01
ತೋಡ್ ತೊಡ್ತಂಡಿಂಜ ಚಿಮ್ಮ, ಕೊಲ್ಲಿ ಮೂಲೆಲ್ ಕಿಂಞೋಳಿ ತಡೆರ ಪಕ್ಕ ಎತ್ತುವದು “ಏಯ್ ಬಾರಿರಾ ಮಕ್ಕಳೇ…, ನಾಕ್ ಒರ್ ಕಡ್ಮ ಕ್ಟ್ಟ್ಚೀ…ಂದ್ ” ಕೂತ್ಟ್ಟತ್.
ಬೇಕೋವ್ಲ್ ತುಳ್ಳಿ ಕಳ್ಚಂಡಿಂಜ ಮೈಸೂರಕ್ಕಂಡ 3, ಪೇಟೆ ಅಕ್ಕಂಡ 2, ತಂಗೆರ 2, ಬೆಂಗಳೂರಣ್ಣಂಡ 2, ಡೆಲ್ಲಿ ತಮ್ಮಣಂಡ 2 – ಇನ್ನನೆ 11 ಮಕ್ಕ ಓಡಿ ಬಂದಿತ್, ತೋಡ್ರ ಏರಿಂಜಿ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮೀದ ಪಾರಿ ಬುದ್ದತ್.
ಬಲ್ಯೋರ್ ಕಕ್ಕಳೆಞಂಡ್ರ ದಂಡ್ ಕೊಂಬ್ನ ಮುರ್ಕಿ ಪುಡ್ಚಂಡ್ “ಹ್ರೇ…”ಂದ್ ತೊಂಡೆಲ್ ಸದ್ದ್ ಮಾಡಿಯಂಡ್, ಮಕ್ಕಕೆಲ್ಲ ಞಂಡ್ನ ಕಾಟಿಯಂಡ್ ತೆಳ್ಚತ್, ಚಿಮ್ಮ.
“ಚೀ… ಅದ್ ಕದ್ಮ ಅಲ್ಲ… ಮೊಚಲೆ” ಎಣ್ಣ್ಚಿ, ಮೂಂದರೆ ಬಯತ್ರ ಕುಟ್ಟಕ್ಕಿ.
“ಮೊಸಳೆ ಅಲ್ಲ ಕುಟ್ಟಿ…, ಅದ್…, ಞಂಡ್” ಎಣ್ಣ್ಚಿ, ಪೊನ್ನಿ.
“ನಾಡ ಎಲೆಕ್ ಇಡ್.., ನಾಡ ಎಲೆಕ್ ಇಡ್” ಂದ್, ಕೂತ್ ಕೊಡ್ತಂಡ್ ಮಕ್ಕೆಲ್ಲ ಪುನಾದಿಯ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮೀದ ಬುದ್ಧತ್. ಎಲ್ಲಾಡ ಕೈಲ್ ಓರೊಂದ್ ಕೇಂಬ್ ಎಲೆರ ಪೊದಿ ಇಂಜತ್. ಚಿಮ್ಮ, ತೋಡ್ ತೊಡ್ಪಕ್ ಸುರು ಮಾಡ್ನಲ್ಲಿಂಜಿ ಕ್ಟ್ಸ್ನ ಮೀನ್ – ಞಂಡ್ ಎಲ್ಲ ಸಮ ಪಾಲಾಯಿತಿಂಜತ್.
“ಎಲ್ಲಿಯ ಎಲೆ ಕಾಟಿ, ದಾಡ ಎಲೆಲ್ ಕಮ್ಮಿ ಉಳ್ಕೊ ನೋಟನ…!”
“ಎಲೆನ ತೊರಂದ್ ಕಾಟ್ನಕ ಮೀನ್ ಪಾರಿರುವ ಮಾಮಾ” ಪೊದಿನ ಇಂದೂ ಮುರ್ಕ್ಚಿ, ಗುಬ್ಬಿ,
‘ಅವಕ್ ಬೋಂಡ, ನಾಕ್ ತಾ ಬೋಜಪ್ಪಾ…” ಪೇಂದತ್, ನಾಣಿ.
“ನಿಂಗೆಲ್ಲರು ಎಲೆನ ತೊರಂದಿತ್ ಏರಿ ಉದ್ದಕ್ ಬೆಯ್ಯಿರಿ; ನಾನ್ ನೋಟಿತ್ ಕಮ್ಮಿ ಉಳ್ಳ ಎಲೆಕ್ ಇದ್ನ ಇಡುವಿ” ಞಂಡ್ರ ಕೊಂಬ್ ಪೊಳ್ಚಂಡೆಣ್ಣ್ಚಿ, ಚಿಮ್ಮ.
ಮಕ್ಕ ಅನ್ನನೇ ಮಾಡ್ಚಿ. 10-15 ಬಲ್ಯ ಬಲ್ಯ ಪೊರ್ಕ, 10-20 ಕೊಯ್ಲೆ, 20 ಚೆರಿಯ ಞಂಡ್, 2 ಕಕ್ಕಳೆ ಞಂಡ್, 3 ಬಲ್ಯ ಬಂಡ್ ಕಳ್ಚ ಮೀನ್ ನೋಟಿಯಂಡ್ – “ಕಮ್ಮಿಯೊಂದೂ ಇಲ್ಲೆ; ಕಯಿಂಜ ಕಾಲ ತೋಡ್ ತೊಡ್ಕತೆ ನಲ್ಲೋಣೆ ಪಿಲ್ಡ್ ಬೊಳಂದಾಂಗ್ ಇಚ್ಚಕೆಲ್ಲ ಕ್ಟ್ಟಿಟಿಯೆ; ಕುಂಞಯಡ ಭಾಗ್ಯಂದ್” ತೆಳ್ಚಂಡತ್, ಚಿಮ್ಮ.
“ಮಾಮಾ…, ನಿನ್ನಾಂದೆತ್ರನೆಕೆ ಇಂದೂ ಕರೆಕಾಡ್ಲ್ ತಿತ್ತಾಕಿತ್ ಇದ್ನೆಲ್ಲ ಚುಟ್ಟಿತ್ ತಿಂಗಾ…?” ಬಾಯಿ ಚಪ್ಪಿಯಂಡ್ ಕೇಟತ್, ನಾಣಿ.
“ಹ್ಂ, ಪೋಯಿ…, ನಿಂಗೆಲ್ಲಾ ಪೋಯಿತ್ ಕೈಕಾಲ್ಕ್ ಮುಳ್ಳ್ ಪಡತನೆಕೆ, ಚೆರಿ ಚೆರಿಯ ಕೋಪುಳ್ಳಿ ಪೊರ್ಕಿಯಂಡ್ ಬಾರಿ” ಎದೆ ಜೋಬ್ಲ್ ತಿತ್ತ್ ಪೊಟ್ಟಿ ಉಂಡಾಂದ್ ಕುಲ್ಕಿ ನೋಟಿಯಂಡತ್, ಚಿಮ್ಮ.
ಮಕ್ಕೆಲ್ಲ “ಓ…ಹೋ…”ಂದ್ ಬಾಯಿ ಬಡ್ಚಂಡ್, ಪುಳ್ಳಿ ಮಾಡುವಕ್ ಕರೆಕಾಡ್ಕ್ ನುಗ್ಗ್ಚಿ.
ಬಲ್ಯ ಮರಕುಟ್ಟೆರ ಮಧ್ಯ, ಮಕ್ಕ ಎಡ್ತ ಬಂದ ಪುಳ್ಳಿನೆಲ್ಲ ಇಟ್ಟಿತ್ ತಿತ್ತಾಕ್ಚಿ. ಆಳೆತ್ತರ ತಿತ್ತ್ ಕತ್ತುವದು, ಮೀನ್, ಞಂಡ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಡೆಕಡ್ಡಿಲ್ ಕೊಯ್ತಿತ್ ಚುಡುವಕ್ ಸುರು ಮಾಡ್ಚಿ, ಚಿಮ್ಮ.
‘ಮಾಮಾ, ಈ ಬಲ್ಯ ಮೀನ್ ನಾಡ. ಅದ್ನ ನಾಕೇ ತರಂಡು ಆಚಾ?” ಕೊಡೆಕಡ್ಡಿಲ್ ತೂಂಗಿತ್ ಪೊಡ್ತಂಡಿಂಜ ಬಲ್ಯ ಮೀನ್ನ ಕಾಟ್ಚಿ, ಕಟ್ಟಿ.
“ಆಃ… ಅದ್ ನಾಡ… ಗೊತ್ತಾಚಾ? ಅವಂಗ್ ಕೊಡ್ಕತೆ, ನಾಕ್ ತಾ ಮಾಮಾ” ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಮಾಮಂಡ ಪಕ್ಕ ಅಳ್ತತ್, ಗೊಂಬೆ.
“ಪಕ್ಕ ಅಳ್ತ್ರತೇಂಗಿ ತಂದ್ರುವಾಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿಯಾ…? ಬುಡ್, ಅದ್ ನಾಡ ಜಾಗ…” ಗೊಂಬೆನ ಬೆಂಬರಕ್ ಈತ್ ಬಲ್ಚತ್, ಕಟ್ಟಿ.
ಗೊಂಬೆ ಬಯ್ಯಕ್ ಬೂವಕ, ತಿತ್ತ್ ಗುಡ್ಡೆಕ್ ಕಾಲ್ ಪಟ್ಟಿತ್, ಓರ್ ಪುಳ್ಳಿ ಮಾರುದ್ದ ಪಾರಿ ಬುದ್ದತ್.
“ನಿಂಗ ಈ ತರ ಪುಂಡ್ ಕಳಿಪದಾಚೇಂಗಿ ಏಳಿ, ಎಲ್ಲ ಮನೆಕ್ ಪೋಕ” ಮಕ್ಕಳ ಬೊರ್ಟುಕಾಯಿತ್, ಏವನೆಕೆ ಕಳ್ಚತ್, ಚಿಮ್ಮ.
ಬಾಕಿ ಮಕ್ಕೆಲ್ಲ ಗೊಂಬೆ – ಕಟ್ಟಿನ ಬಜ್ಜಂಡ್, ಓಡಿ ಬಂದಿತ್, ಚಿಮ್ಮನ ತಬ್ಬಿಯಂಡ್ “ಬೋಂಡ ಮಾಮಾ…, ಬೋಂಡ ಮಾಮ ಪೋಕತೆ…” ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಮೊರ್ಡುವಕ್ ಸುರು ಮಾಡ್ಚಿ.
“ಅನ್ನನಾಚೇಂಗಿ ನಿಂಗೆಲ್ಲ ತಿತ್ತಗುಡ್ಡೆರ ಸುತ್ತ ಅಳ್ತಿತ್, ನಿಂಗ ನಿಂಗಡ ಅಂಕೆನ ಎಣ್ಣೆ’ ಮಕ್ಕಡ ಮೂಡ್ ನೋಟ್ನಕ ತೆಳ್ಚಿ ಪೋಕೂಂದ್, ತಿತ್ತನೇ ನೋಟಿಯಂಡ್ ಎಣ್ಣೆಚಿ, ಚಿಮ್ಮ.
ಮಾಮಂಗ್ ಚೆಡಿ ಬಂದ್ರ್ತ್ಂದ್ ಬೊತ್ತ್ನ ಮಕ್ಕ, ಬೆರಿಯ ಸುತ್ತ್ ಅಳ್ತತ್.
ಸುರೂಲ್ ಅಳ್ತಿತಿತಿಂಜ ರಾಜ ಕ್ಣ್ಣ “ಒನ್” ಎಣ್ಣೆಚಿ.
“ಒನ್ರ ಬಾಯಿಕ್ ಮಣ್ಣ್ಡಡ್, “ಒಂದ್” ಎಣ್ಣ್ರಾ!” ತೆಳ್ಚಂಡ್ ಮೈಮನ ತಿದ್ದ್ಚಿ, ಮಾಂವೊ. …!”
“ಒಂದ್… ದಂಡ್…. ಮೂಂದ್…. ನಾಲ್…. ಅಂಜಿ.. ಆರ್… ಏಳ್…. ಎಟ್ಟ್…..!”
‘ಹ್ಂ, ಕೊಡವತಕ್ಕ್ಲ್ ಮಿಂಇಕ್ ಅಂಕೆ ಎಣ್ವಕ್ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆಲ್ಲಾ? ಅಳತಲ್ಲಿ ನಿಂದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಒನ್, ಟು, ತ್ರೀ…! ಎಟ್ಟ್ ಆನ ಪಿಂಞ ಒಯಿ೦ಬದ್. ದಾರ್ ಒಯಿಂಬದ್…?” ಕೇಟಂಡ್ ಮಂಡೆ ನೇತ್ಚಿ, ಚಿಮ್ಮ.
ದಾರೂ ಉಸ್ರ್ ಬುಟ್ಸ್ಲೆ… ಚಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡುವಕ ಬೊರೀ ಎಟ್ಸ್ ಮಕ್ಕಳೇ ಇಂಜಿಯೆ.
‘ದಾರ್ರಾ ಬಾಕಿ ಮೂಂದಾಳ್? ಎಲ್ಲಿಯ ಅಯಿಂಗ?” ಒರ್ ತರ ಆತುರತ್ ಕೇಟತ್, ಚಿಮ್ಮ.
“ಡಿಕ್ಕಿ, ನಂಜುಂಡ, ಪೊನ್ನಕ್ಕ ಮೂಂದಾಳ್ ಇಲ್ಲೆ ಬೋಜಪ್ಪ. ಅಯಿಂಗ ಕುಂದ್ರ ಪಕ್ಕ ದುಂಬ ಪುಳ್ಳಿ ಕ್ಟ್ಟುವಾಂದೆಣ್ಣಿತ್ ಅತ್ತಟಿ ಓಡ್ನಯಿಂಗ ಬಂದ್ಲೆ. ” ಏಂಗ್ಚಿ, ನಾಣಿ.
ಅಯ್ಯೋ, ನಾನೆನ್ನತ ಮುಟ್ಟಾಳ, ಮೀನ್ ಚುಡುವ ಆತುರತ್ ಮಕ್ಕೆಲ್ಲ ಉಂಡಾಂದ್ ನೋಟ್ಲೆಲ್ಲಾಂದ್, ತಾಂಗ್ ತಾನೇ ಬಜ್ಜಂಡ್, ಜೋಂಬ್ಂಜಿ ವಾಚ್ ಎಡ್ತ್ ಗಂಟೆ ನೋಟುವಕ 6 ಗಂಟೆ! 4 ಗಂಟೆಕ್ ಪೋನ ಮಕ್ಕ ಇಚ್ಚಕ್ ನೇರ ಬರತೆ ಇರಂಡೂಂದಾಚೇಂಗಿ ಎನ್ನೋ ಸಂಗತಿ ಆಯಿತಿರಂಡು…..
(ಬಾಕಿ ಬಪ್ಪ ವಾರ)