ಕೈಂಜ ಸಂಚಿಕೆಂಜ….
ಪೆಮ್ಮುಣಿರ ಬಾಯಿ ಬಡಿ ಕೇಟಿತ್ ವರಿಯಂಡಿಂಜಯಿಂಗಕೆಲ್ಲ ಎಚ್ಚರಾಚಿ.
ವರ್‌ಕ್ ತೆಳ್ಂಜ ಮಕ್ಕ ಎದ್ದಿತ್ ಅಳ್‌ತಂಡ್ ಜೋರ್ ಮೊರಡುವಕ್ ಸುರು ಮಾಡ್‌ಚಿ.
ಎಲ್ಲಾರು ಬಾಡೆಕ್ ಓಡುವಕ ಎನ್ನತೋ ಒರ್ ಬೊಳ್‌ಪ್‌ರಂಗ್ ಬಾಡೆ ಕಂಡಿಂಜಿ ಕಯ್ಯಾಲೆರತ್ತಟಿ ಪಾಂಜನೆಕೆ ಆಚಿ. ನಾಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕ್ ಮಾತ್ರ ಕಂಡನೆಕೆ ಆಯೆ ಕಾಂಬಾಂದೆಣ್ಣುವ ಸಂಶಯತ್ ಒಬ್ಬಂಗೊಬ್ಬೊ ಈ ವಿಷಯ ಎಣ್ಣುವಕ್ ಪೋಯಿಲೆ.
ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ಪೊರ್‌ಮೆ ಇಂಜ ದಂಡ್ ನಾಯಿಯ ದಾರ್‌ನೋ ತಡ್‌ತ್ ನಿಪ್ಪಚಿಟ್ಟಂಡ್ ಕೊರ್‌ಪನೆಕೆ ಒರ್ ಉಸ್‌ರ್‌ಕ್ ಕೆಟಿ… ಕೆಟಿ… ಕೆಟಿ…ಂದ್ ಕೊರ್‌ತ್‌ರುವಂಜಿ ಊ… ಹ್ಂ… ವೋ…ಂದ್ ಊವಕ್ ಸುರು ಮಾಡ್‌ಚಿ.
ನೇಲೆರ ತಿರಿ ಬೊಳ್‌ಚ ತೆಂಗೆಜುಟ್ಟ್‌ರ ಕುಪ್ಪಿ ತೂಡ್‌ರಚ್ಚಕ್ ಬಣ್ಣತ್ ದಗ ದಗಾಂದ್ ಎದ್ದ್‌ ಕತ್ತುವಯಿಂಜತ್.
ಪೆಮ್ಮುಣಿ ಬಾಡೆ ಮದ್ಯತ್ ತುಳ್ಳಿ ಕಳ್‌ಚಂಡ್ ಬಾಯಿ ಬಡಿಪಯಿಂಜತ್.
“ನಾಕ್ ಬೋಂಡಾ… ನ… ನಾ…ಕ್ ಬೋಂಡೇ… ಬೋಂಡಾ…, ಚೊ… ಚೋ… ಚೋಮಕ್ಕ ತಾಯಿರ ಪಣ ನಾಕ್ ಬೋಂಡ. ನಾಡ ಜೋಬ್‌ಲ್ ಉಳ್ಳ ಪೋ… ಪೊಂಬಣತ್‌ನ ಬೆರಿಯ ಒಮ್ಮ ಪೊರ್‌ಮೆ ಎಡ್‌ತ್‌ರಿ. ನಾಕ್ ಕೋಟ ಆ….ಪಾ…!
ಜೋಬ್‌ಕ್ ಕೈ ಇಡುವಕ್ ಧೈರ್ಯ ಇಲ್ಲತೆ ದಂಡ್ ಕೈನ ಕೊಡಿಕ್ ಎಡ್‌ತಂಡ್, ಕುಂಡಿನ ಬಲ್‌ತ ಬರಿಕೊಮ್ಮ ಎಡ್‌ತ ಬರಿಕೊಮ್ಮ ತಿರ್‌ಕಿತ್ ಕರಿಬಾಳೆ ಕೋಡ್‌ರನೆಕೆ ನ್‌ಗ್‌ರಿತ್ ತೂಂಗಿಯಂಡಿಂಜ ನಿಕ್ಕರ್‌ರ ಜೋಬ್‌ನ ದಂಡ್ ಬರಿಕ್ ಆಡ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್ ಕಾಟಿಯಂಡ್ ಕೂತ್ ಕೊಡತತ್, ಪೆಮ್ಮುಣಿ.
ಲೀಲ ಪೋಯಿತ್ ವಡಿಯಂಡ ಜೋಬ್‌ಕ್ ಕೈ ಇಟ್ಟತ್. ಅವಡ ಕೈಕ್ ನಾಲಂಜಿ ಮಸಿಕಂಡೆ ಕ್‌ಟ್ಟ್‌ಚಿ. ಅವ ಅದ್‌ನ ಎಡ್‌ತಿತ್ ಪೊರ್‌ಮೆ ಇಟ್ಟತ್.
“ಅಯ್ಯೋ… ನಾಕ್ ಕೋಟ ತಡ್ಪ ಕಯ್ಯುಲೇ. ಎಲ್ಲಾನ ಬಾತಿ ಎಡ್ತ್ರ್…: ಕೊಕ್ಕೆ ತಾತಿನೋ ಎಡ್ತ್ರ್…” ಉಹಂ ಹೂಂ…ದ್ ಬೊರ್‌ತತ್, ಪೆಮ್ಮುಣಿ.
ಲೀಲ ವಡಿಯಂಡ ಇಂಞೋರ್ ಜೋಬ್‌ಲ್ ಎನ್ನೇಂಗಿ ಇಕ್ಕೂಂದ್ ಅಲ್ಲಿಕೂ ಕೈ ಇಟ್ಟತ್. ಅಲ್ಲಿ ಇಂಞೂ ಬಣ್ಣತ್‌ರ ನಾಲ್ ಮಸಿಕಂಡೆ ಕ್‌ಟ್ಟುವದು ಅವಕ್ ಚೆಡಿ ತಡ್ಪ ಕಯಿಂಜಿಲೆ.
‘ಹ್ಂ, ನೀಡ ಬಾಯಿಕ್ ಮಣ್ಣ್‌ಡುವಕ್! ಮನೆಲ್ ಕಳ್ಳ್ ಕುಡ್ಚಂಡ್ ಕಳ್‌ಚಿತ್ ಅಭ್ಯಾಸ ನೀಕ್. ಇಕ್ಕ ತಾಮನೆಲೂ ನಾಡ ಮಾನ ಎಡ್‌ಪಕ್‌ ನೋಟುವಿಯಾ? ಏಳ್ ಕೋಂಬರೆಕ್” ದಂಡ್ ಕೈಲ್ ಪೆಮ್ಮುಣಿರ ಬೆನ್ನ್‌ಕ್ ಗುದ್ದ್‌ಚಿ, ಲೀಲ.
ತಂಗವ್ವನೂ, ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂಗಳೂ, ಅವಳ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುವಕ್ ನೋಟ್‌ಚಿ.
ಲೀಲ ಅವ್ವಂಗ್ ಪುಕಾರ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ -” ನೋಟಮ್ಮಾ ಇಂವೊ ಎಕ್ಕಾಲು ಇನ್ನನೆ. ಎಕ್ಕಾಲು ಬೈಟಾಪಕ ಮನೆಕ್ ಬಪ್ಪಕ ಮೂಕ್ ಮಟ್ಟ ಕುಡ್ಚಂಡ್ ಬಪ್ಪ, ಉಬ್ಬಕಂಡಿಲ್ ನಿಂದಂಡ್ ದೇವ ಬಂದನೆಕೆ ಕೂತ್‌‌ಟ್ಟಂಡ್ ಇಕ್ಕ ಕಳ್‌ಚಂಡುಳ್ಳನೆಕೇ ಕಳಿಪ. ನಾನೂ, ಕುಂಞಿಯಳೂ ಇವನ ನೇತಿಯಂಡ್ ಬಂದಿತ್, ಕೈಕಾಲ್ ಕತ್ತಿತ್ ಉಂಬ್‌ಚಿಟ್ಟಿತಾಪಕ ಓರೊಮ್ಮತೆ ಇರ್ -ಪೊಲಂದೋಪದೂ ಉಂಡ್. ತಾಂಡ ಪಲ್ಲ್‌ ಕುತ್ತಿತ್ ನಾಟಂಗ್ ನಾರ್‌‌ಚಿಡುವಕಾಗಾಂದ್ ಇಚ್ಚಕ್ ದಿನ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಯಂಡಿಂಜ. ಇಕ್ಕ ನಿಂಗಳೇ ಕಂಡಿರಲ್ಲಾ… ಇವಂಡ ರಾಮಾಯಣ. ದುಡ್ಜ್ -ಕಾಸ್‌ನ ಏದ್‌ಮಾಳಿಲ್ ಪೂತಕಲೂ ಮೆಲ್ಲೆ ಪಿಸ್‌ಕಿರುವಂಜಿ ಕಳ್ಳ್‌ಮನೆಕ್ ಓಡುವ. ಇವಂಡ ಕೂಡ ನಾನೆನ್ನನೆ ಬದ್‌ಕಡ್‌…?” ಲೀಲ ಮೊರೆ ಸುರುಮಾಡ್‌ಚಿ.
“ಬೋಂಡಾ… ಲೀಲ… ನಾಕ್ ದುಡ್ಡ್ ಬೋಂಡ. ಇಂಞಿ ಮಿಂಞಕ್ ನಾನ್ ದುಡ್ಡ್ ಕಪ್ಪ್‌ಲೆ. ಲೀಲ… ನಾನ್ ಮಿಂಞಕ್ ಕಳ್ಳೂ ತೊಡುಲೆ. ನನ್ನ ಒಮ್ಮ ಒಲೆ ಮಿಂಞಲ್ ಅಳ್‌ಪ್‌ಚಿಡ್… ನಾಕ್ ಕೋಟ ತಡ್ಪ ಕಯ್ಯುಲೇ…” ಪೆಮ್ಮುಣಿರ ಇಡೀ ತಡಿ ಬೊರ್‌ಪಯಿಂಜತ್.
ಎಲ್ಲಾ ಕೂಡಿತ್ ಅವನ ಪುಡ್‌‌ಚಂಡ್ ಪೋಯಿತ್ ಬುದ್ದಾಕ್‌ಚಿ.
ಮೂಡ್ ಮರಿಯ ಕಂಬ್‌ಳಿ ಪೊತ್ತಿಯಂಡಕಲೂ ಪೆಮ್ಮುಣಿ ಅರ್‌ತಿತ್ ಇಟ್ಟ ಕೋಳಿ ಪೊಡ್‌‌ಪನೆಕೆ ಕಂಬ್‌ಳಿರ ಒಳ್‌ಲ್ ಕೋಟ ಕೋಟಾಂದ್ ಪೊಡ್‌ಪಯಿಂಜತ್. ಎಲ್ಲಾರು ಅಯಿಂಡಯಿಂಡ ಕಂಬ್‌ಳಿನ ಎಡ್‌ತ ಬಂದಿತ್ ಪೆಮ್ಮುಣಿಕ್ ಪೊತ್ತ್‌ಚಿ. ಆಚೇಂಗಿಯೂ ಚೆನ್ನ ನೇರ ಕೋಟಾಂದ್ ಒದ್ದಾಡಿಯಂಡಿಂಜ ಅವಂಡ ಒದ್ದಾಟ ನಿಂದತ್.
ಲೀಲ ಗಾಬರಿಲ್ ಕಂಬ್‌ಳಿ ನೀಕಿತ್ ವಡಿಯಂಡ ನೆತ್ತಿನ ಬೋಳೆನ ತೊಟ್ಟ್ ನೋಟ್‌ಚಿ, ಮೇಲ್ ತಿತ್ತ್‌ರನೆಕೆ ಚುಡುವಯಿಂಜತ್, ಪನಿರ ಚೂಡ್‌ಲ್ ಎಂತಾನೆಲ್ಲೋ ಗೊಣಂಗುವಕ್ ಸುರು ಮಾಡ್‌ಚಿ. “ಚಿಮ್ಮ ಎಣ್ಣದ್ ನೇರ್… ಚೋಮಕ್ಕ… ಅಬ್ಬೇ… ಚೋಂದ ಬಾಯಿ… ಅದನ್ನತ ಕೋಟ… ಮೋರ್ ಕುತ್ತಿ…ಪಕ್ಕ ಪೋಪ್‌ಲೆ…. ಲೀಲ… ನನ್ನ ನಾಡ ಮನೆಕ್ ಕೂಟಿಯ ಪೋ…” ಇಂಞೂ ಎಂತಾನೆಲ್ಲೋ ಪರ್ಂದಂಡ್ ಕಾಲ್ ಕೊಕ್ಕ್‌ಚಿಟ್ಟಂಡ್ ತುರುಂಡಿ ಬುದ್ದವಕ್ ನೋಟ್‌ಚಿ, ಪೆಮ್ಮುಣಿ. ಅವಂಗ್ ನಲ್ಲ ಸೋಯ ಇಂಜನೆಕೆ ಕಂಡ್‌ಲೆ.
ತಂಗವ್ವ ಚಿಮ್ಮನ ಒರ್ ಬರಿಕ್ ಕಾಕ್‌ಚಿ.
“ನೋಟ್ ಮೋನೆ, ನಿಂಗ ದಾರಾಚೇಂಗಿ ದಂಡಾಳು ಪೋಯಿತ್ ಆ ಪಲ್‌ಚಿ ಮರಕ್ ಪಬ್ಬ್‌ನ ಒಡಿ ಕಂಡೆರ (ಸೋಕ್ ಬಳ್ಳಿ) ಒರ್ ಗ್‌ಣ್ಣ್‌ನ ಕೆತ್ತಿಯಂಡ್ ಬಾರಿ, ಕೆತ್ತುವಕ ಚೋಮಕ್ಕ ತಾಯಿರ ಪೆದ ಎಣ್ಣಿತ್ ಮೂಂದ್ ಕುರಿ ಕೆತ್ತಂಡು. ಅನ್ನನೇ ಪಟ್ಟಿಲ್ ಚೆನ್ನ ನರಿ ವಿಷ ಪಿಂಞ ಗಾಳಿಮರ ನಾಲ್ ಕೊಡಿ ಞುಂಡಿಯಂಡ್ ಬಾರಿ.
ಚಿಮ್ಮನೂ, ರಾಜನೂ ನೆಕ್ಕಿ ಬೊಳ್‌ಚ ಪುಡ್‌‌ಚಂಡ್ ತೋಟ ನುಗ್ಗ್‌ಚಿ.
ತಂಗವ್ವ ಬೊಳ್ಳುಳ್ಳಿ ಚಳೆರ ತೋಲ್ ಎಡ್‌ಕಣೆಕ್ ಚಿಮ್ಮ ರಾಜ ಬಂದೆತ್ತ್‌ಚಿ.
ತಂಗವ್ವ ಸೋಕ್ ಕಂಡೆನ ಕೇಟಂಡ್, ಅದ್‌ಂಡ ಕೆತ್ತ್‌ನ ಬರಿನ ನೋಟ್‌ಚಿ. ಆ ಬರಿ ತಿತ್ತ್ ಕಂಡತ್‌ರನೆಕೆ ಚೋಂದಿತಿಂಜದ್ ಕಾಂಬಕ ಮೈಮಂಗ್ ಸೋಕಾನದ್ ನೇರ್‌ಂದ್ ತೀರ್ಮಾನ ಮಾಡ್‌ಚಿ, ತಂಗವ್ವ.
ಸೋಕ್ ಕಂಡೆನ ಕೀಚಿತ್ ಬೊಳ್ಳುಳ್ಳಿ, ನರಿವಿಷ, ಗಾಳಿಮದ್ದ್‌ರ ಕೂಡ ನಲ್ಲೋಣೆ ಜಜ್ಜಿತ್, ಆಂಡ ರಸತ್‌ನ ನಾಲ್ ತುಳಿ ಪೆಮ್ಮುಣಿರ ಬಾಯಿಕ್ ಪುಂಡಿತ್, ಮೇಲ್‌ಕೆಲ್ಲ ಉದ್ದಿತ್, ಕಂಬಳಿ ಪೊತ್ತಿತ್ ಬುದ್ದಾಕ್‌ಚಿ. ಅರೆ ಗಂಟೆಲ್ ಚಾಯಿಲ್ ಬೆವರ್‌ನದು ಪೆಮ್ಮುಣಿ ಎದ್ದಿತ್ ಕುಡಿಪಕ್ ಕೇಟತ್.
ಪಿತ್ಯಾಂದ್ ಪೊಲಾಕ ಚಾಯಿಲ್ ಎದ್ದ ಪೆಮ್ಮುಣಿ, ಮಂಡೆ ಕುಂಬ್‌ಟ್ಟಂಡ್, ಬೈಟ್ ತಾನ್ ದುಡ್ಡ್ ಕಪ್ಪಕ್ ಪೊರ್‌ಟಲ್ಲಿಂಜಿ ತಾಂಗಾನ ಅನುಭವತ್‌‌ನ ತ್‌ರ ಎಣ್ಣಿತ್, ನಾನ್ ಎಣ್ಣ್‌ನದೆಲ್ಲ ಸತ್ಯ, ಬೋಂಡಿಕೆ ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡುವಿ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ.
ಇಕ್ಕ ಎಲ್ಲಾಕೂ ಚಿಮ್ಮಂಡ ತಕ್ಕ್‌ರ ಮೀದ ನಂಬಿಕೆ ಬಾತ್. ಚಿಮ್ಮನ ಮುಂಡತೆ ಬಜ್ಜಿರ್‌ತಲ್ಲಾಂದ್ ವ್ಯಸನಪಟ್ಟತಯಿಂಗ.
‘ಇಂದ್ ಕಾಡ್ಕ್ ಮಕ್ಕಳ ತೇಡುವಕ್ ಪೋಪ ವಿಷಯತ್‌ನ ಎಂತ ಮಾಡಂಗಾಂದ್ ಚಿಮ್ಮನೇ ಕೇಟತ್ ಎಲ್ಲಾರು.
ಚಿಮ್ಮ ಸಮಾಧಾನತ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ – ಕಾಡ್ಲ್ ನಾನ್ ಕಂಡ ಪಾಂಬ್, ಪಕ್ಷಿ, ಕೈಮಡತ್ ಪಾಂಬು, ಚೋಮಕ್ಕ ತಾಯಿ… ಈ ಎಲ್ಲಾ ಘಟನೆನ ನೋಟುವಕ ಮಕ್ಕ ಕಾಂಗತಾನಾಲ್ ಎನ್ನತದೋ ಛಿದ್ರ ಉಂಡ್‌ಂದ್ ನಾಕಾಪ! ನಂಗ ಎಲ್ಲಾರು ಕಾಡ್ಕ್ ಪೋಪದ್ ಬೋಂಡ. ಕಾಡ್‌ರ ಪರಿಚಯ ಉಳ್ಳನ್ನತ ನಲ್ಲ ಬೋಟೆಕಾರ ಕುರುಬಳ ಕಾಕಿಯಂಡ್ ನಂಗ ಪಾದಿ ಜನ ಕಾಡ್ಕ್ ಪೋಕ. ಬಾಕಿ ಉಳ್ಳಯಿಂಗ ನಂಗಡ ಐನ್‌ಮನೆ, ಕೈಮಡತ್‌ರ ಸುತ್ತ ಕಾಡ್ ಕೆತ್ತಿತ್ ರೂಪಿತ ಮಾಡಿರುವಂಜಿ ಪೊಳ್‌ಂಜನೆಕೆ ಉಳ್ಳ ಕೌಕೋಲ್, ಬಾರಿಪಟ್ಟಿನ ಸೆರಿಪಡ್‌ತಂಗ. ಗುರುಕಾರಣಂಡ ಮನ ತಂಪಾಯಿತ್ ಮಕ್ಕಕ್ ಕೇಡಾಕತನೆಕೆ ಕಾಪಾಡುವ. ಮಕ್ಕಳ ತೇಡುವಾತೂ ದೈವಶಕ್ತಿ ನಂಗಡ ಕೂಡೆ ಇಪ್ಪ.
ಚಿಮ್ಮಂಡ ತಕ್ಕ್ ಎಲ್ಲಾಕೂ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಆಚೇಂಗಿಯೂ, ಐನ್‌ಮನೆ ಕೈಮಡಕಿಂಜ ಕುಂಞಿಯಳ ಆದ್ಯ ತೇಡಿ ಪುಡಿಪದ್ ಮುಖ್ಯಾಂದೆಣ್ಣ್‌ಚಿ ಅಯಿಂಗ.
ಕಾಡ್ಲ್ ಒಮ್ಮ ತೇಡಿತ್ ನೋಟ್‌ನಕ ಅಯಿಂಗಕೂ ಒರ್ ಸಮಾಧಾನ ಆಕೂಂದೆಣ್ಣಿತ್ ಎಲ್ಲಾನ ಜೊತೆ ಮಾಡಿತ್ ಕಾಡ್ಕ್ ಅಯೆಚ ಚಿಮ್ಮ, ಒರ್ ಕತ್ತಿ, ಗುದ್ದಲಿ, ಕೈ ಕೊಡಲಿ ಎಡ್‌ತಂಡ್, “ಮಕ್ಕಳ ಎಚ್ಚರಮ್ಮಾ”ಂದ್ ಅವ್ವನ ಕಾಕಿತ್ ಎಣ್ಣಿರುವಂಜಿ ಐನ್‌ಮನೆರತ್ತಟಿ ಪೊರ್‌ಟತ್.
ಐನ್‌ಮನೆರ ಪಟ್ಟಿಲ್ ನಿಂದ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ. ಪತ್ತ್ ಪತ್ತ್ ಕೌಕೋಲ್‌ನ ಒಕ್ಕಚೆ ಕೂಟಿತ್ ಕೆಟ್ಟಿತಿಂಜ ಬೋರೆ ಬೋರೆ ಮೂಂದ್ ಕೆಟ್ಟ್ ಪಟ್ಟಿಲ್ ಬುದ್ದಿತಿಂಜತ್.
ದಾಡ ಪಣಿ ಇದ್‌ಂದ್ ಬೇರ್‌ಚಿಟ್ಟಂಡ್ ಒರ್ ಗಳಿಗೆ ನಿಂದತಂವೊ.
ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ಬರಿಯತ್ ಟಕ… ಟಕ… ಟಕ…ಂದ್ ಎಂತಾನೊ ಬಲ್‌ಚಂಡುಳ್ಳನೆಕೆ ಸದ್ ಕೇಟತ್.
ತೆತ್ತಿರ ಅರುಕಾಯಿತ್ ಬಗ್ಗಿಯಂಡ್ ಮೆಲ್ಲೆ ಬರಿಯಕ್ ಪೋಚಿ, ಚಿಮ್ಮ.
ಕೊಪ್ಪಮನೆ ಅಣ್ಣು ಕ್‌ಣ್ಣ ಬರಿಯತ್ ಬರೆಲ್ ನಿಂದಂಡ್ ಕೈ ನೀಟಿತ್ ಮನೆರ ಕೌಕೋಲ್‌ರ ತುದಿನ ಪುಡ್‌‌ಚಂಡ್ ಆಡ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್ ಪಿಂಞ ಬಲಿಪಯಿಂಜತ್. ಬಲಿಪ ರಭಸಕ್ ಮಣ್‌ರ ಕೆಂವ ಇಡ್‌ಂಜಿತ್ ಜೆಲಿ ಜೆಲಿ ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಮಣ್ಣ್ ಒಲಿವಯಿಂಜತ್. ಬಾರಿಪಟ್ಟಿಕೂ ಕೌಕೋಲ್‌ಕೂ ಬಡ್‌ಚಿತಿಂಜ ಆಣಿ ಪೊಳ್‌ಂಜಿತ್ ಕೌಕೋಲ್ ಅಡಿಕ್ ಜಾರುವಕ ಆಸಾಮಿರ ಮೂಡ್‌ಲ್ ಅದೆನ್ನತ ಗೆಲು. ಕೌಕೋಲ್‌ನ ಬಲ್‌ಚಿತ್ ಬರೆಲ್ ಬೆಚ್ಚಿರುವಂಜಿ ಇಂಞೊಂದಾಂಗ್ ಕೈ ಕೂಟ್‌ಚಂವೊ.
ಪೊಳೆಕರೆ ಪಳಂಗುರ ಮೋಂವೊ ಚುಬ್ರನೂ, ಕಾಳುರ ಮೋಂವೊ ಕೀರಿಯೂ ಬರೆಲ್ ಬೆಚ್ಚ ಕೌಕೋಲ್‌ನ ಎಡ್‌ತಂಡ್ ಪೋಯಿತ್ ಪಟ್ಟಿಲ್ ಬೆಪ್ಪಯಿಂಜತ್.
ಸುತ್ತೋಡ್ ಸುತ್ತ್ ಕಾಡ್ ದುಂಬಿತ್ ಅಯಿಂಗಳ ದಾರ್‌ಕೂ ಕಂಡ್‌ಲೇಂಗಿಯೂ, ಕಳ್ಳ ಬುದ್ದಿಲ್ ಪಚ್ಚಿತಕ್ಕ್ ಪರ್ಂದಂಡ್ ಪಣಿ ಕೆಯ್ಯುವಯಿಂಜತಯಿಂಗ
ಐನ್‌ಮನೆರ ಬಲ್‌ತೆ ಬರಿ ಕೌಕೋಲ್ ಇಲ್ಲತೆ ಶಕ್ತಿ ಕಳ್ಂದಂಡ್ ಬೊರೀ ಬಾರಿಪಟ್ಟಿಲ್ ನೇರೆ ನಿಪ್ಪ ಕಯ್ಯತೆ ಒರ್ ಬರಿಕ್ ಜಾಂಬಿ ಪೋಯಿತ್, ಒರ್ ಬರಿ ರೆಕ್ಕೆ ಪೊಳ್‌ಂಜ ಪೋಡೆ ಕೋಳಿರನೆಕೆ ಕಾಂಬಯಿಂಜತ್.
ಚಿಮ್ಮ ನೋಟಿಯಂಡಿಂಜನಕೇ 4ನೇ ಕೌಕೋಲ್‌ಕ್ ಕೈ ಕೂಟ್‌ಚಿ ಅಣ್ಣು ಕ್‌ಣ್ಣ. ಬಲ್‌ಚಿ ಕಳಿಪ ರಭಸಕ್ ಚಿಮ್ಮ ಬೆಂಬರಕ್ ಪೋನದ್ ಕೂಡ ಆಸಾಮಿಕ್ ಗೊತ್ತಾಯಿಲೆ.
ಬು…ಟ್ಟ್! ಅಣ್ಣುರ ಕುಂಡಿಕ್ ಬೆಂಬರತಿಂಜೇ ಒರ್ ಚೌಟ್ ಚೌಟ್‌ಚಿ, ಚಿಮ್ಮ.
ಬರೆಕೂ, ಮನೆರ ಕೆಂವಕೂ ಮಧ್ಯ ಇಂಜ ಬರಿಯತ್ ಪಟ್ಟಿಕ್ 7 ಅಡಿ ಕೊಡಿಂಜಿ ಉರ್‌ಂಡಿ ಬುದ್ದತ್, ಅಣ್ಣು.
“ಎನ್ನನುಂಡ್‌ರೇ ನಾಡ ಸಿನಿಮಾ ಚೌಟ್…!” ಬರೆಲ್ ದಂಡ್ ಅರೆಕ್ ಕೈ ಕೊಡ್‌ತ್ ನಿಂದಂಡ್ ಏಂಗಿತ್ ಕೇಟತ್, ಚಿಮ್ಮ.
ಚಿಮ್ಮಂಡ ವಯಸ್ಸ್‌ಕಾರನೇ ಆನ ಅಣ್ಣುಕ್ ಚಿಮ್ಮನ ಕಾಂಬದು ರೋಷ ತಡ್ಪ ಕಯಿಂಜಿಲೆ.
“ನೀಡಪ್ಪಂಡ ಮನೆ ಅಲ್ಲರೇ ಇದ್…! ಇಡೀ ಒಕ್ಕಕ್ ಕೂಡ್‌ನದ್ ಗೊತ್ತಿರಡ್” ಬುದ್ದಂಡಲ್ಲ್ಂಜೇ ಬಾಯಿ ಬಡ್‌ಚತ್, ಅಣ್ಣು.
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್ ….
