
ಕಯಿಂಜ ವಾರತಿಂಜ… ವಾರ – 05
“ಅಜ್ಜಂಡ ಈ ಬೊಳ್ಳಿಗೆಜ್ಜೆನ ಕಾಂಗತ ಬಟ್ಟೆ ಮಾಡಿರನಾ…. ಹಿ…… ಹೀ……ಹಿ!” ಬೊಡ್ಡ ರಾಕ್ಷ ತೆಳ್ಚಂಡ್ ತಂಡ್ರ ಪುಡಿಲ್ ಎಲ್ಂಗಿಯಂಡಿಂಜ ಗೆಜ್ಜೆಕ್ ಕೈ ಕೂಟ್ಚಿ.
ಅಜ್ಜಪ್ಪ ಪಾರಿತ್, ಗಿಡತುಳ್ಳ ಕಾಕೆ, ಪಣ್ಣ್ರ ಜೊಪ್ಪೆನ ಕೊಯ್ಯುವನಕೆ ಗೆಜ್ಜೆ ಮುರುನ ಕೊಜ್ಜಿತ್ ತಾಂಡ ಅಂಗೈಲ್ ಪುಡಿ ಮುರ್ಕಿಯಂಡ್ ಪಲ್ಲ್ ಕಡ್ಚಂಡ್ ರಾಕ್ಷಂಗಳ ನೋಟ್ಚಿ.
ಬೊಡ್ಡ – ದಡ್ಡ ದಂಡಾಳು ಗೆಜ್ಜೆನ ಬಲ್ಚವಕ್ ಅಜ್ಜಪಂಡ ಪಕ್ಕ ಪಾರ್ಚಿ.
ಅಜ್ಜಪ್ಪ ರೋಷತ್ ಜೋರ್ ತೆಳ್ಚಂಡ್, ತಾಂಡ ಕೈಲಿಂಜ ಗೆಜ್ಜೆನ ಕೊಡೀಕ್ ಎಡ್ತಿತ್ ಇರ್ಟ್ ಕಾಡ್ಕ್ ಚಾಡ್ಚಿ.
ರಾಕ್ಷಂಗ ಕುಂದ್ ಇಡ್ಂಜಿ ಪೋಪನೆಕೆ ತೆಳ್ಚಂಡ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ – “ಅಜ್ಜಪ್ಪಾ…. ನಂಗಕೂ ಅದೇ ಬೋಂಡಿಂಜಿಯೆ. ಆ ಗೆಜ್ಜೆನ ಪಾಳ್ ಮಾಡುವದೇ ನಂಗಡ ಉದ್ದೇಶ… ಹಿಹೀ…! ಇಂಞಿ ನೀಡ ಕೈಲ್ ಒಂದೂ ಚೆಡಿಯುಲೆ, ಪೊರಡ್… ನಂಗಡ ಕೂಡೆ.”
ಅಜ್ಜಪ್ಪನೂ ಮಂಡೆ ಕುಲ್ಕಿಯಂಡ್ ಒರ್ ತರತ್ ತೆಳ್ಚಿರುವಂಜಿ – ”ನಾನ್ ನಿಂಗಡ ಕೂಡೆ ಬಪ್ಪಿ. ಆಚೇಂಗಿ ನಾಕೊಮ್ಮ “ಸುಸ್” ಮಾಡಂಡೂ”ಂದ್, ಒರ್ ಬೆರ ಕೊಡಿಕ್ ನೇತಿತ್ ಕಾಟ್ಚಿ.
“ಏಯ್ ಮುದ್ಕಾ…, ಒರ್ ಬೆರ, ದಂಡ್ ಬೆರ ಕಾಟಿರುವಂಜಿ ಎನ್ನೆಂಗಿ ತಪ್ಪಚಿಟ್ಟವಕ್ ಕಳ್ಚಿಯಾ? ನಂಗಡ ಕೈಲ್ ಮಂತ್ರ ಚಂಜೋಲೆ ಉಳ್ಳದ್ ಗೊತ್ತುಂಡಲ್ಲಾ…? ಎನ್ನುಂಡೇಂಗಿಯೂ 4 ಮಾರ್ಕಿಂಜ ದೂರ ಪೋಪಕ್ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡತೆ, ಎಚ್ಚರಾ…: ನಂಗಡ ಜೋಬ್ಲುಳ್ಳ ಕೂಳಿಪೊರಿನ ನಂಗ ಬಾರಣಿ ಎಡ್ತಿತಾಪಕ ನೀನ್ ಬಂದ್ರಂಡು, ಹ್ಂ…!” ಮುಕ್ಕರ್ಟ್ಟತ್, ರಾಕ್ಷಂಗ.
ಅಜ್ಜಪ್ಪ ಬೆರಿ ಬೆರಿಯ ಕುಂಞಿಯ ಪದಂಗ್ನ ಕೊಚ್ಚೆರತ್ತಟಿ ಓಡ್ಚಿ.
ತಾಂಡ ಮಂಡೆಕ್ ಬುದ್ದ ಒರೇ ಒರ್ ಬೊಳ್ಳಿ ಗೆಜ್ಜೆನ ನಂಜುಂಡ ಪೊನ್ನಕ್ಕಂಗ್ ಕಾಟಿರುವಂಜಿ, ಕೈಲ್ ಮುರ್ಕಿ ಪುಡ್ಚಂಡ್ ಅಳ್ತಿತಿಂಜತ್ ಡಿಕ್ಕಿ.
ಓಡಿಪೋನ ಅಜ್ಜಪ್ಪ ಕುಂಞಿಯಡ ಪಕ್ಕ ಅಳ್ತಿತ್ ಪಚ್ಚ್ಚಿ – “ನಾಡ ಪೂಕುಂಞಳೇ…, ಈ ಗೆಜ್ಜೆನ ನಾನೇ ನಿಂಗಕ್ ಚಾಡಿಯೆ. ನಿಂಗ ಏರ ಕಷ್ಟತ್ ಇಪ್ಪಕ ಈ ಗೆಜ್ಜೆನ ಪುಡ್ಚಂಡ್ “ಕಾವೇರಮ್ಮೆ, ಚೌಂಡಿಯಮ್ಮೆ ಹರಿ ಓಂ…” ಎಣ್ಣುವ ಮಂತ್ರತ್ನ ಮೂಂದ್ ಕುರಿ ಎಣ್ಣಿತ್, ನಿಂಗಕ್ ಬೋಂಡಿಯಾನಾನ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿ. ಆಚೇಂಗಿ, ಒಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಇರಡ್. ಈ ಕುಂದ್- ಕಾಡ್ ಪೊರ್ಮೆ ನಾಡ್ಕ್ ಪೋನದು ಈ ಗೆಜ್ಜೆ ತಾಂಡ ಶಕ್ತಿನ ಕಳಂದವ. ಆನಗುಂಡ್, ನಿಂಗಕ್, ಇದ್ ಬೋಂಡತಾನಂದ್ ಒರ್ ಪಲ್ಚಿ ಮರತ್ರ ಪೋಟೆಲ್ ಇಟ್ಟ್ರಿ, ಮುತ್ತ್ ಮಕ್ಕಳೇ, ನಾನಿಂಞ ತಡ ಮಾಡುವನೆಕೆ ಇಲ್ಲೆ.” ಅಜ್ಜಪ್ಪ ಎದ್ದ್ ನಿಂದತ್,
“ಸ್ವಾಮಿ ತಾತಾ…, ನಂಗಳ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಪೋಕತೆ…” ಜೋರ್ ಮೊರಡುವಕ್ ಪೊರ್ಟ ಮಕ್ಕಕ್ ಬಾಯಿ ಪೊತ್ತುವನೆಕೆ ಸನ್ನೆ ಮಾಡ್ನ ಅಜ್ಜಪ್ಪ ”ನಾನುಳ್ಳೊ, ಬೊತ್ತತಿ” ಎಣ್ಣಿತ್ ಮೂಂದಾಳ್ರ ಮಂಡೆಕ್ ಕೈ ಬೆಪ್ಪದು ಮಕ್ಕಡ ತಡಿಲ್ ಓರ್ ತರ ಧೈರ್ಯ ಪೊದ್ದ್ನನೆಕಾಚಿ.
ಅಜ್ಜಪ್ಪ ಕಾಲ್ ಈತಂಡ್ ಬೆಮ್ಮಾರ್ಚಿ.
ಬೊಳ್ಳಿಗೆಜ್ಜೆನ ಕೈಲ್ ಪುಡ್ಚಿತಿಂಜ ಡಿಕ್ಕಿ ಕೇಟತ್ – “ನಂಗ ಇಕ್ಕ ಎಂತ ಮಾಡನಾ?”
“ಗೆಜ್ಜೆನ ಪುಡ್ಚಂಡ್ ಮೂಂದ್ ಕುರಿ ತಾತ ಎಣ್ಣಿ ತಂದ ಮಂತ್ರ ಎಣ್ಣನಲ್ಲಾ…?” ಆತುರ ಪರ್ಂದತ್ ನಂಜುಂಡ.
“ಬೋಂಡಣ್ಣಾ…, ನಂಗ ಏರ ಕಷ್ಟತ್ ಇಪ್ಪಕ ಮಾತ್ರ ಈ “ಗೆಜ್ಜೆ ಮಂತ್ರ” ಎಣ್ಣಂಡೂಂದ್ ತಾತ ಎಣ್ಣ್ಚಲ್ಲಾ?” ಪೊನ್ನಕ್ಕ ಪೋಡಿಲ್ ಪಚ್ಚ್ಚಿ.
“ಅಕ್ಕುವಲ್ಲಾ…! ಆಚೇಂಗಿ ನಂಗ ಇಕ್ಕ ಕಷ್ಟತೇ ಉಂಡಲ್ಲಾ….” ಎಣ್ಣ್ಚಿ, ಡಿಕ್ಕಿ.
“ನಂಗ ಗೆಜ್ಜೆರ ಶಕ್ತಿಲ್ ಸ್ವಾಮಿತಾತನ ರಾಕ್ಷಂಗಡ ಕೈಲಿಂಜ ಬಚಾವು ಮಾಡಂಗ” ನಂಜುಂಡಂಡ ತಕ್ಕ್ ಬಾಕಿ ದಂಡಾಳ್ಕೂ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಆಚಿ.
ಇಕ್ಕ ಮೂಂದಾಳು ಗೆಜ್ಜೆನ ಪುಡ್ಚಂಡ್ ಮಂತ್ರ ಎಣ್ಣುವಕ್ ತಯಾರಾಚಿ.
“ನಿಲ್ಲಿ… ನಿಲ್ಲಿ…! ನಂಗ ಎಂತ ಆಕಂಡೂಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿಯಂಡ್ ಮಂತ್ರ ಎಣ್ಣ್ವೋ” ಕೇಟತ್ ಡಿಕ್ಕಿ.
“ನಂಗ ನೋಟುವನ್ನತ ವಸ್ತುವೆಲ್ಲ ನಂಗಕ್ ಕಾಂಗಂಡು. ಆಚೇಂಗಿ ನಂಗ ಮಾತ್ರ ನಂಗ ಮೂಂದಾಳ್ಕಲ್ಲತೆ ದಾಡ ಕಣ್ಣ್ಕೂ ಕಾಂಬಕಾಗಾಂದ್ ಬೋಡಿಯವಂಗ” ಎಣ್ಣ್ಚಿ, ನಂಜುಂಡ.
“ಅದೆನ್ಂಗಣ್ಣಾ…” ಕೇಟತ್ ಪೊನ್ನಕ್ಕ.
“ನಂಗ ದಾಡ ಕಣ್ಣ್ಕೂ ಕಾಂಗತನಕೆ ಆಚೇಂಗಿ, ರಾಕ್ಷಂಗಕ್ ಕಾಂಗತನೆಕೆ ಸ್ವಾಮಿತಾತಂಡ ಕೂಡೆ ಪೋಯಿತ್ ಈ ರಾಕ್ಷಂಗಡ ಗುರು ಎಲ್ಲಿ ಉಂಡ್ಂದ್ ಕಂಡ್ ಪುಡಿಕಲು. ಪಿಂಞ ಕಾಡ್ರ ದುಷ್ಟ ಜಾತಿಡ ಕಣ್ಣ್ಕ್ ನಂಗ ಕಾಂಗತೆ ಇಪ್ಪದ್ ನಲ್ಲದ್,”
“ಸೆರಿ ಸೆರಿ”ಎಣ್ಣ್ ನ ಡಿಕ್ಕಿ ಎಣ್ಣ್ಚಿ – “ಎಲ್ಲಾಂಗ್ಂಜಿ ಮಿಂಞ ನಂಗ ಈ ಗೆಜ್ಜೆನ ಪಾಳಾಕತನ್ನತ ನಲ್ಲ ಜಾಗತ್ ಬೆಚ್ಚವಂಡು.”
“ನಾಡ ಗೌನ್ರ ಜೋಬ್ ಉದ್ದ ಉಂಡ್, ಜೋಬ್ಲ್ಟ್ಟವಿ ತಾ” ಕೈ ನ್ಟ್ಚಿ ಪೊನ್ನಕ್ಕ.
‘ಬೋಂಡ ಮೂಡೀ… ನೀನ್ ಪಾಳ್ ಮಾಡಿರುವಿಯ” ತಂಗೆನ ಇಕ್ಕ ಮಾತ್ರ ಜೋರ್ ಮಾಡಿರ್ತ್ ನಂಜುಂಡ.
“ಹ್ಂ… ನಾನ್ ಬೆಚ್ಚವೀ…” ಪೊನ್ನಕ್ಕ ಮೆಲ್ಲೆ ಮೊರೆ ಎಡ್ತತ್.
“ಬೋಂಡ ಚುಪ್ಪಕ್ಕಾ…. ನೀನ್ ಚುಪ್ಪಿಯಲ್ಲಾ! ಈ ಗೆಜ್ಜೆ ಪಾಳಾಯಿಟಕ ನಂಗಡ ಸ್ವಾಮಿತಾತನ ರಾಕ್ಷಂಗ ಕೊಂದ್ರುವ. ನಂಗಳೂ ಈ ಕಾಡ್ಲೇ ಚತ್ತ್ ಪೋಪ. ಪಪ್ಪ, ಮಮ್ಮಿ ಅವ್ವಯ್ಯ, ಚಿಮ್ಮ ಮಾಮನೆಲ್ಲ ನಂಗಕ್ ಕ್ಟ್ಟತಾಯಿರುವ” ಅಚ್ಚಕ್ ಎಣ್ಣುವದು, ಮನೆ ಗ್ಯಾನ ಆಯಿತ್ ಡಿಕ್ಕಿ ಮೊರಟ್ರ್ತ್. ನಂಜುಂಡ ಪೊನ್ನಕ್ಕನೂ ಅವನ ತಬ್ಬಿಯಂಡ್ ಮೊರ್ಟತ್.
ನಂಜುಂಡ – ಪೊನ್ನಕ್ಕಂಗ್, ಧೈರ್ಯ ಕೊಡ್ಪಕಾಯಿತ್ ಡಿಕ್ಕಿ ಬೆರಿಯ ಕಣ್ಣ್ ತ್ಟಿಯಂಡ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ – “ಐಡಿಯಾ…, ನಾಡ ಅರ್ಮಂಜಿ ಕೇರ್ಲ್ ಈ ಗೆಜ್ಜೆನ ಕೊಯ್ತ್ ಕೆಟ್ಟಿರಂಗ…!”
“ಅದ್ ಸೆರಿ. ದಾರ್ಕೂ ಕಾಂಗತೆ, ಪಾಳಾಕತೆ ಇಪ್ಪಾ’ಂದೆಣ್ಣ್ನ ನಂಜುಂಡ ಡಿಕ್ಕಿರ ಅರೆನೂಲ್ನ ಉತ್ತಿತ್ ಗೆಜ್ಜೆ ಕೊಯ್ತಿತ್ ಮುರ್ಕಿ ಕೆಟ್ಟ್ಚಿ.
ಇಕ್ಕ ಮೂಂದಾಳು ಗೆಜ್ಜೆನ ತೊಟ್ಟಂಡ್, ಕಣ್ಣ್ ಮುಚ್ಚಿಯಂಡ್ “ಕಾವೇರಮ್ಮೆ… ಚೌಂಡಿಯಮ್ಮೆ… ಹರಿ ಓಂ”ಂದ್ ಎಣ್ಣುವಕ್ ಸುರು ಮಾಡ್ಚಿ.
ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ಪಕ್ಕಲ್ ”ಇ ಹಿ… ಹಿಹೀ… ಹೆಹೆಹ್ಹೆ….”ದೆಣ್ಣುವ ರಾಕ್ಷ ತೆಳಿ ಕೇಪದು ಮಕ್ಕ ಬೊತ್ತಿತ್ ಕಣ್ಣ್ ತೊರ್ಂದತ್.
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್….