ನಾಡ್ಲ್ ನಾಳ್- 29
ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ಚಿಮ್ಮನ ಕಂಡದೇ ಪಟ್ಟಿಲ್ ಕೊರ್ತ ನಾಯಿಕಿಂಜ ಜೋರಾಯಿತ್ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮೀದ ಬೂವಕ್ ಪೊರ್ಟತ್, ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಕುಟ್ಟಿಯ.
ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಕಾಂಬ್ಚಿಟ್ಟವತಿ, ಒಳ್ಲಿರೀಂದ್ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಸುಯಿಂಪು ಕೊಡ್ಪದು, ಮತ್ಯಯಿಂಗ ಒಳ್ಕ್ ಓಡಿ ಪೋಯಿರುವಂಜಿ ಪೊರ್ಮೆತ್ರ ತಕ್ಕ್-ಬಾಕ್ಕ್ ಕೆಮಿ ಕೊಡ್ತಂಡ್ ಅಳ್ತತ್.
ತಾಂಡ ಮನತ್ ಕೊದ್ಚಂಡುಳ್ಳ ವಿಷ ನಾವ್ಕಾಯಿತ್ ಕಾರಿ ಪೋಕತನೆಕೆ ಪಲ್ಲ್ ಕಡ್ಚಂಡ್, ಇಂವೊ ಎನ್ನಂಗ್ ಬಂದಿತಿಕ್ಕೂಂದ್ ನೆನತಿಯಂಡ್ ನಿಂದತ್, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಚಾಯಿಲುಳ್ಳಿಯ ಅಯ್ಯಾ, ಬಲ್ಯವ್ವ ಚಾಯಿಲುಂಡಾ” ಕೇಟಂಡ್ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಕಾಲ್ಕ್ ಬಗ್ಗ್ಚಿ, ಚಿಮ್ಮ.
“ಛಿ… ಛೀ… ಕಾಲ್ ಪುಡಿಪದೆಲ್ಲ ಪಂಡಾಚಿ. ಇಂದ್ ಕಾಲ್ ಕೈ ಪುಡಿಪಂವೊ ದಾರ್ ಗೊತ್ತುಂಡಾ…? ಭಿಕ್ಷೆಕಾರ…!” ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಅವಮಾನ ಮಾಡಂಡೂಂದೇ ಪರ್ಂದತ್, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
ಆಸಾಮಿ ಕಾಲ್ ಪುಡ್ಪ್ ಚಿಟ್ಟವ್ಲೇಂದ್ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಮಿಂಞಲೇ ಗೊತ್ತಿಂಜತ್. ಆಚೇಂಗಿಯೂ, ಚೆಡಿ – ರೋಷತ್ನ ಮಿಂಞಲಾಕಿಯಂಡ್, ಪದ್ದತಿನ ಕೊಲ್ಲುವಕಾಗಾಂದ್ ಕಾಲ್ಕ್ ಬಗ್ಗಿತಿಂಜತಂವೊ…
”ನೀಕೂ, ನೀಡ ಚತ್ತ್ ಪೋನ ಅಪ್ಪಂಗೂ ಅದ್ ಒರೇ ಒರ್ ಕಣ್ಣ್ ಕಡಿರಾ! ಈ ಒಕ್ಕತ್ ನಾನ್ ಒಬ್ಬೊ ಆಳ್, ಐಶ್ವರ್ಯ ಆಯಿತ್ ನಾಲ್ ಜನಡ ಮಿಂಞಲ್ ಮಂಡೆ ಎಡ್ತ್ ಬದ್ಕಿಯಂಡುಳ್ಳೊ, ಅದ್ನ ನಿಂಗಕ್ ಸಹಿಸಿಯವಕ್ ಕಷ್ಟ ಥೂ…’ಂದ್ ತುಪ್ಪ್ಚಿ, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಅಯ್ಯಾ…. ನಾಡ ಚತ್ತ್ ಪೋನ ಅಪ್ಪನ ಕುತ್ತ ಪರ್ಂದಕ ನಾನ್ ಸಹಿಸುಲೆ. ನಿಂಗಡ ಈ ತಕ್ಕ್ನ ಏದಾಚೇಂಗಿ ದುಷ್ಟ ಮಕ್ಕ ಇಂಜಕ, ಅಯಿಂಗಡ ಕೂಡ ಪರೆರಿ, ನಾಡ ಕೂಡಲ್ಲ, ನಿಂಗಡ ಈ ಐಶ್ವರ್ಯತ್ರ ಗುಟ್ಟ್ ನಾಕ್ ಗೊತ್ತುಂಡ್.” ಆಖೀರಿ ಗೆರೆನ ಪಲ್ಲ್ ಕಡ್ಚಂಡ್ ಪಚ್ಚಿತ್ ಪರ್ಂದತ್, ಚಿಮ್ಮ.
“ನೀನ್ ಎದ್ದ ಗಳಿಗೆ ಸೆರಿ ಇಲ್ಲೆಯೋ, ಅಲ್ಲಾ ಬಲ್ತೆ ಬರಿ ಬೆಚ್ಚಿತ್ ಏವಾನ ಮರ್ಂದ್ಟಿಯೋ ನಾಕೊಂದು ಗೊತ್ತಾಯಂಡಿಲ್ಲೆ. ನೀನ್ ನಾಡ ಮನೆಕ್ ಬಂದ ಉದ್ದೇಶ ಎಂತ ಎಣ್ಣುವಾನ ನೇರೆ ಪರ್ಂದಿತ್ ಬೆಮ್ಮಾರ್ನಕ ನೀಕ್ ನಲ್ಲದ್ಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿಯ.” ಪಟ್ಟೆದಾರ ಚೆಡಿಲ್ ಬೊರ್ತಂಡ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
“ನಿಂಗಕ್ ಬೊತ್ತಿಯಂಡ್ ಜಾಗ ಖಾಲಿ ಮಾಡುವ ಆಣ್ ನಾನಲ್ಲ. ನಾನ್ ಒರ್ ವಿಷಯ ನಿಂಗಳ ಕೇಪಕೂ, ಒರ್ ವಿಷಯ ಎಣ್ಣುವಕೂ ಬಂದಿಯೆ.”
“ಎಂತ ಬೆರಿಯ ಬೊಗಳ್” ಎಣ್ಣುವನೆಕೆ ಚಿಮ್ಮನ ನೋಟಿಯಂಡ್ ನಿಂದತ್, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಕೊಡವ ಕಪ್ ಹಾಕಿ ನಮ್ಮೆ”ಕ್ ನಂಗಡ ಒಕ್ಕಡ ಒರ್ ಟೀಂ ಅಯೆಕಂಡೂಂದ್ ನಿಂಗಳ ನಾಲ್ ಕುರಿ ಕೇಟ. ಅಯೆಕಾಂದ್ ಒತ್ತಂಡ್ ಆಖೀರಿ ಗಳಿಗೆಲ್ ಎಂಟ್ರಿ ಅಯಕತೆ ಮೋಸ ಮಾಡಿರಲ್ಲಾ, ಎನ್ನಂಗ್…?”
“ಅದ್ ನಾಡ ಇಷ್ಟ. ಒಕ್ಕ ಫಂಡ್ಲ್ ಕಾಸ್ ಇಲ್ಲತಲ್ಲಿ, ಹಾಕಿ ಕಳಿಕ್ ಪೆದ ಕೊಡ್ಪಕ್ ನಾಕ್ ಪಿಂರಾಂದ್ಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿಯಾ?”
“ಫಂಡ್ಲ್ ಪಣ ಇಂಜಿಲೇಂಗಿ ನಾನ್ ತಪ್ಪಯಿಂಜ. ಒಕ್ಕಡ ಮೀಟಿಂಗ್ ಕಾಕಿತ್ ಪಣ ಇಲ್ಲೇಂದ್ ಎಣ್ಣಂಡುಯಿಂಜತ್, ಅದೆನ್ನ್ಂಗ್ ಮಾಡ್ಲೆ ನಿಂಗ?”
‘ಕನ್ಯಾರ್ ಪರ್ಪಕಲೇ ಅರೆಪೊಟ್ಟೆಲ್ ನಾಳ್ ಕಯಿಪ ನೀನ್, ದುಡ್ಡ್ ತಪ್ಪಯಿಂಜಿಯಾ? ನೀಡ ಆ ದುಡ್ಡ್ಲ್ ಟೀಂ ಅಯೆಚಕ ನಂಗಡ ಒಕ್ಕ ಗೆಲ್ಲುವಯಿಂಜತಾ? ನೀಡ ಅವ್ವ ಎಕ್ಕಾಲು ಮನೆಲ್ ಮೊಳಕೈ ಕೀತ್ನ ಜಾಕೀಟ್ನೇ ಇಡುವ ನೋಟ್! ನೀಡ ಕೈಲ್ ದುಡ್ಡ್ ಏರ ಇಂಜಕ, ಪಾಪ ನೀಡವ್ವಂಗ್ ಕಡಿಯ ಬಟ್ಟೆರ 2 ಜಾಕೀಟ್ ಪೊಲ್ಲ್ಚಿಟ್ಟ್ಕೊಡ್. ಅಂತೂ ಹಾಕಿ ಟೀಂ ಆಯೆಪಚ್ಚಕ್ ಬಲ್ಯರಿಕೆ ನಿನ್ನಗುಂಡ್ ಈ ಒಕ್ಕಕ್ ಬೋಂಡ, ಹ್ಹೆ ಹ್ಹೇ…!” ಚೆಡಿರ ತೆಳಿ ತೆಳ್ಚತ್. ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಅಯ್ಯಾ…. ಬಯತ್ಕ್ ಮರ್ಯಾದಿ ತಂದಂಡುಳ್ಳೊ, ಬಾಯಿಕ್ ಬಂದನೆಕೆ ಪರ್ಂದಕ ನಾಡ ಕೈ ಅಂದೆತ್ರನೆಕೆ ಇಂದೂ ನೇಂದ್ರುವ, ಎಚ್ಚರ.'”
“ಅಂದ್ ನೀಡ ಮನೆಲ್ ನೀಡ ಕೈ ನೇಂದದೆನ್ನೋ ನೇರ್. ಆಚೇಂಗಿ ಇಂದ್ ನೀನ್ ನಿಂದಿಯೆ ಚಕ್ರವ್ಯೂಹತ್ರ ಒಳ್ಲ್ರಾ, ಎಚ್ಚರ.”
“ನಾಡ ಮನೆ, ನೀಡ ತೋಟಾಂದೆಣ್ಣಿತ್ ಜಾಗ ನೋಟಿಯಂಡ್ ಕೊಡಮರಿವ ಕೋಡ ನಾನಲ್ಲ. ನಾನ್ ಎಣ್ಣುವಾನ ಚಾಯಿಲ್ ಕೇಟೋಳಿ. ಅಪಚ್ಚಕ್ ಬೆರಿಯ ಒಕ್ಕತ್ರ ಒರ್ ಮೋಪ್ಕೂಟ ಕಾಕಂಡು, ಪೊರ ಊರ್ಲ್ ಚಾಕ್ರಿಲ್ ಉಳ್ಳಯಿಂಗಳೂ ಕೂಡ್ನನೆಕೆ ಎಲ್ಲಾರ್ನ ಕೂಟಿತ್ ಮೋಪ್ ಕೂಟ ಮಾಡಂಡು. ಒಕ್ಕಡ ಒಲೆಯಣ್ಣ ಕಾಗದ ಅಯೆಕಂಡು. ಕಾಗದತ್ನ ನಿಂಗ ಇಕ್ಕ ನಾಡ ಎದಿಕೆ ಎಳ್ದಂಡು. ನಾನೇ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡುವಿ.”
“ಓ… ಹೋ… ಮೋಪ್ ಕೂಟ ಮಾಡಿತ್ ಮಿಂಞಕ್ ಎಂತ ಮಾಡಂಡೂಂದೋ ಪ್ಲೇನ್?” ಒರ್ ತರ ವ್ಯಂಗ್ಯತ್ ಕೇಟತ್, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಐನ್ಮನೆ, ಕೈಮಡ, ಮೀದಿ, ಕಾರೋಣ ತೆರೆ… ಇದೆಲ್ಲಾ ಪಂಡೆತನೆಕೆ ಇಂದೂ ನಡ್ತಂಡೂಂದ್ ತೀರ್ಮಾನ ಎಡ್ತವಂಡು. ಒಕ್ಕ ಫಂಡ್, ಮರಣ ನಿಧಿ… ಇದ್ನೆಲ್ಲ ಚಾಯಿಕೂಟಂಡು.
“ಅದ್ಂಗೆಲ್ಲ ಈ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಒತ್ತ್ಲೇಂಗೋ…?” ಜೋರ್ ತೆಳ್ಚಂಡೇ ಕೇಟತ್, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಎನ್ನಂಗ್ ಒತ್ತವ್ಲೇ…?” ಆರ್ಂದತ್, ಚಿಮ್ಮ.
“ಅಲ್ಲರಾ, ನಾಗರೀಕತೆ ಈ ಮಾದ್ರಿ ಬೊಳ್ಂದಿತ್. ಕೊಂಡಿ ಒತ್ತ್ನಕ ಕೂಳ್ಕರಿ ಮೇಜಿರ ಮೀದ ಬಕ್ಕು, ಕೋಂಬರೆರ ಒಳ್ಲೇ ತೂರುವಕೂ, ವಂದಕೂ ಕುಂಡ್ ಇಪ್ಪ…: ಇನ್ನನೆಲ್ಲಾ ಉಳ್ಳಲ್ಲಿ ಈ ಕಾಲತ್ ಐನ್ಮನೆ, ಕೈಮಡ, ಕೂಳಿತೆರೇಂದ್ ನಾವ್ಲ್ ಪರೆವಕೂ ಞಾಣ ಆಕಂಡು ನೀಡನ್ನತ ಓದ್ನ ಇಂಜಿನಿಯರ್ಕ್. ನೀನ್ ಇಚ್ಚಕ್ ಕಾಲ ಓದಿತ್ ಚಾಕ್ರಿಲಿಂಜಿಯೋ ಅಲ್ಲಾ ಯಾವಾಂಡದಾಚೇಂಗಿ ಕತ್ತೆ ಕಾತಂಡಿಂಜಿಯೋ ದಾರ್ಕ್ ಗೊತ್ತ್!”
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್…