ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ಪಿಲ್ಲ್‌ರ ಎರವ ಕೂರೆರಚ್ಚಕ್ ಬಣ್ಣತ್‌ರ ನಡು, ಪಾರೆಕಲ್ಲ್‌ರಚ್ಚಕ್ ಬಲ್ಯ ಮಂಡೆ, ಬಲ್ಯ ಬೂಟಿ ಮರತ್‌ರನ್ನ ಕೈ ಕಾಲ್ – ಮಾಂಯತ್‌ರ ಶಕ್ತಿಲ್ ಬಲ್ಯ ರೂಪ ಎಡ್ತಂಡ್ ತೆಳ್‌ಚಂಡ್ ನಿಂದಿತಿಂಜತ್, ಬೊಡ್ಡ ರಾಕ್ಷ.
ಪೊನ್ನಕ್ಕ, ನಂಜುಂಡ ಬೊತ್ತಿತ್ ಮಂತ್ರ ಎಣ್ವಾನ ನಿಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟ್‌ರ್‌ತ್ ಡಿಕ್ಕಿ ಮಂಡೆ ಉಪಯೋಗ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್ ಮಂತ್ರತ್‌ನ ಬೆರಿಯ ಎಣ್ಣಿತ್ ಪೂರ್ತಿ ಮಾಡ್‌ಚಿ.
ತೆಳ್‌ಚಂಡಿಂಜ ಬೊಡ್ಡ ರಾಕ್ಷ ಒಮ್ಮೆಲೆ ತೆಳಿ ನಿಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟತ್. ಕೊಚ್ಚೆಲ್ ಮಕ್ಕಡ ಪಿಸಿ ಪಿಸಿ ತಕ್ಕ್ ಕೇಟಿತ್ ಅಯಿಂಡ ಪಕ್ಕ ಪೋಯಿತಿಂಜ ಬೊಡ್ಡಂಗ್ ಮಕ್ಕಡ ಕೈಲ್ ಗೆಜ್ಜೆ ಉಳ್ಳದ್ ಗೊತ್ತಿಂಜಿಲೆ.
ತಾನ್ ನೋಟಿಯಂಡಿಂಜನಕೇ ಮೂಂದ್ ಮಕ್ಕಡಾತ್ ಒಬ್ಬೊ ಕಾಂಗತಾಪದು ರಾಕ್ಷಂಗ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆಚಿ.
ಗೆಜ್ಜೆ ಮಂತ್ರತ್‌ ಮೂಂದ್ ಕುರಿ ಎಣ್ಣಿತ್ ಪೂರ್ತಿ ಮಾಡ್‌‌ನಾಂಗ್ ಡಿಕ್ಕಿ ದಾಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕೂ ಕಾಂಗತಾಪ ಶಕ್ತಿನ ಪಡ್‌ಂದಿತಿಂಜತ್. ನಂಜುಂಡ, ಪೊನ್ನಕ್ಕ ರಾಕ್ಷಂಗ್ ಬೊತ್ತಿತ್, ಪಾದಿಲ್ ಮಂತ್ರ ಎಣ್ಣಲ್‌ನ ನಿಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟಾಂಗ್ ಅಯಿಂಗ ಬೊಡ್ಡಂಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕ್ ಬುದ್ದಿತಿಂಜತ್.
ಬೊಡ್ಡ, ನಂಜುಂಡ – ಪೊನ್ನಕ್ಕನ ನೋಟಿಯಂಡ್ ಬಲ್ಯ ಸ್ವರತ್ ಕೇಟತ್ – “ಏ…ಯ್ ಕುಂಟ್ ಕಾಲಜ್ಜಂಡ ಮರಿಯಳೇ…, ನಿಂಗ ನಾಡ ಕೈಲಿಂಜ ತಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟವಕ್ ಕಳಿಕತಿ, ಬೆರಿಯ ಎಣ್ಣಿ! ನಿಂಗಡ ಕೂಡ ಇಂಞೋರ್ ಮರಿ ಇಂಜತಲ್ಲಾ, ಅಂವೊ ಎಲ್ಲಿಯಾ…?”
ಬೊರ್‌‌ತಂಡಿಂಜ ಪೊನ್ನಕ್ಕಂಗ್ ತಕ್ಕ್ ಪರೆವಕ್ ಬಾಯೇ ಬಂದ್‌ಲೆ “ಮಮ್ಮಿ … ಮಮ್ಮಿ…”ಂದ್ ಬಿಕ್ಕಿಯಂಡ್ ಎಕ್ಕಿ ಎಕ್ಕಿ ಮೊರಡುವಯಿಂಜತವ.
ಚಾವದಂತೂ ಗ್ಯಾರಂಟೀಂದ್ ನೆನತ್‌ನ ನಂಜುಂಡ, ಧೈರ್ಯತ್ ಪರ್‌ಂದತ್- “ಏ… ರಾಕ್ಷ, ನೀಕಿಂಜ ಬಲ್ಯ ರಾಕ್ಷನ ನಂಗ ದಿನಾ ಟಿ. ವಿ. ಲ್ ನೋಟಿಯಂಡಿಪ್ಪ ಮುಂಡತೆ ಮೂಂದಾಳ್‌ ಇಂಜಿರಾಂದೆಲ್ಲ ಎಣ್ಣಿತ್ ಬೊತ್ತ್‌ಚಿಟ್ಟಕ ನಂಗ ಬೊತ್ತುಲೆ…, ಗೊತ್ತಾಚಾ…?”
“ಛೇ, ನಾಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕ್ ಮೂಂದಾಳ್‌ನ ಕಂಡನೆಕೆ ಆಚಲ್ಲಾ…? ಆ “ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿ” ನಾಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕ್ ಎರಟೆ ಕಾಂಬನೆಕೆ ಕೇಡ್ ಮಾಡ್‌ಚಾಂ”ದ್ ಗೊಣಂಗಿಯಂಡ ಬೊಡ್ಡ, ಪುನಃ ಒಮ್ಮ ಬಾಯಿ ಬಡ್‌‌ಚತ್.
“ಅದಿರಡ್…. ನಿಂಗ ದಂಡಾಳ್ ಈ ಕಾಡ್‌ಕ್ ಎನ್ನಂಗ್ ಬಂದಿಯೆ? ನಿಂಗಳ ದಾರ್ ಇಲ್ಲಿಕ್ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಬಂದಿಯೆ… ಬೆರಿಯ ಎಣ್ಣೀ…?”
“ನಂಗಡ ಕ್ರೋಢ ದೇಶತ್ ಕೊಲ್ಲ್- ಕೊಲೆ, ಕೇಡ್-ಕೇತರೆ, ಹುಳ್‌ಕ್ – ಕಿಚ್ಚ್, ಪನಿ – ಕುಳ್‌ರ್ ಅದಿ ಆಪಕ, ಎನ್ನ್ಂಗಿನ್ನನೇಂದ್ ಅರಿವಕ್ ಪೆರಿಯಂಗ ಶಾಸ್ತ್ರ ಕೇಟಿತೂ ಅಂಞಣ ಬೆಚ್ಚಿತೂ, ಅಷ್ಟಮಂಗಳ ಪ್ರಶ್ನೆ ಇಟ್ಟಿತೂ ಅರಿವಕ, ನಂಗಡ ಸ್ವಾಮಿತಾತನೂ, ಮಣ್ಣ್ ಮರೆ ಆನ ಗುರು ಪೆರಿಯಂಗಳೂ. ಕುಲದೇವತೆಯಳೂ ದುಷ್ಟ ಶಕ್ತಿರ ಸೆರೆಲ್ ಉಂಡ್ಂದ್ ತಿರ್‌ಂಜತ್. ಅಯಿಂಗಳೆಲ್ಲ ಸೆರೆ ಬುಡ್‌ತುವಕ್ ನಂಗ ಬಂದಿಯೆ.” – ಏದೋ ಒರ್ ಶಕ್ತಿ ನಂಜುಂಡಂಡ ಬಾಯಿಲ್ ಆ ತಕ್ಕ್‌ನ ಪರಿಚಿಟ್ಟಿತಿಂಜತ್.
“ಹಿಹಿಹೀ… ಹೂಹ್…!”ಂದ್ ಜೋರ್ ತೆಳ್‌ಚ ಬೊಡ್ಡ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ “ಏಯ್, ನಿನ್ನಾಂದೆತ್‌ರ ಮಳೆಕ್ ಇಂದ್ ಪುಟ್ಟ್‌ನ ತಾತೆಯಳೇ, ಬಲ್ಯ ಬಲ್ಯ ಕೊಂಬಂಗಳ ಕೈಕಾಲ್ ಅನ್‌ಕತೆ ಆಳ್‌ಪ್‌ಚಿಟ್ಟ ನಂಗಡ ಕೂಡ ಪಡೆ ಕಳಿಪಕ್ ಬಂದಿತುಳ್ಳಿರಾ? ನಿಂಗಳಾ…, ಕೈಲ್‌ಪೋದ್‌ಕ್ ನಿಂಗ ಪಂದಿಚಿಟ್ಟಿನ ಚಯಿಂತ್ ತಿಂಬಿರಲ್ಲಾ, ಅನ್ನನೆ ತಿಂದ್‌ರುವೀ…”
ಬೊಡ್ಡ, ದಂಡ್ ಮಕ್ಕಳ ದಂಡ್ ಕೈಲ್ ಪುಡ್‌ಚಂಡ್ ಬಾಯಿಕ್ ಇಡುವಕ್ ಕೊಡೀಕ್ ಎಡ್‌ತತ್.
ಇದ್‌ನೆಲ್ಲ ನೋಟಿಯಂಡ್ ನಿಂದಿತಿಂಜ ಡಿಕ್ಕಿ ಬೊತ್ತಿ ಪೋಚಿ. ತಾನ್ ಬೊಂಬ್‌ಡಿ ಇಟ್ಟಕ ರಾಕ್ಷಂಗ್ ಗೊತ್ತಾಯಿರುವ ಎಣ್ಣ್‌ವ ಗ್ಯಾನವೂ ಅವಂಗಿಲ್ಲತಾಯಿರ್‌ತ್. ಅಂವೊ ಜೋರಾಯಿತ್ “ನಂಜೂ… ಪೊನ್ನಿ…”ಂದ್ ಕೂತ್ ಕೊಡ್‌ತ್‌ರ್‌ತ್.
ಇಂಞೆನ್ನ್ ಮಕ್ಕಳ ಬಾಯಿರ ಒಳ್‌ಕ್ ಇಡಂಡು ಎಣ್ಣಣೆಕೆ, ಡಿಕ್ಕಿರ ಕೂತ್ ಕೇಟ ರಾಕ್ಷ ಸ್ವರ ಬಂದ ದಿಕ್ಕ್‌ನ ನೋಟ್‌ಚಿ. ಅವಂಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕ್ ಒಂದೂ ಕಂಡ್‌ಲೆ.
ನಂಜುಂಡ ಪೊನ್ನಕ್ಕನ ತಾಂಡ ಬಲ್ಯ ಅಂಗೈಲ್ ನಿಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟಂಡ ರಾಕ್ಷ ಕೇಟತ್ – “ಏಯ್ ಮನ್‌ಷ್ಯ ಕುಟ್ಟಿಯಳೇ, ಸತ್ಯ ಎಣ್ಣಿ… ಕೂತ್ ಕೊಡ್‌ತ ಕುಟ್ಟಿ, ದಾರ್? ಅಂವೊ ಎನ್ನಂಗ್ ನಾಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕ್ ಕಾಂಬ್‌ಲೇ?”
ನಂಜು ಮೆಲ್ಲೆ ತಾಂಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕ್ ಮಾತ್ರ ಕಾಂಬಯಿಂಜ ಡಿಕ್ಕಿನ ನೋಟ್‌ಚಿ.
“ನಂಗಳ ನೆಲತ್ ಬುಟ್ಟಕ ಎಣ್ಣುವೀಂದ್ ಎಣ್ಣ್” ಕೈ ಸನ್ನೆಲ್ ನಂಜುಂಡಂಗ್ ಎಣ್ಣಿ ಕೊಡ್‌ತತ್ ಡಿಕ್ಕಿ.
ನಂಜುಂಡ ರಾಕ್ಷಂಗ್ ಅನ್ನನೇ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ.
“ನೆಲತ್ಂಜಿ ತಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟವಕ್ ಕಳ್‌ಚಕ ನಿಂಗಳ ನುರ್‌ಕಿರುವೀಂದ್ ಆರ್‌ಂದಂಡ್ ಮಕ್ಕಳ ನೆಲತ್ ಬುಟ್ಟತ್, ಬೊಡ್ಡ.
ಇಕ್ಕ ಡಿಕ್ಕಿ ಚುರ್‌ಕ್ ಮಾಡ್‌ಚಿ – “ನಂಜುಂಡ ವಿಷ ಪಾಂಬಾಂಡ್, ಪೊನ್ನಕ್ಕ ಮರಕೊಟ್ಟ ಪಕ್ಷಿ ಆಡ್’ಂದ್ ಗೇನ ಮಾಡಿತ್ ಬೆರಿಯ “ಗೆಜ್ಜೆ ಮಂತ್ರ ಎಣ್ಣ್‌ಚಂವೊ.
ಬೊಡ್ಡ ರಾಕ್ಷ ನೋಟಿಯಂಡಿಂಜನಕೇ ಮಕ್ಕ ನಿಂದಿತಿಂಜ ಜಾಗತಿಂಜಿ ಚಾಯುಳ್ಳ ಪಕ್ಷಿ “ಪುರ್ರ್…”ಂದ್ ಪಾರಿತ್ ಕಾಡ್‌ಲ್ ಕಾಂಗತಾಚೇಂಗಿ, “ಬುಸ್ಸ್…”ಂದ್ ಮಂಡೆ ಎಡ್‌ತ ಪಾಂಬೊಂದ್ ಪರ್‌ಂದಂಡ್ ಪೋಯಿತ್ ಕೊಕ್ಕಲೆರ ಒಳ್‌ಲ್ ಮರೆ ಆಚಿ.
ಚೆನ್ನ ದೂರ ದಡ್ಡಂಡ ಪುಡಿಲ್ ನಿಂದಂಡ್ ಇದ್‌ನೆಲ್ಲ ನೋಟಿಯಂಡಿಂಜ ಅಜ್ಜಪ್ಪ – ಬಯತ್ ಚೆರಿಯದಾಚೇಂಗಿಯೂ ಜ್ಞಾನ ಬಲ್ಯದಾನ ಕೊಡವ ಕುಂಞಿಯಳ ಮನತೇ ಕೊಂಡಾಡಿ ನಿಂದತ್.
“ದಡ್ಡಾ…” ಬೊಡ್ಡ ರಾಕ್ಷ ರೋಷತೂ, ಮಾನಕೇಡ್‌ಲೂ ಅರ್‌ಂದಂಡ್ ಕೂಟ್‌ಕಾರನ ಕಾಕ್‌ಚಿ.
“ಎಂಥ?” ಬಾಯಿಲ್ ತಿತ್ತ್ ಕಾರಿಯಂಡ್ ಕೇಟತ್, ದಡ್ಡ.
“ನಂಗಡ ಶತ್ರುವ ಈ ಕಾಡ್‌ಲ್ ಪದ್ಂಗಿ ಒಳ್‌ಚಿತ್. ನಂಗ ನಿಂದಾಂಡ 2 ಏಕ್ರೆ ಆಗಲತ್‌ರ ಕಾಡ್‌ಕ್ ಸುತ್ತೋಡ್ ಸುತ್ತ್ ತಿತ್ತ್ ಕೊಡ್…?”
ತಿತ್ತ್, ಕತ್ತತೆ ಆಕಡ್‌ಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿತ್ “ಗೆಜ್ಜೆ ಮಂತ್ರ’ ಎಣ್ಣ್‌ವಕ್ ಗೆಜ್ಜೆನ ತೊಟ್ಟತ್, ಡಿಕ್ಕಿ.
ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ಬಂಗಾಡ್‌ರ ಮಧ್ಯತ್ಂಜಿ ಒರ್ “ತಡಿಯಿಲ್ಲತ ತಕ್ಕ್” (ಅಶರೀರವಾಣಿ) ಡಿಕ್ಕಿಕ್ ಮಾತ್ರ ಕೇಟತ್.
“ಕುಂಞೀ…, ಗಡಿ ಗಡೀ… “ಗೆಜ್ಜೆ ಮಂತ್ರ” ಉಪಯೋಗ್‌ಚಿಡತೆ. ಆ ಗೆಜ್ಜೆಲ್ 10 ಶಕ್ತಿ ಮಾತ್ರ ಉಳ್ಂಜಿತ್, ಅತ್‌ಲ್ ದಂಡಾನ ನೀನ್ ಬಳಸಿತ್…..
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್…
