾ…?”
“ಅದ್ ಇನ್ನತ ಸುದ್ದಿ ಅಲ್ಲ. ನಲ್ಲ ಸುದ್ದಿ.” ಚೆಡಿ ಬಾತೇಂಗಿಯೂ ತಾಳ್ಮೆಲ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ, ಸಂಪಾದಕ.
ಕೀರಿಕೂ ಚೆಡಿ ಪತ್ತಿಯಂಡಿಂಜತ್. ಆಚೇಂಗಿಯೂ ಚೆಡಿನಗುಂಡ್ ಒಂದೂ ಚೆಡಿಯುಲೇಂದ್ ನೆನ್‌‌ತಿತ್- “ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಒರ್ ನಿಮಿಷ ಒಳ್‌ಕ್ ಬಪ್ಪಿಯಾ?” ಕೇಟತ್.
“ಎಂತ ಉಂಡೇಂಗಿಯೂ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಎಣ್ಣಪ್ಪಾ. ನನ್ನ ಇಂದ್ ಪರಿಚಯ ಆನವಂಡನೆಕೆ ಕಳಿಕತೆ.
ವಿಧಿ ಇಲ್ಲತೆ ಕೀರಿ ಜೋಬ್ ಲಿಂಜಿ 900 ಉರ್‌ಪಿಯ ಎಡ್‌ತ್ ಮೇಜಿಲ್ ಬೆಚ್ಚಿತ್, ‘ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಇಕ್ಕ ಇದ್ ಇಚ್ಚಕಾನ ಬೆಚ್ಚಂಡಿತಿರ್. ಬಾಕಿ, ಲೇಖನ ಪ್ರಕಟ ಆನ ಪಿಂಞ ತಪ್ಪಿ.”
“ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ…, ಒಂದ್ ಎಣ್ಣುವಿ. ನೀನ್ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಚಿಟ್ಟಪ್ಪಯ್ಯನ ಕುಸಿ ಪಡ್‌ತಿರ್‌ತೇಂಗಿ ನೀಡ ಈ ಚೆರಿಯ ಕಾರ್ಯಾಲಯ ಅಲ್ಲ: ನಾಲೇ ನಾಲ್ ದಿನತ್ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್, ಏರ್ ಕಂಡೀಷನ್ ಎಲ್ಲಾ ಉಳ್ಳ ಆಫೀಸ್‌ಲ್ ಅಳ್‌ಕಲು; ಗೊತ್ತುಂಡಾ…? ಹಿ… ಹೀ…” ತೆಳ್ಚತ್, ಕೀರಿ.
ತಾಂಡ ಮೇಜಿಲಿಂಜ ದುಡ್ಡ್‌ನ ಉಂದಿ ಪಾರ್‌ಚಿಟ್ಟತ್, ಸಂಪಾದಕ. ಅಂತು ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ – ಏಯ್ 10-20 ಕಾಲತಿಂಜಿ ಸತ್ಯ – ಧರ್ಮತ್‌ನ ಬುಡತೆ ನಡ್‌ದಂಡುಳ್ಳೋ, ಇಕ್ಕ ನೀಡನ್ನತ ಗುಲಾಮಂಡ ಕೈಲ್ ದಾಡದೋ ಪಣತ್‌ನ ಕೇಟವ ಅಲ್ಪ ನಾನಲ್ಲ. ಬೆರಿಯ ಇಲ್ಲಿಂಜ ಜಾಗ ಬುಡ್. ನೀಡ ಕಿತಾಪತಿ ಬದ್‌ಕ್ ಗೊತ್ತುಳ್ಳ ನಾನ್ ನಿನ್ನ ಒಳಕ್ ಕೂಟಂಡುಯಿಂಜಿಲೆ. ಕಾಲಡಿಕ್ ಬಂದವನ ಪೋ ಎಣ್ಣುವದ್ ಧರ್ಮ ಅಲ್ಲಾಂದೆಣ್ಣಿತ್ ನಿನ್ನ ಒಳ್‌ಕ್ ಕೂಟಿಯಂಡ. ಇಕ್ಕ ನಲ್ಲ ತಕ್ಕ್‌ಲ್ ಎಣ್ಣಿಯಂಡುಳ್ಳೋ, ದಾಟ್ ಪೊರ್‌ಮೆ!”
“ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ನೀನ್ ಬಲ್ಯರಿಕೆ ಕಳ್‌ಚಕ ನಂಗಳೂ ಬಲ್ಯರಿಕೆ ಕಳಿಕಂಡಿಯಾಪ.”
ತಾಂಡ ಕೆಣಿ ಪತ್ತುಲೇಂದಾಪಕ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ ಒಮ್ಮಲೆ ಕೂತ್ ಕೊಡ್‌‌ತತ್.
“ಇಲ್ಲಿಂಜ ದಾಟುವಿಯಾ, ಅಲ್ಲಾ ಉಂದಿತ್ ಪೊರ್‌ಮೆ ಚಾಡಂಡುವಾ? ನಾಲಾಯಕ್ ನೀನ್ ದಾ‌ರ್ಂದ್ ನಾಕ್ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆಯಾ?
ಕೀರಿರ ಮೂಡ್ ಮಂಜಕೆಟ್ಟ್‌ನಕಲೂ, ಅವಂಡ ಚೋರೆ ಅವನ ಮುಂಡತಿಪ್ಪಕ್ ಬುಟ್ಟ್‌ಲೆ. “ಓಹೋ… ನೀಕೊಬ್ಬಂಗೇ ಅಲ್ಲ ಪತ್ರಿಕೆ ಉಳ್ಳೋ.
“ಎಲ್ಲಿಯ ಬುಡ್! ನಾಡ ಆಫೀಸ್‌ಕ್ ಬಂದ್‌ರುವಂಜಿ ಕೊರ್‌ಪಚ್ಚಕ್ ಧೈರ್ಯ ನೀಕ್…” ಕೇಟಂಡ್ ಕೀರಿರ ಕಾಲರ್ ಪುಡ್‌ಚಿ ದಬ್ಬ್‌ಚಿ, ಸಂಪಾದಕ.
ನಾಟಕತ್ ಮೊರಡುವನೆಕೆ ಮೊರ್‌ಟಂಡ್, ಅಡಿಲ್ ಬುದ್ದ ದುಡ್ಡ್‌ನ ಪೊರಕಿಯಂಡ್, ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಪಾದವೇ ಗತೀಂದ್ ಓಟ್ ಮುರ್‌ಕ್‌ಚಿ, ಕೀರಿ ಪಿಂಞ ಕೂಟ್!
ಪೊಣ್ಣ್‌ಕ್ ತಟ್ಟಿರುವಂಜಿ, ಒಂದಾಂಡ ಬಯ್ಯ ಒಂದ್ ಸಿಗರೇಟ್‌ನ ಚುಟ್ಟಂಡ್ ಅಳಿತಿತಿಂಜ ಪಟ್ಟೆದಾರ, ಕೂಳ್ ನೀರ್ ಒಂದೂ ತೊಡತೆ ಕೀರಿನ ಕಾತಂಡಿಂಜತ್.
“ಅಯ್ಯಾ”ಂದ್ ಕಾಕಿಯಂಡೇ ಒಳಕ್ ನುಗ್ಗ್‌ಚಿ, ಕೀರಿ.
“ಅಯ್ಯಾ, ಆ ಸಂಪಾದಕ ಭಾರೀ ಗತ್ತ್ ಕಳಿಪ!”
“ಪಿಂಞ ನೀಡನೆಕೆ ಪರಂದ್ ಕಳ್‌ಚಕ ಬೆಲೆ ಕ್‌ಟ್ಟುವರಾ ನಾಲಾಯಕ್? ಗತ್ತಲ್ ದಂಡ್ ತಕ್ಕ ಪರೆವಕ್ ಲಾಯಕಿಲ್ಲ ತಂವೊ ನೀನ್.”
“ಗತ್ತ್‌ಲೇ ಪರ್‌ಂದಯ್ಯಾ. ಬೋಂಡಿಕೆ ಇಯಂಗಳ ಕೇಳ್.”
“ಆದಿರಡ್, ಎನ್ನ್, ಪತ್ರಿಕೆಲ್ ಇಡುಲೇಂದೆಣ್ಣ್‌ಚಾ…?”
”ಹ್ಂ ಅಯ್ಯಾ… ಮೇಜಿಲ್ ಬೆಚ್ಚ ದುಡ್ಜ್‌ನ ಉಂದಿತ್ ಚಾಡಿರ್‌ತಯ್ಯಾ. ಅಚ್ಚಿಕೇ ಅಲ್ಲ, ಚಿಮ್ಮ ಪಿಂಞ ಅವಂಡ ಅಪ್ಪನ ಭಾರೀ ಹೊಗಳಿಯಂಡಿಂಜತ್.”
“ಮುಚ್ಚ್‌ರಾ ಬಾಯಿ…! ಆ ಅಣ್ಣು ಕ್‌ಣ್ಣ ಆಯಿತಿಂಜಕ ಎಲ್ಲಾ ಸೆರಿ ಮಾಡಿಯಂಡ್ ಬಪ್ಪಯಿಂಜತ್. ನಿನ್ನ ಪಾಳಾಪಕ್. ಅತ್ತ್ ಮರಿವಕ ಕಟ್ಟ್, ಇತ್ತ್ ಮರಿವಕ ಕಡಿಕೇಂದ್ ಕಳ್‌ಚಂಡ್ ಕಾಲ ಕಯಿಪಿಯ.”
ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡೋ, ಅವಂಡ ಕುಟ್ಟಿಯಡೋ ತಕ್ಕ್ – ಬಾಕ್ ಆಯಂಡಿಂಜನಕೇ ಪೊರ್‌ಮೆ ಕೆಟ್ಟ್‌ನ ನಾಯಿ ಜೋರ್ ಕೊರ್‌ತಂಡ್ ಚಂಙೋಲೆ ತುಂಡುವನೆಕೆ ಪಾರಿ ಕಳ್‌ಚತ್. ಎಲ್ಲಾರೂ ಕಯ್ಯಾಲೆಕ್ ಪೋಯಿತ್ ನೋಟ್‌ಚಿ.
ಚಿಮ್ಮ ಪಟ್ಟಿಲಿಂಜ ಮನೆರ ಒಳ್‌ಕ್ ಬಂದಂಡಿಂಜತ್.
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್
