ಉಳ್ಳಿಯಡ ಡಾಟಿ ಪೂವಯ್ಯ, ಅಯಿಂಗಡ, ನಾಡ್ಲ್ ನಾಳ್…..
ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ರಾಜ ತಮ್ಮಣಂಡ ಬೆನ್ನ್ ತಟ್ಟ್ಚಿ. ಅವಂಡ ಕಣ್ಣ್ಲೂ ನೀರ್ ದುಂಬ್ ಚಿ.
ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ತಂಗವ್ವ, ಒರ್ ತಳಿಯತ್ರ ಮುಕ್ಕಾಲ್ ಕೂಳ್ನ ಮೋರ್ಟ್ಟಂಡ್, ನುರ್ಕ ಮೇಕಿತ್ ಬರಿಲೋರ್ ಬರ್ತ ಮುಟ್ಟೆಯೂ ಇಟ್ಟಂಡ್ ಬಾತ್.
ಕೆಲ ದುಂಬ ಕೂಳ್ ಉಂಡ ಚಿಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾಡ ವರಾತಕ್ ಕಡಿಕೆ ಪತ್ತ್ಚಿ. ಏರ ಸುಸ್ತಾಯಿತಿಂಜ ಅಂವೊ, ಒರ್ ಗಳಿಗೆಲ್ ಗೂಕೆ ಸುರು ಮಾಡ್ಚಿ.
ತಂಗವ್ವ, ಪಿಂಞ ಮಕ್ಕಳ ಬುಟ್ಟಿತ್ ನಾಳೆ ಎಲ್ಲಾರೂ ಮಕ್ಕಳ ತೇಡುವಕ್ ಕಾಡ್ಕ್ ಪೋಪೋಂದ್ ತೀರ್ಮಾನ ಆನ ಪಿಂಞ ಪೊಲಾಕ ಬೆರಿಯ ಏವಂಡೂಂದ್, ತೊಡಿಕೇ ಉಂಡಿತ್ ಕಡಿಕೆ ಪತ್ತ್ಚಿ. ನೇರ ಸುಮಾರ್ ಆಯಿತಿಂಜಾಂಗ್ ಎಲ್ಲಾಕು ಬೆರಿಯ ವರ್ಕ್ ಪತ್ತ್ಚಿ.
ಕೋಂಬರೆರ ಕಿಡ್ಕೆಕ್ ತಟ್ಟ್ನನೆಕೆ ಇಂಜ ತೋಟತ್ ಗೀಜೆಯಡ ಚೀಂವ್… ಚೀಂವ್ ಸದ್ದ್; ದೂರತೆಲ್ಲಿಯೋ ಈತ್ಪಳ್ಳೆರ ಕೂತ್: ಚೆನ್ನ ನೇಡಿ ಆಯಿತಿಂಜ ಚುಪ್ಪಿ ಮಂದಕ್ಕಂಡ ಮೂಕ್ರ ಸುಂಯ್… ಚುಂಯ್… ಚುರಿಕಾಟ ಬುಟ್ಟಕ ಬೋರೆ ಒರ್ ಸದ್ದಿಲ್ಲೆ.
ಆ ನೇರಕ್ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಪೆರಿಯಕ್ಕಂಡ ಕುಡ್ಕ ಬಾವಂಗ್ ಮಾತ್ರ ವರ್ಕ್ ಪುಡಿಕತದ್ ದಾರ್ಕೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಪೊಣ್ಣ್ಕ್ ಎಚ್ಚರ ಉಂಡಾಂದ್ ನೋಟಂಗಾಂದ್ ಅಂವೊ ಮೆಲ್ಲೆ ಬುದ್ದಂಡಲ್ಲಿಂಜಿ ಬರಿ ಮಾತಿತ್ ನೋಟ್ಚಿ. ಮತ್ಯವಡ ಸದ್ದ್ ಸುದ್ದಿಲ್ಲೆ!
ನಾಡ ಪಂಚೆರ ಮೇಲೆ ಪೋರಿರನೆಕೆ ಪಡ್ತಿತಲ್ಲ ಪರ್ದೇಸಿ. ಪಂಚೆನೆನ್ನೇಂಗಿ…ಬಲ್ಚಕ ಅಯ್ಯೋ ಉಯ್ಯೋಂದ್ ವರ್ಕ್ ಕಣ್ಣ್ಲ್ ಬಾಯಿ ಬಡ್ಚಂಡ್, ಎದ್ದ್ ಅಳ್ತಿತ್ ಬೊಳ್ಚ ಕತ್ತಚಿಟ್ಟ್ರುವ ಚನಿ. ನಾಡ ಈ ಕೆಣಿ ನಡ್ಂದ್ಟಕ ಊರ್ಲ್ ಕಳ್ಳ್ಮನೆರ ಸಾಲ ತೀರ ತೀಂದಿತ್, ಒರ್ ನಾಲಂಜಿ ತಿಂಗ ರಾಜ ಬಾಳ್ ಬಾವಲು. ಎಲ್ಲಾಂಗೂ ಜೋಗ ಬೋಂಡುವೇ…ಂದ್ ನೆನತಿಯಂಡ ಪೆಮ್ಮುಣಿ, ಪಂಚೆನ ಮೆಲ್ಲೆ ಬಲ್ಚತ್.
ಉಯ್ಯಪ್ಪಾ…! ಅವಂಗ್ ಚೆರ್ಂಙನೆ ತೆಳಿಯೂ ಬಾತ್. ಮಕ್ಕ ಮದೀಂದ್ ಕುಟ್ಟಿಕರ್ ಎಡ್ಪ್ಚಿಟ್ಟ ಪಿಂಞ ಅವಂಡ ಪೊಣ್ಣ್ ಲೀಲ ನೀರಾನೆರನೆಕೆ ಪುಡ್ತ್ ಪೋಯಿತಿಂಜತ್. ಬೋಂಡಿಕೆ ಪಂಚೆ ಕೀತಿ ಪೋಕುವಲ್ಲತೆ ಇವಕ್ ಎಚ್ಚರಾಪಕಿಲ್ಲೆ. ಥೂ, ಪಂಚೆರ ಬಾಯಿಕ್ ಮಣ್ಣ್ಡಡ್ಂದ್ ನೆನತ್ನ ಪೆಮ್ಮುಣಿ, ತಾಂಡ ಬರೆ ಬರೆ ನಿಕ್ಕರ್ರ ಲಾಡಿನೊಮ್ಮ ಮುರ್ಕ ಕೆಟ್ಟಿಯಂಡ್, ರಾಣಿಕ್ ಗೊತ್ತಾಕತನೆಕೆ ಕಡಿಕೆಂಜಿ ಇಳ್ಂಜತ್.
ಪೂಂಞೆ ನಡತೆ ನಡ್ಂದಂಡ್ ಎಲ್ಲಾರು ಬುದ್ದಂಡ ಕೋಂಬರೆ, ಕಯ್ಯಾಲೆ ಕೋಂಬರೆ, ವಸಾರೆನೆಲ್ಲ ಪೋಯಿ ಪೋಯಿ ನೋಟ್ಚಿ. ಎಲ್ಲಾಲ್ಲಿಯೂ ಗೂಕೆ ಬಲಿರ ಸದ್ದೇ!
‘ಮಾರಿಯಳ ನೀರ್ಲ್ಟ್ಟಕ ಗೊತ್ತಾಪಕಿಲ್ಲೆ” ಗೊಣಂಗಿಯಂಡ್ ಪೊರ್ಮೆ ಕಡ್ಂದ ಪೆಮ್ಮುಣಿ, ಉಚ್ಚಾಟಿರುವಂಜಿ, ಧೈರ್ಯಕಾಯಿತ್ ಒರ್ ಬೀಡಿ ಬಲ್ಚಿತ್ ಒಳ್ಕ್ ಬಾತ್.
ಮೆಲ್ಲೆ ಬಾಡೆಕ್ ನುಗ್ಗ್ನ ಅವಂಗ್ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಕುಸಿ ಆಚಿ. ಮಕ್ಕ ಕ್ಟ್ಟನೆಕ್ ಕೆಡುವಕಾಗಾಂದ್ ತಂಗವ್ವ ನೇಲೆಕ್ ಬೆಚ್ಚಿತಿಂಜ ಬೊಳ್ಚ ಅವಂಗ್ ಉಪಕಾರ ಮಾಡುವನೆಕೆ ಇಂಜತ್. ಅಂವೊ ಆ ತಿರಿನ ಒಳ್ಕ್ ಬಲ್ಚಿತ್ ಬೊಳ್ಚ ದುಂಬ ಚೆರ್ಂಙನೆ ಕತ್ತುವನೆಕೆ ಮಾಡ್ಚಿ.
ಕೊಡತ್ರ ಅಡಿಬರಿಲ್ ಮೋರ್ ಕುತ್ತಿ ತಬ್ಬಲಿರನೆಕೆ ಬುದ್ದಿತಿಂಜತ್. ಬಾಡೆಲ್ ನಿಂದಂಡೇ ಒರ್ ಗಳಿಗೆ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಚಿ, ಪೆಮ್ಮುಣಿ.
ಅಲ್ಲಾ, ಈ ಮೋರ್ಕುತ್ತಿನೇ ನಿಪ್ಪ್ಲ್ ಬೆಚ್ಚಂಡ್ ಓಟ್ ಮುರ್ಕಿರಡಾ…? ಅಲ್ಲಾ, ನಿಕ್ಕರ್ರ ಜೋಬ್ ದುಂಬ ದುಂಬ್ಚಿಟ್ಟಂಡ್ ದಾಟಿರುವದೇ ನಲ್ಲದ್. ದಿನಾ ಚೆನ್ನ ಚೆನ್ನ ಎಡ್ತಂಡಕ ದಾರ್ಕೂ ಸಂಶಯ ಬಪ್ಪಲೆ, ಕುತ್ತಿರ ಮಿಂಞಲ್ ಮೆಲ್ಲೆ ಮೂಳೆಕುತ್ತಿತ್ ಅಳ್ತ್ರುವಂಜಿ, ನಾಡನೆಕೆ ವರ್ಕ್ ಬರತಯಿಂಗ ದಾರಾಚೇಂಗಿ ಇಕ್ಕುವಾಂದ್ ಒಮ್ಮ ಕಳ್ಳ ಕಣ್ಣ್ಲ್ ಸುತ್ತ ನೋಟ್ಚಂವೊ. ಅವಂಡ ಭಾಗ್ಯಕ್ ದಾರೂ ಇಂಜಿಲೆ.
ಪುನಃ ಒಮ್ಮ ಚಿಮ್ಮ ಬುದ್ದಂಡಿಂಜ ಕೋಂಬರೆ ಕಂಡಿನ ಚಾಯಿಲ್ ನೋಟಿರುವಂಜಿ, ಮೋರ್ಕುತ್ತಿನ ಕೂಟಿತ್ ಕೆಟ್ಟ್ನ ಬಕ್ಕ್ರ ಕೊಳ್ಕ್ ಕೆಟ್ಟ್ನ ಮಲ್ಲೆ ಉಪಾಯಿತ್ ಬಲ್ಚತ್. ಮೋರ್ಕುತ್ತಿ ದಂಡ್ ವಡೆ ಆಚಿ. ಪಾಂಬ್ರ ಎಚ್ಚರಕಾಯಿತ್ ಎಡ್ ತಂಡಿಂಜ ಚೆರಿಯ ಕಪಾತ್ ಕತ್ತಿನ ಓಂಗಿಯಂಡೇ ಕುತ್ತಿರ ಉದ್ದಕ್ ನೋಟ್ಚಂವೊ. ಪಾಂಬು ಕಾಂಬ್ಚಿಟ್ಟಂಡಕ ದಂಡ್ ತುಂಡ್ ಮಾಡಿರುವಕ್ ತಯಾರಾಯಿತ್ ನೋಟ್ನಕ ಪಾಂಬ್ರ ವಿಳಾಸ ಇಲ್ಲೆ !
ನೇಲೆಲ್ ಕತ್ತಿಯಂಡಿಂಜ ಚೆರಿಯ ಬೊಳಿಲ್ ಪೊನ್ನ್ ಬೊಳ್ಳಿರ ಪಣವೂ, ಮಾಲ್ ಮಟವೂ ಮಿನಿ… ಮಿನಿ… ಮಿನ್ನುವಯಿಂಜತ್.
“ನಿಂಗ ಬಯ್ಯಲಿರಿ… ನಿಂಗಕಿಂಞೂ ಟಿಕೆಟ್ ಬಂದಿತಿಲ್ಲೆ… ಆದ್ಯ ಪೊಂಬಣಕ್ ಅವಕಾಶ”ಂದ್ ಮನಸ್ಸ್ಲೇ ಗೊಣಂಗಿಯಂಡ್ ಬೊಳ್ಳಿ ಪಣತ್ನ ನೂಕಿತ್ ಪೊಂಬಣತ್ನ ಬಾತಿ… ಬಾತಿತ್ ತಾಂಡ ಜೋಬ್ಕ್ ದುಂಬ್ಚಿಟ್ಟತ್. ಮಾಲ್ ಬೋಂಡಾಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡ್ನಕಲೂ ಕರ್ಜಿಕಾಯಿರ ಅಗಲಕ್ ಪಳುವಯಿಂಜ ಕೊಕ್ಕೆತಾತಿನ ಬುಡ್ವಕ್ ಮನ್ಸ್ಸ್ ಬಂದ್ಲೆವಂಗ್. ಅದ್ನೋ ಜೋಬ್ಕ್ ಕಷ್ಟತ್ ತುರ್ಕಿಯಂಡ್, ದಾರ್ಕೂ ಸಂಶಯ ಬರತನೆಕೆ ಮಿಂಞ ಇಂಜನೆಕೇ ಬಕ್ಕ್ರ ಕೆಟ್ಟ್ ಮುರ್ಕಿತ್ ಮೋರ್ಕುತ್ತಿನ ಮೆಲ್ಲೆ ಉರ್ಟಿಬೆಚ್ಚತ್.
ಇಂಞೆನ್ನ ಎದ್ದ್ ನಿಕ್ಕಂಡು ಎಣ್ಣನೆಕ್, ಬೆಂಬರತಿಂಜಿ ದಾರೋ ಅವಂಡ ಬೆತ್ತಲೆ ಮೇಲ್ನ ಅಂಗೈಲ್ ದಂಡ್ ಕುರಿ ತಟ್ಟಿತ್ ಕಾಕ್ಚಿ. ಆ ಕೈರ ಕೋಟ ಎನ್ನನೆ ಇಂಜತ್ ಎಣ್ಣಕ ತೊಟ್ಟಾ ಕ್ಷಣ ಪೆಮ್ಮುಣಿಕ್ ಕುಳ್ರ್ ಪನಿ ಬಂದನೆಕಾಚಿ.
ಅಂವೊ ಎದ್ದ್ ನಿಂದಿತ್ ಮೆಲ್ಲೆ ಬೆಂಬರಕ್ ತಿರಿತ್ ನೋಟ್ಚಿ.
ಪೆಮ್ಮುಣಿರ ಇಡೀ ತಡಿ ತಕ… ತಕ… ತಕಂದ್ ಬೊರ್ಪಕ್ ಸುರು ಆಚಿ. ತಾನ್ ಬೀಡಿ ಬಲ್ಚಿತ್ ಬಪ್ಪಾಂಡ ಬದ್ಲ್ ತೂರಿತಾಚೇಂಗಿ ಬಂದನಾಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿತಿಂಜಿಲೆಂವೊ.
ಬೊಳ್ತ ಪೊಡಿಯತ್ ನೆರೆಮಂಡೆರ ಚೋಮಕ್ಕ ತಾಯಿ ಕೊಡಿಯಲೆ ತಿಂದಂಡ್, ಅರೆ ತೆಳಿ ತೆಳಚಂಡ್ ಪೆಮ್ಮುಣಿನೇ ನೋಟುವಯಿಂಜತ್. ಜುಂ ಕೂಡಿ ಪೋಯಿತಿಂಜ ಬಾಯಿರ ಚುಗ್ಗ್ಕಾಯಿತ್ ಕೊಡಿಯಲೆರ ಚೋಂದ ರಸ ಚೆನ್ನ ಪರ್ಂಜಿತ್ ನಿಂದಿತಿಂಜತ್.
ತಾಯಿ ಮಂಡೆನ ಜುಲ್ಕಿಯಂಡ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ – “ಮೋನೇ, ಈ ಚೆಪ್ಪ್ ಕುಡಿಪವಂಗ್, ಮುಡಿಪವಂಗ್ ದಕ್ಕುಲೆ. ಈ ಕಾಸ್ಕಾಯಿತ್ ಏಡ ಜಿಂವ ತಿಂದ ‘ಬೊಡ್ಡಿ ಮಕ್ಕಕೇ ಇದ್ ಕ್ಟ್ಟತನೆಕೆ ಜಕ್ಕಿರ ಮಾಡಿತಿಂಜ. ಹಿ… ಹೀ…!” ತಾಯಿರ ದಂಡ್ ಕೈ ನೋಟಿಯಂಡಿಂಜನಕೇ ಉದ್ದುದ್ದ ಆಚಿ. ಆ ಕೈ ಪೆಮ್ಮುಣಿರ ಜೋಬ್ರೊಳ್ಕ್ ಇಳಿವಕ ಅವಂಗ್ ಕೋಟ ತಡ್ಪ ಕಯ್ಯತಾಚಿ. ಅಂವೊ ಶಕ್ತಿ ಉಳ್ಳಚ್ಚಕ್ ಜೋರಾಯಿತ್ ಬಾಯಿ ಬಡ್ಚತ್.
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್…