
ನಾಡ್ಲ್ ನಾಳ್… 12
ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ಇಕ್ಕ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಒರ್ ತರ ಆತುರ ಆಚಿ. “ಪೋರಿ ತೇಡುವಕ್ ಪೋನಂವೊ ಪೀಲಿ ಆಟುವಕ್ ಇಳ್ಂಜ” ಎಣ್ಣುವನೆಕೆ ಆಚಿ ನಾಡ ಕತೇಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿಯಂಡ್, ಮಕ್ಕ ಕಾಂಗತಾನ ವಿಷಯತ್ನ ತಾಯಿಕ್ ಎಣ್ಣ್ಚಂವೊ.
”ಒಕ್ಕಡ ಕಾರೋಣಕೂ, ಚತ್ ಪೋನ ಪೆರಿಯಯಿಂಗಕೂ ಮೀದಿ ಇಲ್ಲತೆ ಈ ತರ ಉಪದ್ರ ತಪ್ಪ ಮೋನೆ. ನೀಡ ಅಪ್ಪಂಡ ಮೀದ ಕಾರೋಣ ಬಂದಂಡಿಪ್ಪಕ ಒಕ್ಕತ್ ಎನ್ನತಾ ಒರ್ ಒಗ್ಗಟ್ಟ್ ಇಂಜತ್. ಅವಂಡ ಕಣ್ ಮುಚ್ಚ್ನದೇ ಪಟ್ಟೆದಾರನೂ ಸೆರಿಲ್ಲತೆ ಒಕ್ಕ ಒಡಂದ್ ಪೋಚಿ.” ಎಣ್ಣಿಯಂಡೇ ತಾಯಿ ಚಿಮ್ಮನ ಒಳ್ಕ್ ಕಾಕ್ಚಿ.
ಕಯ್ಯಾಲೆಲ್ ನಿಂದ ಚಿಮ್ಮಂಡ ದಂಡ್ ಕಾಲ್ ಒರ್ ಧಂ ಬೊರ್ಪಕ್ ಸುರು ಆಚಿ. ಅಂವೊ ಬೆರಿಯ ಐಮರತ್ ಅಳ್ತತ್, ಅಳ್ತಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಲ್ ಮುಂಡತಿಂಜ್ಲೆ.
ಮೊರೆ ಮೂಡ್ಲಿಂಜ ತಾಯಿರ ಮೂಡ್ಲೋರ್ ಕ್ರ್ಂದೊಳಿ ಪಾಂಜತ್.
“ಎಕ್ಕಂಜಿ ಮೋನೆ ನೀಡ ಕಾಲ್ ಬೊರ್ಚ್ಲ್ ಸುರು ಆಯೆ?” ಕೇಟತ್, ತಾಯಿ.
“ದಂಡ್ – ಮೂಂದ್ ಕಾಲತಿಂಜಿ ಚೆರ್ಂಙನೆ ಬೊರ್ಪಯಿಂಜತ್. ಆಚೇಂಗಿ ಇಂದೆನ್ನಂಗೋ ಪುಡ್ತಕ್ ಕ್ಟ್ಟತಚ್ಚಕ್ ಜೋರಾಯಿತ್ ಬೊರ್ಪ.
“ಕುಂಞೀ ಉಯ್ಯ ತೆರಂಗ್ನಕ ಕೊಂಬಡಿಕೆ ಎಣ್ಣುವ ಗಾದೆರನೆಕೆ, ನಂಗ ನಾಗರೀಕತೆಲ್ ಎಚ್ಚಕ್ ಮಿಂಞಕ್ ಪೋಚೇಂಗಿಯೂ ಆಖೀರಿಕ್ ನಂಗಡ ದೇವ ಪದ್ದತಿ ಪರಂಪರೆರ ಅಡಿಕೇ ಬಂದ್ ಬೂವ.”
ತಾಯಿರ ತಕ್ಕ ಅರ್ಥ ಆಕತೆ ಮುಂಡತೆ ಅಳ್ತತ್, ಚಿಮ್ಮ.
”ಚಿಮ್ಮಣ, ನೀಡನ್ನತ ಒರ್ ಬಾಲೆಕಾರಂಗಾಯಿತ್ ಇಚ್ಚಕ್ ನಾಳ್ ಕಾತಂಡಿಂಜ, ಬಾ ಮೋನೆ ಬಾ… ಬಾ…” ಂದ್ ಕಾಕಿಯಂಡ್ ಒಳ್ಕ್ ನಡ್ಂದತ್, ತಾಯಿ.
ಬಾಡೆಕ್ ನುಗ್ಗುವಕ ಬಡ ಬಡಾ ಸದ್ದ್ ಮಾಡಿಯಂಡ್ ಎಲಿಯ ಓಡ್ಚಿ. ಒಳ್ ಒಳ್ಕ್ ನುಗ್ಗ್ನನಕೇ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಒರ್ ತರಾ ಪೋಡಿ ಆಚಿ. ಆ ಕೆಂವತಿಂಜ ಈ ಕೆಂವಕೆತ್ತನೆ ನೆಜ್ಜಿತಿಂಜ ಕೋಲಂಬಲೆ ಮೂಡ್ ಮುಸುಣಿಕೆಲ್ಲ ಪತ್ತಿಯವದು, ಅದ್ನ ಉದ್ದಿತ್ ಎಡ್ತಂಡ್. ಪಾಪತ್ರ ತಾಯಿ ಈ ಮನೆಲ್ ಒಬ್ಬಳೇ ಇಪ್ಪಲ್ಲಾಂದ್ ನೆನತಿಯಂಡ್ ನಡ್ಂದತ್, ಚಿಮ್ಮ.
ನೇರೆ ಪೋಯಿತ್ ಮುಂದ್ ಮನೆರ ಬಲತೆ ಬರಿಲ್ ಕುಡ್ಂದ್ ಪೋಪನೆಕಿಂಜ ಇರ್ಟ್ ಕೋಂಬರೆರ ಮಿಂಞಲ್ ನಿಂದಿತ್ “ಪಡಿ ತೊರ ಕುಂಞಿ” ಎಣ್ಣ್ಚಿ, ತಾಯಿ.
ಚಿಮ್ಮ ಚಿಲಕತ್ ಕೈ ಬೆಕ್ಕಣೆಕ್ ದಾರೋ ಉಂದ್ನನೆಕೆ ಪಡಿ ದಬಾಂದ್ ತೊರಂದ್ ಪೋಚಿ. ತಾಯಿ ಒಳ್ಕ್ ನುಗ್ಗುವಕ, ಕೂಡೇ ನುಗ್ಗ್ನ ಚಿಮ್ಮ, ಒಣಂಗ್ನ ಗುಡ್ಡೆ ಎಲಿ ಪುಕ್ಕೆರ ಮೀದ ಕಾಲ್ಬೆಚ್ಚಿತ್ ದರ್ರ್…ಂದ್ ಮಾರ್ ದೂರ ಜಾರಿ ಪೋಚಿ.
ಆ ಕೋಂಬರೆಲ್ ಕಟ್ಟ್ ಕಡಿಕೆ ಒಂದೂ ಇಂಜಿಲೆ. ಚಿಮ್ಮ ಜಾರ್ನ ಸದ್ದ್ಕ್ ಮೊಟ್ಟೆಕಣ್ಣ್ರ ಪಲ್ಲಿಯ ದೂಳ್ ಕೆಂವತ್ ಒರ್ ಚೆನ್ನ ದೂರ ಪರ್ಂದಂಡ್ ಓಡ್ಚಿ. ಬಲ್ಯ ಬಲ್ಯ ಕುರ್ಂಬಾತೆಯ ಪಾರಿತ್ ಕಾಂಗತಾಚಿ.
ಮಿಂಞಕ್ ಪೋನ ತಾಯಿ ಕೋಂಬರೆ ಮೂಲೆಲ್ ನಿಂದಿತ್ ಕೆಂವತ್ರ ಒರ್ ಜಾಗತ್ನ ತೊಟ್ಟಿತ್ ಕಾಟ್ಚಿ.
ತಾಯಿ ಕೈಕಾಟ್ನ ಕೆಂವತ್ರ ಜಾಗತ್ ನೆಲತ್ಂಜಿ ಮೂಂದ್ ಅಡಿ ಎತ್ತರಕ್ ಚೆನ್ನ ಬಿರ್ಕ್ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಮಣ್ಣ್ರ ಚೊಳಿಕೆ ಬೂವಕ್ ತಯಾರಾಯಿತಿಂಜತ್.
“ಕುಂಞೀ, ಈ ಗೋಡೆನ ಚೆನ್ನ ಮಾಂದಿತ್ ಮಣ್ಣ್ ಎಡ್ತಕ ನೀಕ್ ಪೆರ್ತ್ ಪಳೆಯದಾನ ಒರ್ ಮೋರ್ ಕುತ್ತಿ ಕ್ಟ್ಟುವ. ಅದ್ಂಡ ಒಳ್ಲ್ ನೀಕ್ ಚೆಪ್ಪ್ (ನಿದಿ) ಕ್ಟ್ಟುವ. ಈ ಮುಂದ್ ಮನೆ, ಕೈಮಡ ಪಿಂಞ ಒಕ್ಕ ಒತ್ತೋರ್ಮೆನ ಚಾಯಿ ಕೂಟುವಕಾಯಿತ್ ಆ ಪಣತ್ನ ಉಪಯೋಗ್ಚಿಡುವೀಂದ್ ನಾಕ್ ಭಾಷೆ ತಾ.”
ತಾಯಿಕ್ ತಕ್ಕ್ ಕೊಡ್ಪನೆಕೆ ಚಿಮ್ಮ ಮಂಡೆ ಆಟಿತ್ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಕೊಡ್ತತ್.
“ನೀನ್ ಮೋರ್ಕುತ್ತಿ ಎಡ್ತಂಡ್ ಪೊರ್ಮೆ ಬಾ. ನಾನ್ ಎದಿಕೆ ಪಡಿರ ಪಕ್ಕ ಇಪ್ಪಿ. ದಾರಾಚೇಂಗಿ ಬಂದ್ರು. ನಾನ್ ನೋಟಿಯಂಡಿಪ್ಪಿ.”
ಗೋಡೆನ ಚೆನ್ನ ಗುದ್ದಿತ್ ಮಣ್ಣ್ ಎಡ್ಪದು, ತಾಯಿ ಎಣ್ಣದ್ ನೇರಾಯಿತಿಂಜತ್. ಪುಡಿ ಪೊಳ್ಂಜ ಒರ್ ಮೋರ್ಕುತ್ತಿನ ಬಲ್ಚಿತ್ ಎಡ್ತ ಚಿಮ್ಮಂಗ್, ಅದ್ನ ನೇತುವದ್ ಪೆರ್ತ್ ಕಷ್ಟ ಆಚಿ. ಕಷ್ಟಪಟ್ಟಿತ್ ಅದ್ನ ನಿಪ್ಪ್ಲ್ ಬೆಚ್ಚಂಡ್, ತಾಯಿ ಕಿಡ್ಕೆಲ್ ಬೆಚ್ಚಿತಿಂಜ ಬೊಳ್ಚ ಎಡ್ಪಕ್ ಪೋಚಿ. ಚಿಮ್ಮಂಡ ಕೈ ಪಕ್ಕ ಪೋನನಕೇ ಬೊಳ್ಚ ತೆರಂಗ್ನನಕೆ ಆಯಿತ್, ಒಮ್ಮಲೆ ಕೆಟ್ಟ್ ಪೋಚಿ.
ಛೇ… ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಚಿಮ್ಮ ಬಂದ ಬಟ್ಟೆರ ಅಂದಾಜ್ಲ್ ಪೊರ್ಮೆ ಪೊರ್ಟತ್. ಅಂದಾಜಿಲೇ ನಡ್ಂದಿತ್ ಬಾಡೆಕ್ ಎತ್ತ್ಚಂವೊ. ಅಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅವಂಡ ಕಾಲ್ ಒರ್ ಗಳಿಗೆ ಅನ್ನನೇ ನಿಂದ್ ಪೋಚಿ. ಎದೆ ಪಾರಲ್ ಜೋರಾಚಿ.
ಬಲ್ಯದಾಯಿತ್ ಇಂಜ ಬಾಡೆ ದುಂಬ ಒರ್ ಮಬ್ಬ್ ಬೊಳಿ: ಆ ಬರಿ ಈ ಬರಿ ಕೆಂವಕ್ ತಾಂಗಿತ್ ಕಾಲ್ ನೀಟಿತ್ ಅಳ್ತಿತಿಂಜ ಬೊಳ್ತ ಪೊಡಿಯ; ನಿಪ್ಪ್ಕ್ ತುಣಿ ಕೆಟ್ಟ್ನ ಪೊಂಗ, ಚೆರ್ಂಙನೆ ಓಣಿ ಪಾಟ್ ಪಾಡಿಯಂಡ್ ಮೊರಡುವಯಿಂಜತ್. ಕುಪ್ಯ ಕೈ ತಾತ್ನ ಆಮಕ್ಕ ಬಾಳೋಪಾಟ್ನ ಪೆರ್ತ್ ಚೆರಿಯ ಸ್ವರತ್ ಪಾಡಿಯಂಡ್ ಕೊಟ್ಟುವಯಿಂಜತ್. ಅಯಿಂಗಡ ಮಧ್ಯ ಮಧ್ಯ ಬಾವಲಿ ಪಕ್ಷಿಯ ಪಾರಿ ಕಳಿಪಯಿಂಜತ್.
“ದೇವರೇ ಎಂತ ಇದೆಲ್ಲಾ” ಂದ್ ಗೊಣಂಗಿಯಂಡ ಚಿಮ್ಮ, ಕಣ್ಣ್ಮುಚ್ಚಿಯಂಡ್ ಬಾಡೆ ಮದ್ಯಕಾಯಿ ಓಡಿ ಪೋಯಿತ್ ಬಾಡೆರ ಬಾಯಿ ಕಂಡಿಂಜ ಪೊರ್ಮೆ ದಾಟ್ನ ಪಿಂಞ “ತಾಯೀ… ತಾಯಿ” ಂದ್ ಕಾಕ್ಚಿ. ಒರ್ ಸದ್ದ್ ಕೇಟ್ಲೆ.
ಪಡಿರ ಪಕ್ಕ ನಿಂದಿತಿಕ್ಕುವಾ? ತಾಯಿಕ್ ಚಾಯಿಲ್ ಕೆಮಿ ಕೇಪ್ಲೆಲ್ಲಾಂದ್ ನೆನತ್ನ ಚಿಮ್ಮ ತಾನ್ ಪೊರ್ಮೆ ಕಡಂದ ಕಂಡಿ ಪಡಿನ ನೋಟ್ಚಿ.
ಪಡಿಕ್ ಬೀಗ ಇಟ್ಟಿತಿಂಜತ್. ಬೀಗ ಪಿಂಞ ತಾಳಕೆಲ್ಲ ಕೋಲಂಬಲೆ ನೆಜ್ಜಿ ಪೋಯಿತಿಂಜತ್.
ಇಕ್ಕ ಮಾತ್ರ ಏರ ಬೊತ್ತಿಪೋನ ಚಿಮ್ಮ “ಅಮ್ಮಾ…” ಂದ್ ಜೋರ್ ಕೂತ್ ಕೊಡ್ತ್ರುವಂಜಿ ಮೋರ್ ಕುತ್ತಿಯೋಡೆ ಓಣಿಕ್ ಇಳ್ಂಜಿತ್ ಮನೆಕ್ ಓಡುವಕ್ ಸುರು ಮಾಡ್ಚಿ.
ಚಿಮ್ಮ ಓಣಿ ಇಳ್ಂಜಿತ್ ಓಡುವಕ ದಾರೋ ಬೆಂಬರತ್ ದವುತಿಯಂಡ್ ಬಂದಂಡುಳ್ಳನೆಕೆ ತಟ – ಪಟ ಸದ್ದ್ ಕೇಪಯಿಂಜತ್. ಬೆಂಬರಕ್ ತಿರಿತ್ ನೋಟತ ಚಿಮ್ಮ, ಬೇಮರಿಯ ಓಡಿಪೋಯಿತ್ ಪೊಳೆ ಕಡಂದ ಪಿಂಞ ಆ ತಟಪಟ ಸದ್ದ್ ನಿಂದತ್.
ಏರ ಸುಸ್ತಾಯಿತಿಂಜ ಚಿಮ್ಮ, ಇರ್ಟತ್ ಎನ್ನನೆಲ್ಲೋ ಓಡಿಯಂಡೇ ಪೋಚಿ. ಬೈಟ್ ನೇರ ಆನಗುಂಡ್. ಅವಂಗ್ ಬಟ್ಟೆಲ್ ದಾರ್ನೋ ಕಾಂಬಕ್ ಕ್ಟ್ಟ್ಲೆ.
ಚಿಮ್ಮ ಮನೆಕ್ ಎತ್ತುವಕ ಎಲ್ಲಾರೂ ಲಾಟೀನ್ ಪುಡ್ಚಂಡ್ ಪಟ್ಟಿಲೇ ನಿಂದಿತಿಂಜತ್.
“ಕಾರಣಕಾರನ ತೇಡಿಯಂಡ್ ಪೋನಂವೊ ಮೋರ್ಕುತ್ತಿ ಪೋರಿಯಂಡ್ ಬಂದಿತುಳ್ಳಿಯಲ್ಲಾ… ಎಂತ ಕತೆರೇ ನೀಡಾ?” ತಂಗವ್ವ ಚೆನ್ನ ಅಸಮಾದಾನತೇ ಕೇಟತ್.
“ಅಮ್ಮಾ ಇದ್ನ ನಾಡ ಕೋಂಬರೆರ ಮೊದಗೂಡ್ಲ್ ಬೆಕ್ಕಂಡು. ಕೊಡಕೆ, ತಟ್ಟೆ, ಮಂಡೆಪೊಡ, ಕೋರಿ, ಉದಿಕೇರ್ನೆಲ್ಲಾ ಬೆಚ್ಚಲೆಯಾ… ಅದ್ಂಡ ಕೂಡ ಇರಡ್.” ನಿಧಿರ ವಿಷಯತ್ನ ಎಲ್ಲಾಡೆದಿಕೆ ಅಮ್ಮಂಗ್ ಎಣ್ಣುವಕ್ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಕುಶಿ ಆಯಿಲೆ.
“ಕಾಂಬಾ… ಅವಂಡ ಮನಸ್ಸ್ಲ್ ಮಕ್ಕಡ ಬೇರ ಒರಿಚ್ಚಿಕ್ ಉಂಡಾ ನೋಟ್. ಮನೆ ಪೋಚೀ ಎಣ್ಣ್ವಕ ಪೊರಿ ಪೊರ್ಕುವ ಜಾತಿ. ಅಂವೊ ಬೇಜಾರ : ಕಳಿಚಂಡುಳ್ಳದೆಲ್ಲಾ ನಾಟಕ” ಚೆಡಿಲ್ ಬಾಯಿ ಬಡ್ಚತ್, ರಾಜ.
“ಅಣ್ಣಯ್ಯ, ಮನಸ್ಸ್ನ ತೊರಂದ್ ಕಾಟುವ ಕಯ್ಯುಲೆ. ದಯಬೆಚ್ಚಿತ್ ಚೆನ್ನ ಸಮಾಧಾನ ಎಡ್ತ. ಮಕ್ಕಳ ಪೆತ್ತ್ ಚಾಕ್ನ ನಿಂಗಕ್ಂಜ, ನಾಡ ಎದೆ ಬೆಂಜಂಡುಳ್ಳದ್ ನಾಕೇ ಗೊತ್ತ್.”
“ಅನ್ನನಾಚೇಂಗಿ ಬೊಗ್ಳ್ರಾ… ನಂಗಡ ಮಕ್ಕ ಎಲ್ಲಿಯಾಂದ್. ಮಂಗಲಾಕತೆ ಬೀರಂಡನ್ನಕೆ ಉಳ್ಳ ನೀಕೆನ್ನನೆ ನಂಗಡ ನೊಂಬಲ ಗೊತ್ತಾಪ ಎಣ್ಣ್” ರೋಷತ್ ತಮ್ಮಣಂಡ ಶರ್ಟ್ರ ಎದೆನ ಪುಡ್ಚಿ ಬಲ್ಚತ್, ರಾಜ.
ಅಣ್ಣ ಬಲ್ಚ ರಭಸಕ್ ಚಿಮ್ಮಂಡ ನಿಪ್ಪ್ಲಿಂಜ ಮೋರ್ ಕುತ್ತಿ ದಡ್ಡ್ಂದ್ ಅಡಿಕ್ ಬುದ್ದಿತ್ ದಂಡ್ ವಡೆ ಆಚಿ.
ಎಲ್ಲಾಡ ಬಾಯಿಲ್ “ಹ್ಂ” ದೋರ್ ಸ್ವರ ಪೊರ್ಟತ್.
ಪಂಡ್ ಕಾಲತ್ರ ಪೌನ್ರ ಪಣ, ಬೊಳ್ಳಿಪಣ, ಕೂಟ್ಕ್ ಪೌನ್ರ ಚಿಂಗಾರ ಎಚ್ಚಕ್? ಜಡೆ ಪೂವ್, ಕೊಕ್ಕೆ ತಾತಿ, ಜೋಮಾಲೆ, ಚಂಙೋಲೆ, ಉಡ್ದಾರ… ಇಂಞೂ ಎಂತೆಲ್ಲೋ…!
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್….