ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ಆಯಿರ್‌ತ್. ಇಂಞಿ 8 ಮಂತ್ರ ಬಾಕಿ ಉಂಡ್. ಮಿಂಞಕ್ ಇಂಞೂ ಬಲ್ಯ ಕಷ್ಟ ಬಪ್ಪಕುಂಡ್, ಎಚ್ಚರಾ!’
ಡಿಕ್ಕಿ ಬೊತ್ತಿತ್ ಗೆಜ್ಜೆಂಜಿ ಕೈ ಎಡ್‌‌ತತ್.
ಒಣಕ್ ಪಿಲ್ಲ್, ಕೊಕ್ಕಲೆ ನಾರ್, ಬೇರ್, ತೋಲ್ – ತೊಪ್ಪಟೆನೆಲ್ಲ ಗುಡ್ಡೆ ಕೂಟಿತ್ ಒರ್ ಮುಂಡರ್‌ತ ಬಳ್ಳಿಲ್ ಉದ್ದಕ್ ಸುತ್ತಿ ಕೆಟ್ಟಿತ್ ತೂಡ್ ಮಾಡ್‌ ದಡ್ಡರಾಕ್ಷ, ತೂಡ್ ತುದಿಕ್ ಬಾಯಿಂಜ ತಿತ್ತ್ ಕಾರ್‌ಚಿ. ಆಚೇಂಗಿ, 2-3 ಕುರಿ ಕಾರ್‌ನಕಲೂ ತೂಡ್‌ಕ್ ತಿತ್ತ್ ಪುಡ್‌‌ಚ್‌ಲೆ.
”ದಡ್ಡಾ…, ಆ ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿ ಮೊಟ್ಟ್ ಮೊಟ್ಟ್‌ಕ್ ನಂಗಳ ಕೊಯಕಿಯಂಡುಂಡ್. ಇಕ್ಕ ತೂಡ್‌ಕ್ ತಿತ್ತ್ ಪುಡಿಕತನೆಕೆ ತಡ್‌ತಂಡುಳ್ಳೊ ಆ ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿಯೆ!” ಕೂತ್ ಕೊಡ್‌ತಂಡ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ, ಬೊಡ್ಡ.
“ಒಳ್‌ಚಯಿಂಡ ಬಾಯಿಕ್ ಮಣ್ಣ್‌ಡಡ್. ಬಾ ನಂಗ ಈ ಅಜ್ಜಪ್ಪನೊಮ್ಮ ಈತಂಡ್ ಪೋಯಿತ್ ನಾಗರೀಕ ಗುರುಕ್ ಪುಕಾರ್ ಕೊಡ್‌‌ಕ” ರೇಗಿಯಂಡ್ ಪರ್‌ಂದತ್, ಬೊಡ್ಡ.
“ಹ್ಂ!! ಅದೇ ಸರಿ, ಏಳ್ ಪೋಕಾ” ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ, ದಡ್ಡ.
ಬೊಡ್ಡ ದಡ್ಡ ದಂಡಾಳು ಅಜ್ಜಪ್ಪಂಡ ದಂಡ್ ಕೈ ಪುಡ್‌‌ಚಂಡ್, ಕಣ್ಣ್ ಮೊಳ್ತಂಡ್ ಆಕಾಶ ನೋಟ್‌ಚಿ. ಒರ್ ಗಳಿಗೆಲ್ ಸುಂಯ್ಯಿದೆಣ್ಣುವೋರ್ ಸದ್ದ್‌ರ ಕೂಡೆ ಸ್ವಾಮಿತಾತನೂ, ರಾಕ್ಷಂಗಳೂ ಕಾಂಗತಾಯಿರ್‌ತ್.
ಅಚ್ಚಕ್ ನೇರ ಒಳ್‌ಚಿತಿಂಜ ನಂಜುಂಡ – ಪೊನ್ನಕ್ಕ ಡಿಕ್ಕಿರ ಪಕ್ಕ ಓಡಿ ಬಾತ್.
ನಂಜುಂಡ – ಪೊನ್ನಕ್ಕಂಗ್ ಪುನಃ ಮನ್‌‌ಷ್ಯ ರೂಪ ಬಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್, ತಾಂಡನೆಕೆ ದಾಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕೂ ಕಾಂಗತನೆಕೆ ಮಾಡುವಕ್ಂದ್ “ಗೆಜ್ಜೆ ಮಂತ್ರ” ಎಣ್ಣ್‌ವಕ್ ಪೊರ್‌ಟತ್, ಡಿಕ್ಕಿ.
ಇಕ್ಕ ಪುನಾದಿಯ “ತಡಿಯಿಲ್ಲತ ತಕ್ಕ್” ಮಕ್ಕಡ ಕೆಮಿಕ್ ಕೇಟತ್. “ಕುಂಞೀ ನಿಂಗ ಗೆಜ್ಜೆ ಮಂತ್ರತ್ ಪಡ್‌ಂದಂಡ ರೂಪತ್‌ನ, ಈ ಕಾಡ್‌ಲ್ ಗೆಜ್ಜೆ ಮಂತ್ರತ್ ಮಾತುವ ಕಯ್ಯುಲೆ. ನಿಂಗ ಈ ಕಾಡ್‌ಂಜ ಪೊರ್‌ಮೆ ದಾಟ್‌ನ ಪಿಂಞ ನಿಂಗಡ ರೂಪ ನಿಂಗಕ್ ಬಪ್ಪ, ಇಂಞ ಒರ್ ಎಚ್ಚರ ಗ್ಯಾನ ಇರಡ್ – ನಿಂಗಡ ಸ್ವರ ಬೋರೆ ದಾರ್‌ಕೂ ಕೇಪುಲೆ. ಆಚೇಂಗಿ, ನಾಗರೀಕ ಗುರು ಪಿಂಞ ಕೂಟ್‌ಕಾರಕ್ ಕೇಪಾನಗುಂಡ್ ತಕ್ಕ್ ಪರೆವಕ ಎಚ್ಚರ…!”
“ನಂಗ ಪಾಂಬು, ಪಕ್ಷಿ ಆಯಿತಿಪ್ಪದೇ ನಲ್ಲದ್, ನಂಗ ಇಕ್ಕಲೇ ಮನೆಕ್ ಪೋಪದ್ ಬೋಂಡ, ಸ್ವಾಮಿತಾತನ ಸೆರೆಬುಡ್‌ತಿತೇ ಪೋಕ” ಆತುರತ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ. ನಂಜುಂಡ.
“ನೇರ್ ನೇರ್! ನಂಗ ಇಕ್ಕ ಗೆಜ್ಜೆ ಮಂತ್ರ ಎಣ್ಣಿತ್ ನಾಗರೀಕಗುರು ಉಳ್ಳ ಜಾಗಕ್ ಪೋಕ. ಆ ಜಾಗಕ್ ಎತ್ತ್‌ನ ಪಿಂಞ ಎನ್ನನೆ ಇರಂಡು, ಮೂಂದಾಳ್‌ರಾತ್ ದಾರಾಚೇಂಗಿ ಒಬ್ಬೊ ಎಣ್ಣ್‌ನನೆಕೆ ಕೇಕಂಡೂ”ಂದೆಲ್ಲ ಮಕ್ಕ ಪ್ಯ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿಯಂಡ್ ಅಳ್‌ತತ್.
ಮಕ್ಕಳ ತೇಡೀ…. ತೇಡೀ.. ಸುಸ್ತಾನ ಚಿಮ್ಮ, ಬೇಜಾರತೂ, ನೊಂಬಲತೂ ಕಾಲ್ ಈತಂಡ್ ನಡ್‌ಂದಂಡೇ ಇಂಜತ್. ನಾಲ್ ಮಾರ್ ನಡ್ಂದಿತಾಪದು ಒಮ್ಮ ನಿಂದಿತ್ ಕುಂಞಿಯಡ ಪೆದ ಪುಡ್‌ಚಿ ಕಾಕುವಯಿಂಜತ್, ಅನ್ನನೇ ನಡ್‌ಂದಂಡ್ ಒರ್ ಪಡ್‌ಭೂಮಿಕ್ ಎತ್ತ್‌ನ ಚಿಮ್ಮ, ನಿಂದಿತ್ “ಡಿಕ್ಕೀ… ನಂಜೂ… ಪೊನ್ನೀ…”ಂದ್ ಜೋರ್ ಕಾಕ್‌ಚಿ.
ದಂಡ್ ಮಾರ್ ದೂರತ್ ತಕ್ಕ್ ಪರ್‌ದಂಡ್ ಅಳ್‌ತಿತಿಂಜ ಮಕ್ಕ ಕುಸೀಲ್ ಒಮ್ಮಲೆ ಕಿರ್‌ಚಿಯಂಡತ್ – “ಚಿಮ್ಮ ಮಾಮಾ… ಹ್… ಹ್…!”
ಎದ್ದ್ ನಿಂದ ಮಕ್ಕಕ್ ಪಡ್ ಮಧ್ಯ ಮಾಮ ನಿಂದದ್ ಕಂಡತ್, ಅಯಿಂಗ ಎದ್ದ್ ಬುದ್ದ್ ಮಾಮಂಡ ಪಕ್ಕ ಓಡ್‌ಚಿ.
ಚಿಮ್ಮಂಡ ಪಕ್ಕ ನಿಂದ ಡಿಕ್ಕಿ “ಮಾಮಾ…” ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ತಬ್ಬುವಕ, ಅವಂಡ ಕೈಕ್ ಮಾಮ ಕ್‌ಟ್ಟ್‌ಲೆ. ಕೂತ್ ಕೊಡ್‌ತಕಲೂ ಅವಂಡ ದಿಕ್ಕ ನೋಟ್‌ಲೆ, ಚಿಮ್ಮ.
ಪೊನ್ನಕ್ಕ ಕುಸಿಲ್ ಪಟಪಟಂದ್ ರೆಕ್ಕೆ ಬಡ್‌ಂಡ್ ಚಿಮ್ಮಂಡ ನಿಪ್ಪಲ್ ಅಳ್‌ತತ್. ಬೊತ್ತ್‌ನ ಚಿಮ್ಮ, ಪಕ್ಷಿನ ಒಮ್ಮಲೆ ತಟ್ಟಿತ್ ಪಾರ್‌ಚಿಟ್ಟ್‌ರ್‌ತ್.
ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ನಂಜುಂಡ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಎದಿಕೆ ಬಂದಿತ್ “ಮಾಮಾ…, ನಾಡ ಚಿಮ್ಮ ಮಾಮಾ…”ಂದ್ ಕಾಕಿಯಂಡ್ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಅರೆರ ಎತ್ತರಕ್ ಜಡೆ ಎಡ್ತಂಡ್ ನಿಂದತ್, ಮಾಮನ ಕಂಡ ಕುಸಿಲ್, ಈ ರೂಪತ್ ನಂಗ ಮಾಮಂಗ್ ಕಾಂಬ್‌ಚಿಟ್ಟವಕಾಗಾಂದೆಣ್ಣುವದ್ ಆ ಮೂಂದ್ ಕುಂಞಿ ಮಂಡೆಕ್ ತೋಂದ್‌ಲೆ.
ಪಾಂಬ್ನ ನೋಟುವಕ ಮಾತ್ರ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮೇಲ್ ಪುಳಿಕೆಟ್ಟ್‌ಚಿ. “ಪಾಂಬ್ನ ಕೊಲ್ಲುವಕಾಗಾಂ”ದೆಣ್ಣುವ ಪೆರಿಯಯಿಂಡ ಚೊಲ್ಲ್ ಆ ನೇರಕ್ ಗ್ಯಾನ ಬಂದ್‌ಲೆವಂಗ್, ತಾಂಡ ಅರೆಲಿಂಜ ಒಡಿಕತ್ತಿನ ಬಲ್‌‌ಚಿತ್ ಪಾಂಬುರ ತೊಂಡೆಕ್ ಬೀಜಿಚಂವೊ!
ಚಿಮ್ಮ ಮಾಮ ಬೀಜ್‌ನ ಕತ್ತಿ, ತೊಂಡೆರ ಪಕ್ಕ ಬಪ್ಪದು, ಮಂಡೆನ ನೆಲಪತ್ತ ತಾತ್‌ನ ನಂಜುಂಡ, ಮೊರ್‌ಟಂಡ್ ಡಿಕ್ಕಿರ ಪಕ್ಕ ಓಡ್‌ಚಿ.
ಪೊನ್ನಕ್ಕನೂ ಮೊರ್‌ಟಂಡ್ ಪೋಯಿತ್ ಡಿಕ್ಕಿರ ನಿಪ್ಪಲ್ ಅಳ್‌ತಂಡತ್.
“ನಿಂಗ ಮೊರ್‌ಟಕ ನಾಕೂ ಮೊರೆ ಬಪ್ಪ, ನಂಗಡ ಚಿಮ್ಮ ಮಾಮಂಗ್ ನಂಗಳ ಗುರ್‌ತ ಕ್‌‌ಟ್ಟಿಯಂಡಿಲ್ಲೆ. ಅದ್ಂಗೇ ಕೆತ್ತುವಕ್ – ಪೊಯ್ಯುವಕ್ ಬಂದಂಡುಳ್ಳೋ.” ಕಣ್ಣ್ ತ್‌ಟಿಯಂಡತ್, ಡಿಕ್ಕಿ. ಮೂಂದಾಳೂ ಮೊರಟಂಡ್ ಚೆನ್ನ ದೂರತ್ ನಿಂದಿತಿಂಜ ಮಾಮನೇ ನೋಟಿಯಂಡ್ ನಿಂದತ್.
“ಉಯ್ಯಪ್ಪ…! ಇಚ್ಚಕ್ ಬಲ್ಯ ಕಾಟ್‌ಮುರ್ಖ ಪಾಂಬ್ನ ನಾಡ ಜನ್ಮತ್ ಕಂಡಿತಿಲ್ಲೆ. ಕೊಕ್ಕಲೆರ ಒಳ್‌ಲ್ ಇಂಜಿತ್ ಪುನಃ ಕೊತ್ತುವಕ್ ಬಂದ್‌ರೂ”ಂದ್ ಬೊತ್ತ್‌ನ ಚಿಮ್ಮ ಕತ್ತಿ ಓಂಗಿಯಂಡೇ ಸುತ್ತಸುತ್ತ ನೋಟಿಯಂಡ್ ಮಿಂಞಕ್ ಆತುರತ್ ನಡ್‌ಂದತ್.
“ಅಯ್ಯೋ… ಮಾಮ ನಂಗಳ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಪೋಯಿರುವಾ” ಂದ್ ಬಾಯಿ ಬಡ್‌ಚಂಡ್ ನಂಜುಂಡ, ಪುನಃ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಪಕ್ಕ ಓಡ್‌ಚಿ. ಡಿಕ್ಕಿ ತಡ್‌ತಕಲೂ ನಿಂದ್‌ಲೆಂವೊ.
ಇಕ್ಕ ಮಾತ್ರ ಚೆನ್ನ ದೂರತ್ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಎದಿಕೆ ಮಂಡೆ ಎಡ್‌ತ್ ನಿಂದತ್, ನಂಜುಂಡ.
ಪುನಃ ಅದೇ ಪಾಂಬು ತಾಂಡ ಎದಿಕೆ ನಿಂದದ್ ನೋಟಿತ್, ಚಿಮ್ಮಂಡ ಕೈಕ್ ಕತ್ತಿ ಪುಡಿಪಕೂ ದಾತ್ ಇಲ್ಲತನೆಕೆ ಆಚಿ. “ಪಾಂಬು 12 ಕಾಲ ಪಗೆಬೆಚ್ಚಿತ್ ತಾಂಗ್ ನೊಂಬಲ ಮಾಡ್‌ನವನ ಕೊಲ್ಲುವಾ”ಂದ್ ಜನ ಎಣ್ಣುವಾನ ಕೇಟಿತಿಂಜ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಎಂತೆಂತೋ ಗ್ಯಾನ ಬಾತ್ – “ನಾನ್ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲತೆ ಎಕ್ಕಾಚೇಂಗಿ ಈ…..
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್…
