
ನಾಡ್ಲ್ ನಾಳ್ – 27
ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
“ಆ ಚಿಮ್ಮ ಕ್ಣ್ಣನೆಲ್ಲ ಅಂತಾ ನಲ್ಲ ಕ್ಣ್ಣಂದ್ ಬಾಯಿ ತೊರ್೦ದಯಿಂಗ ತೀರ ಕೊಂಡಾಡುವ ಅಂತವಂಡ ಬಯ್ಯ ಬೂವಂಡಿಕೆ ನಿಂಗಕೆನ್ನೋ ಸಮಯ ಚಾಯಲ್ಲೇಂದ್ ಕಾಂಬ” ವಡಿಯನ ತಿದ್ದುವಕ್ ನಲ್ಲ ತಕ್ಕ್ ಪರ್ಂದಿತ್ ಕಣ್ಣ್ ನೀರ್ ತೀಟಿಯಂಡತ್, ಜುಬ್ಬವ್ವ.
ಪೊಣ್ಣ್ ತಾಂಡ ಶತ್ರುವ ಹೊಗಳುವಕ ಚಿಟ್ಟಪ್ಪಂಗ್ ಸಹಿಸುವಕ್ ಕಯ್ಯತಾಚಿ. ಅಂವೊ ನರಿರನೆಕೆ ಪಾರಿತ್ ಚುಬ್ಬವ್ವಂಡ ದುಂಡ್ ಮುರಿಯ ಒಂದ್ ಬುಟ್ಟತ್.
ಒರ್ ಗಳಿಗೆ ಮಂಡೆ ಗರ್ರ್ಂದ್ ತಿರಿತ್ ಎಲ್ಲಿ ಉಳ್ಳಂದೇ ಗೊತ್ತಾಯಿಲೆ ಚುಬ್ಬವ್ವಂಗ್. ಎನ್ನನೆಲ್ಲೋ ತವುಡಿಯಂಡ್ ಪೋಯಿತ್ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಕ್ ಎತ್ತ್ಚವ. ಪೊಟ್ಟಿಮರತ್ನ ಪುಡ್ಚಂಡ್ ಒರ್ ಗಳಿಗೆ ತೂಂಗಿಯಂಡ್ ನಿಪ್ಪದು, ಜಿಂವ ಬಂದನೆಕಾಚಿ ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ಬಾಯಿರ ಒಳ್ಲ್ ಒರ್ ತರ ಉಪ್ಪುಪ್ಪು ಆಯಿತ್, ನಾವುನ ನೀಟಿತ್ ನೋಟ್ಚವ. ನಾವು ಚೋರೆಲ್ ನೆಲ್ಂದ್ ಪೋಯಿತಿಂಜತ್. ಕೂಡೆನ್ನೆ ಚೆನ್ನ ದಿನತ್ಂಜಿ ಆಡಿಯಂಡಿಂಜ ಮುಂಬಲ್ನ ನಾವುಲ್ ತ್ಂಡಿ ನೋಟಂಡೂಂದಾಚವಕ್, ತೀಂಡಿ ನೋಟುವದು ಪಲ್ಲ್ ಬುದ್ದೇ ಪೋಚಿ. ಚೋರೆ ನೋಟ್ನಾಂಗ್ ಮಂಡೆ ತಿರಿತ್ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಬುದ್ದ್ ಪೋಪೀಂದಾಚಿ. ಕಷ್ಟತ್ ಪಚ್ಚೆ ನೀರ್ಲ್ ಬಾಯಿ ಮುಕ್ಕಳ್ಚಿಟ್ಟಿತ್. ಮೂಡ್ ಕತ್ತಿರುವಂಜಿ ಪೋಯಿತ್ ಕಡಿಕೆಲ್ ಉರ್ಂಡ್ಚಿ. ಬುದ್ದಂಡಲ್ಲಿ ಗ್ಯಾನ ಅವಳ ಮುತ್ತಿಯಂಡತ್.
ಮಂಗಲ ಆಯಿತ್ 39 ಕಾಲತ್ಂಜಿ ತಾನ್ ವಡಿಯನ ತಿದ್ದುವಕ್ ಪೇಚಾಡಿತ್, ಕೆಟ್ಟಿಯಂಡ ಇನ್ನತ ಪೊಯ್ತ್ ಒಂದಾ… ದಂಡಾ…ಂದ್ ನೆನತ್ನ ಚುಬ್ಬವ್ವಂಡ ಕಣ್ಣ್ಲ್ ತುಳಿ ತುಳಿಯಾಯಿತ್ ನೀರ್ ಉರ್ಂಡ್ಚಿ. 15 ಕಾಲಕ್ ಬಯ್ಯ ಒಕ್ಕ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಕರುಂಬಯ್ಯ ಚತ್ತಿತ್, ವಡಿಯ ಪಟ್ಟೆದಾರಿಕೆ ಎಡ್ತಂಡ ಪಿಂಞ ಒಕ್ಕಕ್ ಮಾಡ್ನ ಅನ್ಯಾಯ ಒಂದಾ… ದಂಡಾ? ಎಲ್ಲಾಂಗ್ಂಜಿ ಬಲ್ಯ ಒರ್ ಅನ್ಯಾಯ ಅವಡ ಕಣ್ಣೆದಿಕೆ ಪಾಂಜನೆಕೆ ಆಪದು ಅವಡ ಕಣ್ ಬಾಡೆರಟಿ ಪಾಂಜತ್. ಅಂದ್-
ಚಿಮ್ಮಂಡ ಅಪ್ಪನ ಕಾರೋಣ ನಿಪ್ಪಕ್ಂದ್ ಎಣ್ಣಿತ್ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಬಂದಿತಿಂಜತ್. ಕಾರೋಣಕಾರ ಕೈಕಾಲ್ ಕತ್ತಿತ್ ನೇಲೆರ ಅಡಿಲ್ ನಿಂದತ್, ನಾನ್ ಬಾಡೆಕ್ ಪೋಯಿತ್ ಭಕ್ತಿಲ್ ಕೈ ತೊತ್ತಂಡ್ ನಿಂದ.
ನೀಕೆನ್ನ್ ಕ್ಯಾಮೆ ಇಲ್ಲಿ. ಮರ್ಯಾದಿಲ್ ಅಡಿಗೆಪಣಿ ನೋಟ್ ಪೋ. ಪಕ್ಕ ಬಂದಿತ್ ಕೆಮಿಕೇ ಪಚ್ಚ್ಚಿ, ವಡಿಯ. ಎಲ್ಲಾಡ ಎದಿಕೆ ವಾದ ಮಾಡುವಕ್
ಧೈರ್ಯ ಇಲ್ಲತೆ ನಾನ್ ಅಡಿಗೆಮನೆಕ್ ನುಗ್ಗ್ನ. ನಾಡ ಬಯ್ಯನ್ನೆ ಬಂದ ವಡಿಯ ಪೊರ್ಮೆಂಜಿ ಪಡಿ ತಾತಿತ್ ಚಿಲ್ಕ ಇಟ್ಟಿತ್. ಇದೆಲ್ಲಾ ನಾಡ ಬದ್ಲ್ ಮಾಮೂಲ್ ಆನಾಂಗ್ ನಾನ್ ಮುಂಡತಾನ.
ಚೆನ್ನಂಗೇ ನೇರತ್ ಬೋಂಡ ಚಿಟ್ಟಪ್ಪಣ್ಣಾ…” ಂದೆಣ್ಣುವ ಒರ್ ಪಾಪತ್ರ ಕೂತ್ ಕೇಟನೆಕಾಚಿ. ಆ ಕೂತ್ರ ಬಯ್ಯಲೇ ವಡಿಯಂಡ ತಕ್ಕ್ ಸದ್ದೂ !
“ಏಯ್…, ನಾಡ ಬಯ್ಯ ಬೂವಂಡಿಕೆ ನೀಕ್ ಎಚ್ಚಕ್ ಧೈರ್ಯ! ನೀಡ ಚೊಕ್ಕ್ನ ಅಡಕುವಕೇ ನಿನ್ನ ಬಪ್ಪ್ಚಿಟ್ಟಿಯೆ. ಒಕ್ಕ ನಂದ್ ಮಾಡುವಿಯಾ? ಐನ್ಮನೆ ಉದ್ದಾರ ಮಾಡುವಿಯಾ? ಮಾಡ್ ಮಾಡ್. ಮಣ್ಣ್ರೊಳ್ಲ್!” ವಡಿಯಂಡ ರೋಷತ್ರ ಸ್ವರ.
ಬಾಯಿನ ಪೊತ್ತಿಪುಡ್ಚಂಡನೆಕೆ ಒರ್ ತರ ಕೂತೂ, ಎತ್ತರ ಮರತ್ಂಜಿ ಚಕ್ಕೆ ಬುದ್ದನೆಕೆ ಗುದ್ದ್ ಬುದ್ದಂಡುಳ್ಳ ಸದ್ದೂ, ಪಚ್ಚಿ ತಕ್ಕೂ… ನಾನ್ ಒರ್ ಗಳಿಗೆ ಮರಕೆಟ್ಟಿಪೋನ. ನಾಕ್ ನಾನೇ ಎಣ್ಣಿಯಂಡ – “ದೇವರೇ, ನಾಡ ವಡಿಯಂಡ ಕೈಲ್ ಪಾಪತ್ರ ಪಣಿ ಕೆಜ್ಜಿ ಪೋಕತೆ ಇರಡ್.” ಬೊರ್ತಂಡೇ ಅಳ್ತ.
ಕಾಲ್ ಗಂಟೆ ನೇರ ಸದ್ದ್ – ಸುದ್ದಿ ಒಂದೂ ಕೇಟ್ಲೆ. ಅಲ್ಲಿಂಜ ಜೋರಾನ ವಡಿಯಂಡ ತಕ್ಕ್ ಕೇಟತ್. ಏಯ್ ಅಣ್ಣೂ…, ನಿಂಗ ಬೆರಿಯ ಪೋಯಿರಾ. ಇವಂಡ ಪೊಣ್ಣ್ಕ್ ಎಣ್ಣಿ- “ಮನೆಕ್ ಬಪ್ಪಕಲೇ ಸುಸ್ತ್ ಸುಸ್ತ್ ಕಳಿಪಯಿಂಜತ್. ಕಡೇಕ್ ದಂಡ್ ಬಾಯಿ ಚೋರೆ ಕಕ್ಕಿತ್ ಜಿಂವ ಬುಟ್ಟ್ರ್ತ್ಂದ್! ಬಪ್ಪ ಬಟ್ಟೆಲ್ “ಸೋಕ್” ಆಯಿತಿಕ್ಕೂಂದೂ ಎಣ್ಣಂಡು. ಎಣ್ಣುವ ಶೈಲಿ ಎನ್ನನಿರಂಡು ಗೊತ್ತುಂಡ್ರಾ…? ವಾರಕ್ ಮೂಂದ್ ಸಿನಿಮಾ ನೋಟವ ನೀಕ್ ನಾನ್ ಎಣ್ಣಿ ತರಂಡುವಾ? ತಕ್ಕ್ಲ್ ಕೆಣ್ಂಜಂಡಕ ಜೈಲ್ಲ್ ಅಳ್ಪಂವೊ ನೀನ್ಂದ್ ಗೊತ್ತಿರಡ್ !” ಇಚ್ಚಕ್ ಎಣ್ಣುವಕ ಎಂದೂ ಬೊರ್ಕತ ವಡಿಯಂಡ ಸ್ವರ ಅಂದ್ ಬೊರ್ಪಯಿಂಜತ್.
ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮನೆಜನ ಬಪ್ಪಕ್ ಮಿಂಞಲೇ ಅಡಿಗೆಮನೆರ ಪಡಿಯೂ ತೊರ್ಂದತ್. ಪಡಿ ತೊರ್ಪಾನೇ ಕಾತಂಡಿಂಜ ನಾನ್ ಬಾಡೆಕ್ ಓಡ್ನ. ಬಾಡೆ ಮೂಲೆಲ್ ಇಂಜ ಮೇಜಿಲ್ ಗಾಳಿಮದ್ದ್, ನರಿವಿಷ, ಬೊಳ್ಳುಳ್ಳಿ, ಒಡಿಕಂಡೆ, ತೂರೆ ಕೋಲ್, ಅರ್ತಿತ್ ಇಟ್ಟಿತಿಂಜ ಕೋಳಿ…, ಇಂಞೂ ಎಂತೆಲ್ಲೋ ಎಲ್ಲಾ ಸೋಕ್ ಆಯಿತಿಂಜ ಕಾರೋಣಕಾರನ ಬಚಾವ್ ಮಾಡುವಕ್ ಪೇಚಾಡ್ನೆಕೆ ಕಿಂಞಾಪತ್ತಿ ಆಯಿತ್ ಬುದ್ದಿತಿಂಜತ್.