ನಾಡ್ಲ್ ನಾಳ್-28
ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
“ಎಂತಯ್ಯ! ನಾಡ ಅಚ್ಚಕ್ ನಲ್ಲ ಪೆದತ್‌ನ ಬುಟ್ಟಿತ್ “ಕೀರೇ”ಂದ್ ಕಾಕುವಕ್ ಸುರುಮಾಡಿಯೆ?”
“ನಾಯಿ ಸೂ… ಮೋನೆ! ಎನ್ನ್ಂಗ್‌ರೇ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಬರಿಯತ್ ಮರ ಉಂಡ್…., ನೆಲೆರ ಅಡಿಲ್ ಮೋರ್‌ಕುತ್ತಿ ಪಣ ಉಂಡ್‌ಂದೆಲ್ಲ ಪೊಟ್ಟ್ ಬೊಗ್‌ಳಿಯೆ ನೀನ್? ಮನೆಕಾರಂಡ ಎದಿಕೆ ನಾಡ ಮರ್ಯಾದಿ ಎಡ್‌ತಿಯಲ್ಲಾ…. ನೀಡಮ್ಮೆರ ಬಟ್ಟಿ ಮರಿವಕ್”…ಂದ್ ಕೂತ್ ಕೊಡ್‌ತಂಡ್ ಪೋಡೆನ ಚೌಟುವಕ್ ಓಡುವ ತೈರಂಡನೆಕೆ ಎಡ್‌ತೆ ಬರಿ ಕೈಕಾಲ್‌ನ ನ್‌‌ಗ್‌ರ್‌ಚಿಟ್ಟಂಡ್ ದುಂಡ್‌ನ ಒರ್ ಬರಿಕ್ ತಿರ್‌ಕಿಯಂಡ್, ಬಲ್‌ತೆ ಕೈನ ನೇತಿಯಂಡ್ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣನ ಗುದ್ದುವಕ್ ಓಡ್‌ಚಿ, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
ಕೂತ್ ಕೇಟ ವಾಸು ಕ್‌ಣ್ಣ ಓಡಿ ಬಂದಿತ್ ಕೀರಿಕ್ ಗುದ್ದ್ ಬೂವತನೆಕೆ ತಡ್‌ತತ್.
“ಏಯ್, ನೀನ್ ಮುಂಡತೆ ಮುಂಡತೆ ಪೊಟ್ಟ್ ಪರ್‌ಂದಿತ್ ಮಾಡ್‌ ಕೇತರೆಕ್ ನೀಕ್ ಎಂತ ಶಿಕ್ಷೆ ಗೊತ್ತುಂಡ್‌ರಾ…?” ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣನ ಕುತ್ತಿಯಂಡ್ ಕೇಟತ್, ಚಿಟ್ಟಪ್ಪ,
“ಎಂತಯ್ಯಾ…?” ಕೀರಿರ ಸ್ವರ ಬೊರ್‌ತತ್.
“ನಾನ್ ಎಣ್ಣುವ ಒರ್ ಪಣಿ ಕೆಯ್ಯಂಡು ನೀನ್!”
“ಎಂತ ಪಣಿ?” ಕೇಟತ್, ಕೀರಿ.
“ಎನ್ನನಾಚೇಂಗಿ ಮಾಡಿತ್ ಆ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಕೊಡಗ್‌ಲ್ ಕೆಟ್ಟಪೆದ ಬಪ್ಪನೆಕೆ ಮಾಡಂಡು.!”
“ಅಕ್ಕು ಅಕ್ಕು! ಅಯ್ಯ ಎಣ್ಣುವದ್ ನೇರ್! ಮರ ಒಂದೇ ಅಲ್ಲ. ಆ ಚಿಮ್ಮ ಐನ್‌ಮನೆರ ಮೇಜಿ, ಕುರ್ಚಿನೆಲ್ಲ ತಾಂಡ ಮನೆಕ್ ಕಡ್‌‌ತಿತ್ ಬೆಚ್ಚಂಡಿತ್ಂದ್ ಗುಲ್ಲ್ ಮಾಡಿತ್ ಜನಳ ನಂಬ್‌ಚಿಡಂಡು. ಸತ್ಯ, ಧರ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಬಯ್ಯೆಂಜಿ.” ಬಾಯಿ ಚಪ್ಪಿಯಂಡ್ ಪಾರಿ ಬುದ್ದಿತ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ ವಾಸು ಕ್‌ಣ್ಣ..
“ಎಣ್ಣ್‌ರೇ ಕೀರಿ, ಆ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಕೆಟ್ಟಪೆದ ಮಾಡುವ ತಾಕತ್ತ್ ನೀಕುಂಡಾ…?” ಕೇಟತ್, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಅಲ್ಲಯ್ಯಾ, ಕಯಿಂಜ ಕಾಲ ಒಮ್ಮ ನೀಡ ತಕ್ಕ್ ಕೇಟಂಡ್ ಅದೇದೋ ಪಾರ್ಟಿಕ್ ಕೆಟ್ಟ ಪದ ಬಪ್ಪ್‌ಚಿಡಂಡು ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ನಾನ್ ಪೇಚಾಡಿತ್ ಜನಡ ಕೈಲ್ ತುಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟಂಡ.”
“ಮುಚ್ಚ್‌ರೆ ಬಾಯಿ…!” ಪುನಃ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಕೈ ನೇಂದತ್, ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ಬೆಂಬರತಿಂಜಿ ಕೈನ ದಾರೋ ಪುಡ್‌ಚತ್.
ಅರುಣ ಬೆಂಬರತಿಂಜ ಚಿಟ್ಟಪ್ಪಂಡ ಕೈ ಪುಡ್‌ಚಿತಿಂಜತ್,
“ಅಯ್ಯಾ…, ಚಿಲ್ಲರೆ ವಿಷಯಕೆಲ್ಲ ಪೊಯ್ಯುವಕ್ ಕೈ ನೇತಿಯಂಡ್ ಉಂಡೇಂಗಿ ಆಪ್‌ಲೆ. ಆ ಪಾಳಾನ ಚಿಮ್ಮನಗುಂಡ್ ಮನೆಕಾರಕೆಲ್ಲ, ನೀಡ ಕಳ್ಳ ವ್ಯವಹಾರ ಗೊತ್ತಾಯಿ ಪೋಯಿತ್” ಚಿಟ್ಟಪ್ಪಂಡ ಉರಿಕ್ ಉಪ್ಪು ಉದ್ದ್‌ಚಿ, ಅರುಣ.
“ಸೂ… ಮಕ್ಕಳೇ, ನಿಂಗಕ್ ನಾಡ ದುಡ್ಡ್‌ಲ್ ಪತ್ತಿ ಕಯಿಪದೇ ಆಚಿ. ನಿಂಗ ಸೆರಿ ಇಂಜಕ ಅಂವೊನೆಲ್ಲಾ ಅಚ್ಚಕ್ ಮೊಳ್‌ಕುವಾ?”
“ನೀನ್ ಎಣ್ಣುವದ್ ನೇರಯ್ಯಾ, ಎನ್ನನಾಚೇಂಗಿ ಮಾಡಿತ್ ಆ ಚಿಮ್ಮನ ಜನಕ್ ಆಕತನೆಕೆ ಮಾಡಂಡು.” ಅರುಣ ರೋಷತ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ.
“ಎಲ್ಲಾ ಅನ್ನನೆ ಮಾಡಂಡು, ಇನ್ನನೆ ಮಾಡಂಡೊಂದ್ ಎಣ್ಣುವಯಿಂಗಳೇ. ಆಚೇಂಗಿ ಮಾಡಿತ್ ಕಾಟುವವು ದಾರ್?” ಪಟ್ಟೆದಾರ ರೇಗ್‌ಚಿ.
“ಐಡಿಯಾ” ವಾಸು ಕೈ ಕೊಟ್ಟ್‌ಚಿ.
ಒಬ್ಬಂಡ ಐಡಿಯ ಕೇಟಿತ್ ಮೂಡ್‌ಕ್ ತುಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟಂಡದಾಚಿ. ಇಂಞಿಕ್ಕ ನೀನೊಬ್ಬೊ ಬಾಕಿ ಇಂಜಿಯ” ರೇಗಿಯಂಡ್‌ ಒರ್ ಚುಟ್ಟತ್‌ನ ಕಿರಿಲ್ ಇ‌ರ್‌ಕ್‌ಚಿ, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಅಂತೂ ಕಯಿಂಜಾನ ಪಾಡಿಯಂಡ್ ಅಳ್‌ಪದ್ ಬೋಂಡ. ನಂಗ ಇಕ್ಕ ಒಂದ್ ಮಾಡನ.”ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ, ಅರುಣ.
ನಾಲಾಳು ಅವಂಡ ಮೂಡೇ ನೋಟ್‌ಚಿ.
“ನಂಗ ಕಯ್ಯುವಚ್ಚಕ್ ಬೆರಿಯ ನಂಗಡ ಪತ್ರಿಕೆ ಕಾರ್ಯಾಲಯಕ್ ಪೋಕ. ಪೋಪಕ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮೀದ ತಾರಾಮಾರ ಒರ್ ಲೇಖನ ಎಳ್‌ದಿಯಂಡ್ ಪೋಕ. ಅಂವೊ ಅಲ್ಲಿ ಮುಳ್‌ಕ್‌ಚಿ, ಇಲ್ಲಿ ಮುಳ್‌ಕ್‌ಚಿ, ಆ ಸಂಸ್ಥೆರ ದುಡ್ಡ್ ತಿಂದತ್, ಈ ಸಂಸಾರ ಪಾಳ್ ಮಾಡ್‌ಚಿ. ಇಂಞೂ ಎಂತೆಲ್ಲೊ ಎಳ್‌ದನ. ಅವಂಡ ಮೀದ ಒರ್ ಆರೋಪತ್‌ರ ಪಟ್ಟಿನೇ ರೆಡಿ ಮಾಡಂಡು. ಹೆ ಹ್ಹೇ. ಒಮ್ಮ ಅವಂಡ ವಿಷಯ ಪೇಪರ್‌ಲ್ ಬಂದ್‌ಟಕ ಪಿಂಞ ಅಂವೊ ಮಂಡೆ ನೇತುಲೆ. ಹಿ ಹಿ ಹೀ…!” “ಅಕ್ಕುರಾ…! ಅದ್ ಒರ್ ಉಪಾಯ ಮಾಡ್‌ನಕ, ನಂಗಳ ಪಾಳ್ ಮಾಡುವಕ್ ನೋಟ್‌ನ ಆ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಸೆರಿಯಾನ ಒರ್ ಪೊಗೆ ಕಾಟ್‌ನನೆಕೆ ಆಪ” ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಮೂಡ್ ಚೆನ್ನ ತೆಳ್ಂಗಿತಿಂಜತ್. ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ ಕೆಲ ಅಕ್ಕ್‌ಚಿಟ್ಟಂಡ್ ಜೋರ್ ತೆಳ್‌ಚತ್.
ವಾಸು ಅವಂಡ ಮಂಡೆಕ್ ಒಂದ್ ತಟ್ಟಿತ್, “ಎನ್ನಂಗ್‌ರೇ ಒರ್ ಉಸ್‌‌ರ್ ತೆಳಿಪಿಯಾಂದ್” ಕೇಟತ್.
“ವಾಸುರೋ, ಅಯ್ಯಂಡೋ ಚುಮಳಕ್ ಎಂತ ಎಣ್ಣಂಡೂಂದೇ ಗೊತ್ತಾಯಂಡಿಲ್ಲೆ. ಈ ಪೇಪರ್, ಆ ಪೇಪರ್‌ಂದ್ ಚೆನ್ನಂಗೆಲ್ಲ ಓಡಿ ಕಳಿಚಿತ್ ಅನುಭವ ಉಳ್ಳ ನಾಕ್ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತುಂಡ್. ಒರ್ ನಲ್ಲ ಪೇಪರ್‌ಕಾರನಾಚೇಂಗಿ ಇನ್ನನೆ ಉಂಡಾಕ್‌‌ನ ಸುದ್ದಿನೆಲ್ಲ ಸೆರಿಯಾನ ಆಧಾರ ಇಲ್ಲತೆ ಪತ್ರಿಕೆಲ್ ಇಟ್ಟ್‌ರುಲೆ. ಪಿಂಞನ್ನನೆ ಕ್‌ಟ್ಟ್ ಕ್‌ಟ್ಟ್‌ನ ಕೂಪಾಂಡಿಯ ಕೊಡ್‌ತಾನೆಲ್ಲ ಇಟ್ಟ್‌ರುವಕ್ ಅದ್ ಅನ್ನತ ಕಚಡಾ ಪತ್ರಿಕೆ ಆಯಿತಿರಂಡು.”
“ಲಟ್” ಇಕ್ಕ ಮಾತ್ರ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಕೀರಿರ ಮಂಡೆಕ್ ಒಂದ್ ತಟ್ಟಿರ್‌ತ್. ಅಂತು ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ, “ಏಯ್, ನೀಡ ಮಂಡೆಕ್ ಪೋನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಕೆಣ್‌ಂಜಿ ಬೂವದಲ್ಲತೆ, ಬೋರೆ ಒರ್ ನಲ್ಲ ಗ್ಯಾನ ಬಪ್ಪಲೆ. ತೋಂದ್‌ನಯಿಂಗ ಎನ್ನೇಂಗಿ ನಲ್ಲದ್ ಪರ್‌ಂದಕ ಇನ್ನನೆ ತಾರಾಮಾರ ಏಂಗಿರುವಿಯ. ಎನ್ನ್ ನೀಡ ಅಭಿಪ್ರಾಯ? ನೀಕ್ ಪೇಪರ್ ಆಫೀಸ್‌ಕ್ ಪೋಪ ಕಯ್ಯುವಾ, ಇಲ್ಲೆಯಾ?”
“ಆಚಯ್ಯ ನಾನ್ ಪೋಪಿ. ಆಚೇಂಗಿ ಅಂತ ಜಾಗಕೆಲ್ಲ ಪೋಪಕ್ ನಾಡ ಕೂಟ್‌ಕ್ ಬೋಂಡು.”
ದಾರ್‌ರೇ ನೀಕ್ ಬೋಂಡಿಯೆ?”
“ಅದೇ ಅಯ್ಯಾ, ಇನ್ನತ ವಿಷಯತೆಲ್ಲಾ ನಂಗಕ್ ಜಿಂವಕ್ ಜಿಂವ ತಪ್ಪನ್ನತ ಮನು ಕ್‌ಣ್ಣನ ಕೂಟಿಯಂಡಕೋ?”
ಸರಿ ಜೊತೆಕ್ ಆ ಕ್‌ಣ್ಣನ ಕೂಟಿಯ. ಇದಾ ಖರ್ಚ್‌ಕ್ ಕೈಲ್ ಒರ್ ಆಯಿರ ಉರ್‌ಪಿಯ ಇರಡ್. ಅದೆಂತಾಚೇಂಗಿಯೂ ಪರೋಲೆ. ಬಪ್ಪವಾರ ಪತ್ರಿಕೆಲ್ ಚಿಮ್ಮಂಡ ವಿಷಯ ಬಂದಿತೇ ಬರಂಡು. ವಾ… ಕೇ…?”
“ಎಸ್ಸಯ್ಯಾ….” ಎಣ್ಣ್‌ನ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ ಗಾಡಿ ಬುಟ್ಟತ್.
“ಅಪಚ್ಚಕ್ ಬೆರಿಯ ಬರಂಡುರಾ, ಕಾತಂಡಿಪ್ಪಿ”ಂದ್ ಕಾಕಿತ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
ಅಯಿಂಗ ಅತ್ತಟಿ ಪೋನ ಪಿಂಞ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಚಿಟ್ಟಪ್ಪ ಚಿಂತೆಲ್ ಒರ್ ಊಜಳ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಕುರ್ಚಿಲ್ ತಾಂಗಿ ಅಳ್‌ತತ್.
ಅಯ್ಯೋ ಈ ಮನ್‌ಷ್ಯ ಎನ್ನಂಗ್ ಇಕ್ಕಿಕ್ಕ ಇನ್ನನೆ ಆಯಿಟ, ಪೊಲಾಕ ಒರ್ ಕೀತ್ ಒಟ್ಟಿ ತಿಂದಿಯೆ. ಇಕ್ಕ ಮಜ್ಜಣ ತಿರ್‌ನಕಲೂ ಕೂಳ್ ಉಂಬಕ್ ಗ್ಯಾನ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಾಂದ್ ಗೊಣಂಗಿಯಂಡ್ ಚುಬ್ಬವ್ವ ವಡಿಯಂಡ ಪಕ್ಕ ಬಂದಿತ್, “ಅಲ್ಲಾ ಉಂಬಕ್ ಏಳೀ…”ಂದ್ ಏಂಗ್‌ಚಿ.
“ನೀಡ ಕ್ಯಾಮೆ ನೋಟ್ ಪೋ” ಬಂದ ಉರಿನೆಲ್ಲ ಪೊಣ್ಣ್‌ರ ಮೀದ ಕಾರ್‌ಚಿ,
ಚುಬ್ಬವ್ವಂಗೂ ಚೆಡಿ ಬಾತ್ ಅವಳೂ ರೇಗ್‌ಚಿ.
“ಅಲ್ಲಾ…, ನಿಂಗಕೆನ್ನ್ ವಯಸ್ಸಾನದ್ ಕಮ್ಮಿಯಾ? ಇಂಞೆಲ್ಲಾ ಚೆನ್ನ ವಯಸ್ಸ್‌ಕ್ ಸೆರಿಯಾಯಿತ್ ಕಳಿಪದ್ ಬುಟ್ಟಿತ್, ಆ ಬ್ಲೇಡ್‌‌ಕ್ ಕ್‌ಟ್ಟತ ರೋಮತ್‌ರನ್ನತ ಅರೆಕ್‌ಣ್ಣಂಗಳ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಕಳಿಪಿರಲ್ಲಾ…: ಇದ್ ಸೆರಿಯಾ?” ಚುಬ್ಬವ್ವ ರೇಗ್‌ಚಿ.
“ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಯಂಡ್ ನಾಡ ಎದಿಕೆಂಜಿ ದಾಟ್‌ನಕ ಸೆರಿ. ಅದ್ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಇಂಞೂ ಒರ್ ದಂಡ್ ಕೊರೆ ಕೊರ್‌ತಿಯಾ…, ನೀಡ ಗ್ರಾಚಾರ ತೀಂದನೆಕೆ…!”
“”ಮಕ್ಕ – ಮರಿ ಇಲ್ಲೆ. ಪಿಂಞೆನ್ನಂಗುಳ್ಳೊ ಸಂಪಾದನೆ ಎಣ್ಣಿ. ಕೂಟಿ ಬೆಚ್ಚಿತುಳ್ಳ ಸಂಪಾದನೆ ನಂಗ ದಂಡಾಳ್‌ಕ್ ಪೋರವಾ? ಸ್ವಾಮಿ… ಸಿವಾಂದ್ ನೆಮ್ಮದಿಲ್ ಇಪ್ಪದ್ ಬುಟ್ಟಿತ್ ನಿಂಗಕೆನ್ನ್ಂಗಪ್ಪಾ ಈ ದುರಾಸೆ…?” ಚುಬ್ಬವ್ವ ಸತ್ಯ‌ತ್‌ನೇ ಪರ್‌ಂದತ್.
ಪಟ್ಟೆದಾರ ಒಂದೂ ಪರೆಯತೆ ರೋಷತ್ ಕುರ್ಚಿನ ಡರ್ರ್…ಂದ್ ಮಿಂಞಕ್ ಬಲ್‌ಚಂಡ್ ಅಳ್‌ತತ್. ಅಂದಕಲೂ, ಚುಬ್ಬವ್ವಂಡ ಪರೆವ ಪಿರಾಂದ್ ಕಮ್ಮಿ ಆಯಿಲೆ.
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್…
