ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ವಾರ :- 04
ಕಾವೇರಿ ಕಂಡಿಂಜ ಕುಟ್ಟ ತಲೇಕೆತ್ತನೆ ನೋಟಿಯಂಡಳ್‌ತ. ಇಂಜಿಂಜನಕೆ ಒರ್ ಮನೆಂಜ ತಿರಿಬೊಳಚತ್‌ರ ಭಕ್ತಿರ ಬೊಳಿಯೊಂದ್, ಮನೆಂಜ 50 ಅಡಿ ಕೊಡಿಕೆತ್ತನೆ ಪೊಂದಿತ್‌, ನೇರೆ ಆದಿಕಾವೇರಮ್ಮೆ ಉದ್‌ಚಿ ಬಪ್ಪ ಬ್ರಹ್ಮ ಕುಂಡಿಕೆರತ್ತಟಿ ಪಾಂಜಿತ್, ಕುಂಡಿಕೆಕ್ ಮೂಂದ್ ಸುತ್ತು ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಬಂದಿತ್, ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂದತ್.
ಆ ಬೊಳ್‌ಚ ನೋಟಿತ್ ನಾಕ್ ಗೊತ್ತಾಚಿ; ಬೊಳಿ ಪೊರ್‌ಟ ಮನೆಕಾರ ಕಷ್ಟತ್ ಉಂಡ್. ಆ “ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿ” ಕಾವೇರಮ್ಮೆಕ್ ಪುಕಾರ್ ಕೊಡ್ಪಕ್ ಬಂದಿತ್ಂದ್! ನಾನ್ ಬೆರಿಯ ಬ್ರಹ್ಮಗಿರಿ ಮೊಟ್ಟ್ ಇಳ್ಂಜಿತ್ ಕೊಳತ್‌ರ ಪಕ್ಕ ಪೋನ. ಆ ಬೊಳಿ ನಾಡ ಪಕ್ಕ ಬಂದಿತ್ ಬಡಕ್ ದಿಕ್ಕ್‌ಕಾಲೆ ಪೊರ್‌ಟಿತ್, ಈ ಬಲ್ಯ ಕಾಡ್‌ಕ್ ನುಗ್ಗ್‌ಚಿ. ಅದ್ಂಡ ಬಯ್ಯ ನಡ್ಂದಂಡಿಂಜ ನಾಕ್, ಚೆನ್ನ ದೂರತ್ ನಿಂಗಡ ಕೂತ್ ಕೇಟತ್. ನಾನ್ ಬೆರಿಯ ಬೊಳ್‌ಚತ್‌ರ ತಿರಿ ಉದ್ದ ಮಾಡಿತ್, ಅದ್ಂಗ್ ದಗ ದಗಾ ಕತ್ತುವ ತೂಡ್‌ರ ರೂಪ ಕೊಡ್‌ತಿತ್, ಆನೆಯಳ ದವುತ್‌ನ!”
“ಆ ಬೊಳ್‌ಚ ಇಕ್ಕ ಎಲ್ಲಿಕ್ ಪೋಚಿ ಸ್ವಾಮಿ ತಾತಾ…?”
“ನಿಂಗಡ ಮನೆಕೇ ಪೋಚಿ…!”
“ಅದ್ ನಂಗಡ ಮನೆರ ಬೊಳ್‌ಚವಾ ಸ್ವಾಮಿ ತಾತಾ…?”
“ಹ್ಂ! ನಿಂಗ ಕಾಂಗತಾಪದು, ನಿಂಗಡ ಅವ್ವಯ್ಯ ನೇಲೆಕ್ ಬೆಚ್ಚಿತ್, ನಂಗಳ ತುದ್‌ಚಿ ಕಾಕ್‌ನ ಬೊಳ್‌ಚ ಅದ್!”
“ಸ್ವಾಮಿ ತಾತಾ, ಬೈಟ್ ನೇಲೆಕ್ ಬೊಳ್‌ಚ ಬೆಚ್ಚಿತ್ ಬೋಡ್‌ನಕ ಅದ್ ನಿಂಗಡ ಪಕ್ಕ ಬಪ್ಪಾ…?”
“ಕುಂಞ್ಞಳೇ…, ಅಂದಿತಿರಿ ಬೆಚ್ಚಿ ಕೆಟ್ಟಂವೊನಿಲ್ಲೆ” ಎಣ್ಣುವ ಪಳಂಜೊಲ್ಲ್ ನಿಂಗ ಕೇಟಿತಿಕ್ಕು. ಈ ಅಂದಿತಿರಿರ ಲೆಕ್ಕತೇ ನಂಗಕ್ ಭಕ್ತಂಗಡ ಲೆಕ್ಕ ಕ್‌ಟ್ಟ್‌ವೊ. ಭಕ್ತಂಗ ಜಾಸ್ತಿ ಇಂಜಚ್ಚಕ್ ನಂಗಡಲ್ಲಿ ದೈವೀಶಕ್ತಿ ಅದಿ ಆಯಿತ್, ಎಂತ ಸಾಸ ಕಾರ್ಯಕ್ ಇಳಿವಕೂ ಶಕ್ತಿ ಕ್‌ಟ್ಟುವ. “ನಾಗರೀಕಂ”ಡನ್ನತ ದುಷ್ಟ ಮಂತ್ರಕಾರನೂ ಭಕ್ತಂಗಳ ನೋಟಿತ್ ಬೊತ್ತುವ. ನಾಗರೀಕ ಬೊತ್ತುವೊ “ಅಂದಿತಿರಿ” ಎಣ್ಣುವ ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿಕ್ ಮಾತ್ರ. ಆ… ಚೇಂ… ಗಿ…!”
“ಆಚೇಂಗಿ ಎಂತ? ಮಿಂಞಕ್ ಎಣ್ಣ್…” ಮಕ್ಕ ಆತುರತ್ ಕೇಟತ್.
” ಇಂದ್ ಕೊಡಗ್‌ಲ್ ಭಕ್ತಿರ ಬೊಳಿ ಕಮ್ಮಿ ಆಯಂಡುಂಡ್. ಅಂದಿತಿರಿ ಬೆಪ್ಪ ಮನೆ ತೇಡ್‌ನಕಲೂ ದೂರ ದೂರ ಕಾಂಬ, ಅಚ್ಚಿಕೆ. ಕುಡಿ ಆಯಿ ಪಡಿ ತೊರ್ಂದ ಪ್ರತಿ ಒರ್ ಒಕ್ಕತೂ ಅಜ್ಜಪ್ಪಂಗ್ ಒರ್ ಕೊಟ್ಟತೆಂಗೆ, ಕೂವಂಗೋಳಿ ಕೊಡ್‌ಕಂಡೂಂದ್ ಪೆರಿಯವು ವಾಕ್ ಇಟ್ಟಿತಿಂಜತ್. ಆಚೇಂಗಿ, ಇಂದ್ ನಾಕದ್ ಕ್‌ಟ್ಟಿಯಂಡಿಲ್ಲೆ. ಅದ್ ಇಲ್ಲತೆ ನಾಡ ಕೈಯ್ಯಾಳ್‌ಕ್ ಕೆಲ ದುಂಬುಲೆ. ಅಯಿಂಗ ಕೆಲಕ್ ಇಲ್ಲತೆ, ಬಲ ಕಳ್ಂದಂಡ್, ಆ ನಾಗರೀಕಂಡ ಆಳಡ ಕೈಲ್ ಕ್‌ಟ್ಟಿ ಬುದ್ದ್‌ರ್‌ತ್ ಕುಂಞ್ಞಳೇ..” ಅಜ್ಜಪ್ಪ ಎಣ್ಣಿಯಂಡಿಂಜನಕೇ ಬಲ್ಯ ಬೊಂಬ್‌ಡಿ ಕೇಟತ್.
ಕೊಂಬ್, ಕೋರೆ, ಬಲ್ಯ ಚೋರೆ ಕಣ್ಣ್, ಮೇಲ್‌ದುಂಬ ಎಪ್ಪಂದಿರ ಮುಳ್ಳ್‌ರನ್ನತ ಮುಳ್ಳ್‌ದುಂಬ್‌ನ ತಡಿರ ದಂಡ್ ಬಲ್ಯ ರಾಕ್ಷಂಗ, ಅಜ್ಜಪ್ಪಂಡ ಎದಿಕೆ ನಿಂದತ್. ಮಕ್ಕ ಪಾರಿತ್ ಒರ್ ಕೊಚ್ಚೆಲ್ ಒಳಚಂಡತ್.
“ಏ…ಯ್! ನೀಡ ಸಂಚಾರ ಸಮಯ ತ್‌ಂದತ್, ಬೆರಿಯ ಪೊರಡ್…” ಒರ್ ರಾಕ್ಷಸ ಅರ್‌ಂದತ್. ಅವಂಡ ಬಾಯಿಂಜಿ ತಿತ್ತ್ ಚೆಡಿ ಪಾರುವಯಿಂಜತ್!
ಅಜ್ಜಪ್ಪ ರೋಷತ್ ಪಲ್ಲ್ ಕಡ್‌ಚಂಡ್, ತಾಂಡ ಕೈಲಿಂಜ ಗೆಜ್ಜೆ ತಂಡ್‌‌ನ ಆ ರಾಕ್ಷಂಡತ್ತಟಿ ಬಯ್ಯಕ್ ಎಡ್‌ತ್ ಬೀಜ್‌ಚಿ.
“ಹ್ರ್ ಂ…ಹಹ್ಹಹ್ಹಾಂ”ದ್ ಕಾಡ್ ಬೊರ್‌ಪನೆಕೆ ತೆಳ್‌ಚ ಆ ರಾಕ್ಷಸ, ತಾಂಡ ಮೇಲ್‌ನೊಮ್ಮ ಜೋರ್ ಕೊಡ್‌ಕುವದು, ಅವಂಡ ಮೇಲ್‌ಲಿಂಜ ಮುಳ್ಳ್ ಪಾರಿತ್ ಅಜ್ಜಪ್ಪಂಡ ಮೇಲ್‌ಕ್ ಕುತ್ತಿ ನಿಂದತ್. ಮುಳ್ಳ್ ಕುತ್ತ್‌ನ ಜಾಗತ್ ಚೋರೆ ಬಂದಿತ್ ಕುಪ್ಯತ್‌ನ ನೆಲ್‌ತುವಯಿಂಜತ್!
ಅಜ್ಜಪ್ಪ ನೆಲಪತ್ತೆ ಬಗ್ಗಿತ್ “ಓ ನಾಡ ಕರ್ತುವೋ… ಕುಂಞಿ ಬೊಳ್ತುವೋ… ಮಕ್ಕಿ ಸಾಸ್ತಾವೋ…”ಂದ್ ಕೂತ್ ಪಡೆಟ್ಟದ್, ಆ ಇರ್‌ಟ್ ಕಾಡ್‌ಲ್ ಬಡ್‌ಚಿ ಕೇಟನೆಕೆ ಆಚಿ.
*** *** ***
“ನಾ… ಡಾ… ಡಿಕ್ಕೂ… ಕುಂಞಿಯೇ… ಹ್ಹ್…ಹ್ಂ…, ಅಯ್ಯೋ ಮಕ್ಕಳೇ…” ಮಂಡೆನ ಒರ್ ಪೋಲೆ ಕೆಂವಕ್ ಕುಟ್ಟಿಯಂಡ್ ಮೊರ್‌ಟತ್ – ತಂಗವ್ವಂಡ ಪೆರಿಯ ಮೈಮ, ಡಿಕ್ಕಿರ ಅವ್ವೋ.
ಅಕ್ಕಣೆಕ್‌ ಸುದ್ದಿ ಆರ್ಂಜಿತ್ ತಂಗವ್ವಂಡ ದಂಡನೇ ಮೋವ, ನಂಜುಂಡ, ಪೊನ್ನಕ್ಕಂಡ ಅವ್ವ, ಅಪ್ಪನೂ ಬಂದೆತ್ತ್‌ಚಿ. ಮೋನೆಯಂಗ, ಮೋಳಿಯ, ಮೈಮಕ್ಕ ಎಲ್ಲಾರೂ ಬಂದ್ ದುಂಬಿರ್‌ತ್.
ಮನೆದುಂಬ ಮೊರೆಪಡೆ. ಎಲ್ಲಾರೂ ಮೊರ್‌ಟಂಡ್, ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುವಯಿಂಗಳೇ ಇಂಜಿಲೆ. ಅಂತೂ ಕಡೇಲ್ ತಂಗವ್ವ ಗಟ್ಟಿ ಮನ್‌ಸ್ಸ್ ಮಾಡಿಯಂಡ್ ಪರ್ಂದತ್.
”ಮಕ್ಕಳೇ…, ಮೊರ್‌ಟಿತ್ ಫಲಯಿಲ್ಲೆ. ಆ ದೇವಡ ಮೀದ ಭಾರ ಇಡಿ. ಕುಂಞಿಯಕ್ ಒಂದೂ ಆಯಿತಿಪ್ಪಕಿಲ್ಲೆ, ಮುಂಡತಿರಿ…!”
‘ಆ ಕುಂದ್‌ಲ್ ಬಲ್ಯಯಿಂಗಕೇ ಒರ್ ಬೈಟ್ ಕಯಿಪ ಕಯ್ಯುವಕಿಲ್ಲೆಮ್ಮಾ… ಅಂತಲ್ಲಿ… ಇಕ್ಕ ಬೈಟ್ ಕಯಿಂಜಿತ್ ಮಜ್ಜಣ ಆಯಂಡ್ ಬಾತ್. ಕುಂಞಿಯ… ಜಿಂವತ್ ಉಂಡ್ಂದ್ ನಾ ನಂಬುಲೇ… ಹ್ಹ್…!” ಮಂಡೆ ತಲ್‌ಮಿನ ಕುಕ್ಕಿಯಂಡ್ ಮೊರ್‌ಟತ್ ನಂಜುಂಡ, ಪೊನ್ನಕ್ಕಂಡ ಅವ್ವ.
“ಬೋಟೆ ಪೋಯೀ… ಪೋಯೀ… ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಆ ಕಾಡೆಲ್ಲ ಚಾಯಿಲ್ ಗೊತ್ತುಂಡವ್ವಾ…! ಅಂವೊ ಎಂತಾಚೇಂಗಿ ಮಾಡಿತ್ ಕುಂಞಿಯಳ ತೇಡಿ ಪುಡಿಪ ಮುಂಡತಿರ್. ನಿಂಗೆಲ್ಲ ಮೊರ್‌ಟಿತ್ ನಾಡ ಕೈಕಾಲ್‌ಲ್ ದಾತ್ ಕೆಡ್‌ತತಿ’ ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಚೆರ್ಂಙನೆ ಮೊರ್‌ಟತ್, ತಂಗವ್ವ.
ನಿನ್ನಾಂದ್ಂಜಿ ಮೊರ್‌ಟಿತೂ, ಉಂಗತೆ – ಕುಡಿಕತೆಯೂ ತಂಗವ್ವ ತಟ್ಟಾಡಿ ಪೋಯಿತಿಂಜತ್.
ಪೋಲೀಸ್ ಪುಕಾರ್ ಕೊಡ್ಪಕ್ ಪೋನ ಡಿಕ್ಕಿರ ಅಪ್ಪ ರಾಜ ಬಪ್ಪದು, ಎಲ್ಲಾರು “ಎಂತಾಚೀ”ಂದ್ ಕೇಟಂಡ್ ಅವನ ಸುತ್ತ್‌ಚಿ.
“ಆಪದೆಂತ…? ಪುಕಾರ್ ಎಳ್‌ದ್‌ಚಿಟ್ಟಂಡತ್, ತೇಡುವಾಂದೆಣ್ಣಿತ್…!” ರಾಜಂಡ ಕಣ್ಣ್‌ಲ್ ನೀರ್!
“ಇನ್ನತ ಕೇಸ್‌ಕೆಲ್ಲ ಕಾಸ್ ಉಂದತೆ ಅಯಿಂಗ ಅನ್ಂಗಿತಕ್ಕುವಲ್ಲ…?”
ನಾಣಿರ ಅಪ್ಪ ಕೊರಗ್‌ಚಿ.
“ಅಯಿಂಗ ಮಾಡುವಾನ ಮಾಡಡ್, ನಂಗೆಲ್ಲ ಪೋಯಿತ್ ಒಮ್ಮ ಕಾಡೆಲ್ಲ ತೇಡಿರನ.” ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್…
