ನಾಡ್ಲ್ ನಾಳ್-27
ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ಚಿಮ್ಮ ಎಂತಾನೋ ಎಣ್ಣುವಕ್ ಬಾಯಿ ತೊರ್‌‌ಪಕ ತಂಗವ್ವ ಅಲ್ಲಿಕ್ ಬಾತ್.
“ಕುಂಞೀ,”
ಬೊಳ್ಳಿ, ಪಿಂಞ ಚಿಮ್ಮಂಡ ತಕ್ಕ್‌ನ ಒಳ್‌ಲಿಂಜಿ ಕೇಟಂಡಿಂಜ ತಂಗವ್ವ ಬೊತ್ತಿತ್ ಪೊರ್‌ಮೆ ಬಂದಿತಿಂಜತ್.
“ಕುಂಞೀ, ನಿನ್ನಾಂದ್ ನಾನ್ ನೇರಾಯಿತೂ ನಿನ್ನ ಕಾಕುವಕ್ ಬೈಟ್ ಬಂದಿತಿಲ್ಲೆಪ್ಪಾ…” ಬೊಳ್ಳಿನ ನೋಟಿಯಂಡ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ, ತಂಗವ್ವ,
ಬೈಟ್ ನೇರತೆಲ್ಲ ಕಾಕಿತ್ ನೆರೆಕರೆಕಾರಕ್ ತೊಂದರೆ ಕೊಡ್‌ಪದ್ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಕುಸಿಯಿಂಜಿಲೆ, ತಾನ್ ಪೋಯಿಲೇಂಗೂ ಪೋಯಿತಿಂಜಂದ್ ಬೊಳ್ಳಿ ಎಣ್ಣದ್ ಕೇಟಿತ್ ತಂಗವ್ವಂಗ್ ಪೋಡಿ ಆಯಿತಿಂಜತ್.
“ನಿಂಗ ಬಯ್ಯಕ್ ಬಂದಂಡಿಂಜಾನ ನಾನ್ ಖುದ್ದ್ ಕಂಡಿಯೆ, ಮಾಂಯಿ! ಬಂದಾಲ್ ತಪ್ಪೆನ್ನತ ಎಣ್ಣಿ? ಕಷ್ಟ ಸುಗಕ್ ನೆರೆಕರೆನ ಕಾಕುವದ್ ತಪ್ಪಾ?” ಬೊಳ್ಳಿ ತೆಳ್‌ಚಂಡ್ ಕೇಟತ್.
ಛೇ… ನಾನ್ ಪೋಯಿತಿಲ್ಲೇಂದ್ ಇವನ ಎನ್ನನೆ ಒಪ್ಪ್‌ಚಿಡಡ್ಂದ್ ಬೇಜಾರತ್ ನಿಂದತ್, ತಂಗವ್ವ.
‘ಚಿಮ್ಮ ಮಾತ್ರ ಚೋಮಕ್ಕ ತಾಯಿಕ್ ಮನತೇ ಅಡ್ಡ ಬುದ್ದಂಡ್ ಇನ್ನನೆ ಎಣ್ಣಿಯಂಡತ್ – “ತಾಯವ್ವಾ…, ನಾನ್ ನೆನತ್‌ನನೆಕೆ ನಂಗಡ ಒಕ್ಕ ಒಂದಾಯಿತ್, ಐನ್‌ಮನೆ ನಂದಾಯಿತ್, ಗುರುಕಾರೋಣಂಗ ಮೀದಿ ನೀರ್ ಎಡ್‌ಪನೆಕೆ ಆಚೇಂಗಿ ಅದ್ಂಡ ಕೂಟ್‌ಕ್ ನೀಕೂ ಒರ್ “ಚೊಡಲ್‌ಚಿ ಎಡೆ” ಬೆಪ್ಪಿ. ಇದೇ ನಾಡ ಪರಕೆ.” ಚಿಮ್ಮಂಡ ಕಣ್ಣ್‌ಲ್ ನೀರ್ ದುಂಬ್‌ಚಿ.
ಚಿಮ್ಮಂಡ ಕಣ್‌ಲ್ ನೀರ್ ನೋಟ್‌‌ನ ತಂಗವ್ವ, ಬೋರೆ ತರ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿಯಂಡತ್.
“ಚಿಮ್ಮಾ…. ನಾನ್ ನೇರಾಯಿತೂ ಪೋಯಿತಿಲ್ಲೆ ಪ್ಪಾ; ನೀನಿಪ್ಪಕ ಇರ್‌ಕಿರ್‌ಲೇ ಓಡುವಕ್ ನಾಕೆನ್ನ್ ಪುಚ್ಚಾ? ಕೂಟ್‌ಕ್ ನೀನ್ ನಾಡ ಕೂಡೆನ್ನೆ ಇಂಜಿಯಲ್ಲಾ…?”
ಇಕ್ಕ ವಿಷಯತ್‌ನ ಮಾತತೆ ವಿಧಿಯಿಂಜಿಲೆ ಚಿಮ್ಮಂಗ್. ಅಂವೊ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ “ಬೊಳ್ಳೀ…, ನೀಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕ್ ಎನ್ನತದೋ ನಾಡಮ್ಮಂಡನೆಕೆ ಕಂಡಿತಿಕ್ಕು. ನಾಕರಿಯತೆ ನಾಡಮ್ಮ ಒರ್ ಪಣಿ ಕೆಯ್ಯುಲೆ, ಗೊತ್ತಾ?”
ಅವ್ವ ಮೋಂವಂಗ್ ಜಗಳ ಪತ್ತ್ ಚಿಡುವಕ್ ಕುಸಿ ಇಲ್ಲತ ಬೊಳ್ಳಿ ಮುಂಡತಾಚಿ.
“ಬೊಳ್ಳಿ, ನೀನ್ ಮಾಡ್‌ನ ಉಪಕಾರತ್‌ನ ಒನ್ನಾಂದೂ ಮರ್‌ಪ್‌ಲೆ. ನಂಗಡ ಒಕ್ಕತ್‌ರ ಅರುವ ಆನಾಂಗ್ ಸಾರ್ಥಕ ಆಪನ್ನತ ಪಣಿ ಕೆಜ್ಜಿತುಳ್ಳಿಯ, ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್!” ಚಿಮ್ಮ ಬೊಳ್ಳಿರ ಕೈ ಕುಲ್‌‌ಕ್‌ಚಿ.
”ಅದೆಲ್ಲ ಎಂತ ಉಪಕಾರ ಎಣ್ಣ್. ಆ ಮರತ್‌ನ ಬೋಂಡಿಕೆ ನಾಡ ಟ್ರಾಕ್ಟರ್‌ಲೇ ನಿಂಗಡ ಐನ್‌ಮನೆಕ್ ಎತ್ತ್‌ಚಿಡುವಿ. ಎಕ್ಕ ಎಡ್‌‌ತ ಪೋಂಡೂಂದ್ ಬೈಟಾಪಕ ಎಣ್ಣ್, ಇಕ್ಕ ನಾಕ್ ಪಣಿ ಉಂಡ್, ಬೆರಿಯ ಪೋಂಡು” ಚಿಮ್ಮಂಡ ಬೆನ್ನ್ ತಟ್ಟಿತ್ ಬೊಳ್ಳಿ ಬೆಮ್ಮಾರ್‌ಚಿ.
“ಕುಂಞೀ…” ಬೊಳ್ಳಿ ಅತ್ತಟಿ ಪೋನ ಪಿಂಞ ಮೋಂವೊನ ಕಾಕ್‌ಚಿ, ತಂಗವ್ವ.
“ಎಂತಮ್ಮಾ”
“ನೀಕರಿಯತೆ ನೀಡಮ್ಮೊ ಒರ್ ಪಣಿ ಕೆಯ್ಯುಲೇಂದ್ ಬೊಳ್ಳಿರ ಕೂಡ ಎಣ್ಣಿಯಂಡಿಯಲ್ಲಪ್ಪಾ, ಆಚೇಂಗಿ ನಾನ್ ನೀಕರಿಯತೆ ಮೋರ್‌ಕುತ್ತಿಕ್ ದೂಪ ದುಂಬ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್ ಅದ್‌ಲಿಂಜ ಪಣತ್…”
“ಅಮ್ಮಾSS…” ಅವ್ವಂಡ ತಕ್ಕ್ ಪೂರ್ತಿ ಆಪಕ್ ಮಿಂಞಲೇ ಬಾಯಿ ಬಡ್‌ಚಂಡ್ ಎದ್ದ್ ನಿಂದ್‌ರ್‌ತ್, ಚಿಮ್ಮ.
“ಎಂತ ಮಾಡಿಯಮ್ಮಾ? ಮೋರ್‌ಕುತ್ತಿ ಚೆಪ್ಪ್‌ನ ಖರ್ಚ್‌ ಮಾಡಿಟಿಯಾ? ದಾರ್‌ಕಾಚೇಂಗಿ ಕೊಡ್‌ತ್‌‌ಟಿಯಾ?” ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮೇಲ್ ಪೋಡಿಲೂ, ಚೆಡಿಲೂ ಬೊರ್‌‌ಪಯಿಂಜತ್.
“ಇಲ್ಲೆಪ್ಪ!!!”
“ಪಿಂಞೆಂತ ಮಾಡಿಯ ಬೆರಿಯ ಎಣ್ಣ್”? ಅರ್ಂದಂಡೇ ಕೇಟತ್, ಚಿಮ್ಮ-
“ಕುಂಞಿ: ಅಂದ್ ನೀಡ ಕೂಡ ಬಂದ ಆ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ ಮೋರ್‌ಕುತ್ತಿರ ಮೀದ ಏರ ಕುತೂಹಲ ಕಾಟುವದೂ, ಮೋರ್‌ಕುತ್ತಿರ ವಿಷಯತ್‌ನ ನಿನ್ನ ಬೋರೆ, ನನ್ನ ಬೋರೇಂದ್ ಕಿಕ್ಕಿ ಕಿಕ್ಕಿ ಕೇಪದೂ, ಕುತ್ತಿರ ಬರಿ ಬರಿಯ ಓಡಿ ಕಳಿಪದೂ ಕಾಂಬಕ, ಅವನಗುಂಡ್ ನೀಕೂ, ಮೋರ್ ಕುತ್ತಿ ಕೂ ತೊಂದರೆ ಬಪ್ಪುಕುಂಡ್‌ಂದ್
ನಾಡ ಅವ್ವಕ‌ರ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ. ಅಂವೊ ಮನೆಂಜಿ ಪೋಪಾನೇ ಕಾತಂಡಿಂಜ ನಾನ್ ಚುರ್‌ಕ್ ಮಾಡ್‌ನ. ಮೋರ್‌ಕುತ್ತಿನ ತೋಂತಿತ್, ಅದ್‌ಲಿಂಜ ಮಾಲ್ – ಮಟ, ಚೆಪ್ಪ್‌ನ ಪಪ್ಪಂಡ ಚೆರಿಯ ಮರಪೊಟ್ಟಿಲ್ ಭದ್ರಮಾಡಿತ್, ನಾಡ ಕೋಂಬರೆಲುಳ್ಳ ಆಲ್‌ಮರತ್‌ರ ಒಳ್‌ಲ್‌ ಬೆಚ್ಚಿತ್ ಬೀಗ ಇಟ್ಟ. ಮೋರ್ ಕುತ್ತಿಕ್ ದೂಪಕಟ್ಟಿನ ದುಂಬ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್ ಕೊಡತ್‌ರ ಅಡಿಲ್ ಬೆಚ್ಚ. ಚೆಪ್ಪ್‌ಕ್ ದಿನಾ ಬೈಟಾಪಕ ಪೊಲಾಕ ಧೂಪ ಪೊಗೆ ಕಾಟಿಯಂಡುಳ್ಳೋ! ನಿನ್ನ ಕೇಟಕ ನೀನ್ ಒತ್ತವ್‌ಲೇಂದ್ ನಾನ್ ಇನ್ನನೆ ಮಾಡಿಯೆ. ಚೆಡಿಯತೆ ಮೋನೇ…!” ಮೋಂವಂಡ ಎದಿಕೆ ಕೈ ತೊತ್ತತ್, ತಂಗವ್ವ.
ಚಿಮ್ಮ ಅವ್ವಂಡ ದಂಡ್ ಕೈನ ತಾಂಡ ನೆತ್ತಿಕ್ ಒತ್ತಿಯಂಡ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ -“ಅಮ್ಮಾ, ಇಂದ್ ಮನೆಕಾರಡ ಎದಿಕೆ ಪೋಪಯಿಂಜ ನಾಡ ಗತ್ತ್ – ಗೌರವತ್‌ನ ಉಳಿಚಿಟ್ಟ ದೇವತೆ ನೀನ್. ನೀನಿಂದ್ ಚೆಪ್ಪ್‌ನ ಒಳ್‌ಪ್‌ಚಿಡತೆ ಪೋಯಿತಿಂಜಕ ನಾನಿಂದ್ ತಪ್ಪಿತಸ್ಥ. ನೀನ್ ಅನ್ನನೆ ಮಾಡ್‌ನಾನಗುಂಡ್ ಆ ನೀಚ ಚಿಟ್ಟಪ್ಪಯ್ಯಂಡ ತೋಕೊಂಬು ಪೊಳ್‌ಂಜತ್.” ಪಟ್ಟೆದಾರನ ನೆನತಿಯಂಡ್ ಪಲ್ಲ್ ಕಡ್‌ಚತ್, ಚಿಮ್ಮ.
“ಕುಂಞೀ, ನೀನ್ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ವಿಷಯತ್ ಏರ ದುಡ್‌ಕತೆ. ಅಂವೊ ಕೊಲೆಗಾರ. ಕೊಲೆ ಮಾಡುವಕೇ ಬಯ್ಯಕ್ ನಿಕ್ಕತಂವೊ, ಈ ಭೂಮಿಲ್ ಪಿಂಞೆಂತ ಪಣಿಕ್ ಬಯ್ಯಕ್ ನಿಕ್ಕು ಎಣ್ಣ್ ?” ತಂಗವ್ವ ಜೋರ್ ಮೊರಡುವಕ್ ಸುರು ಮಾಡಿರ್‌ತ್.
“ಅಮ್ಮಾ, ಇಂದ್ ನಂಗಡ ಒಕ್ಕತ್ ಅಂವೊ ಒಬ್ಬೊ ಕೊಲೆಗಾರ, ನಾಳೆ ನಂಗಡ ಒಕ್ಕತ್ 10 ಕೊಲೆಗಾರಳ ಅಂವೊ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡುವ. ನಂಗಡ ಒಕ್ಕತ್ ಪೊಳೆಕರೆ ಪಿಂಞ ಕೊಪ್ಪ ಭೂಮಿಕಾರಡ ಏಳ್ ಕ್‌ಣ್ಣ ಮಕ್ಕಳ ಮರಕಳ್ಳತನಕ್ ಬಳಸಿಯಂಡಿತಮ್ಮ ಅಂವೊ. ಅದೂ ಪೋರತಾಂಗ್ ಪೊರ್‌ಮೆತ್‌ರ ಕುಟ್ಟಿಯಳ ಮೂಪ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್. ಅವಂಡ ಒರ್ ಲಾರಿ ಡ್ರೈವರ್ ಮೊನಿಯಾಂದಾಯಿತ್ ಎಂತ ಮಾಡಿತ್ ಗೊತ್ತಾ? ಮುಟ್ಟತ್ ಮನೆ ಸನ್ನಿ ಬಾವಂಡ ಪೌನಿ ಮೂಡಿ ಇಲ್ಲೆಯಾ, ಅದ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಬಪ್ಪಕ ಬೇಮರಿಯ ದವುತಿತ್‌ಲೊ! ಬಯ್ಯಂಜಿ ಊರ್ ಕ್‌ಣ್ಣಂಗ ಅವಂಡ ಕಾಲ್ ಪೊಳ್‌ಚಿತ್, ಅದ್ ಬೋರೆ ವಿಷಯ. ಆಚೇಂಗಿ, ಅನ್ನತಯಿಂಗಕೆಲ್ಲ ಈ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಚಿಟ್ಟಪ್ಪ ಬಾಸ್! ಇದ್‌ನೆಲ್ಲಾ ನೋಟಿಯಂಡ್ ನಾನ್ ಮುಂಡತಿರಡಾ, ಎಣ್ಣಮ್ಮಾ…? ನಾನ್ ಚತ್ತಕಲೂ ನಂಗಡ ಒಕ್ಕ ನಂದಾಂಡು. ಮತ್ಯಾಂದೆತ್‌ರ ಮೋಪ್‌ ಕೂಟ್‌ಲ್ ಮನೆಕಾರಡೆಲ್ಲಡ ಎದಿಕೆ
ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಮೂಡ್‌ಲ್ ನೀರ್ ಉಳ್‌ಪಿತ್, ಅಂವೊ ನಲ್ಲ ತರತ್ ಬದ್‌ಕುವನೆಕೆ ಮಾಡ್‌ಲೇ, ನಾನ್ ಚಿಮ್ಮ ಅಲ್ಲ,” ಎದೆ ತಟ್ಟಿಯಂಡತ್, ಚಿಮ್ಮ,
‘ಕುಂಞೀ…, ಆ ನೀಚ ಬೋಂಡಿಕೆ ಊಣ್ ವರ್‌ಕ್ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಓಡಿ ಕಳ್‌ಚಿರುವಂಜಿ, ಮನೆಕಾರಳ ಊರ್‌ಕಾರಳ ಬಗ್‌ಲ್‌ಕ್‌ಟ್ಟಂಡ್, ಅಂವೊ ಎಣ್ಣ್‌ನನಕೆ ಕೇಪ್‌ಚಿಡುವ, ಮತ್ಯಾಂದೆತ್‌ರ ಮೋಪ್‌ ಕೂಟ್‌ಲ್ ಒಕ್ಕತ್‌ರ ಒರ್ ಕುಂಞಿ ನೀಕ್ ಒತ್ತಾಸೆ ತರತನಕೆ ಮಾಡುವಚ್ಚಕ್ ಶಕ್ತಿ, ಆ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಕಳ್ಳಪಣಕ್ ಉಂಡ್ ಕುಂಞಿ! ದಮ್ಮಯ್ಯ ಎಣ್ಣುವಿ, ಮೋಪ್‌ ಕೂಟತ್‌ರ ಗ್ಯಾನತ್‌ನ ನೀನ್ ಬುಟ್ಟ್‌ರಪ್ಪಾ, ಕಾಂಗತಾನ ಪೂಕುಂಞಿಯಳ ತೇಡಿ ಪುಡಿಪ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯೂ ನೀಡ ಮೇಲೆ ಉಂಡ್ ಮೋನೇ…!” ತಂಗವ್ವಂಡ ಮೊರೆ ಜೋರಾಚಿ.
ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ತೆಳಿ ಬಂದ್‌ಲೇಂಗೂ ಅವ್ವನ ಸಮಾದಾನ ಮಾಡುವಕಾಯಿತ್ ಜೋರ್ ತೆಳ್‌ಚಂಡ್ ಇನ್ನನೆ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ – “ಥೂ… ನಾಡಮ್ಮ ಇಚ್ಚಕ್ ಬೊರಳೀಂದ್ ನಾಕ್ ಗೊತ್ತಿಂಜಿಲೆ. ಇಡೀ ಮನೆಕಾರ, ಊರ್‌ಕಾರ ಪೋಡ್. ಕೊಡಗೇ ನಾಡ ವಿರೋಧ ನಿಪ್ಪನೆಕೆ ಅಂವೊ ಜನಳ ಮೋಸತ್ ಎಡ್‌ತ್ ಕೆಟ್ಟ್‌ನಕಲೂ, ನಾನ್ ನಾಡ ಸತ್ಯ – ಧರ್ಮತ್‌ರ ಕೂಡೆ ಅವಂಗ್ ಎದೆ ಕೊಡ್‌ತಿತ್ ನಿಪ್ಪಿಯಮ್ಮಾ! ದಾರ್ ಗೆಲ್ಲು ವಾಂದ್ ನೋಟಂಗ. ಎಂತದೂ ಒಮ್ಮ ಕಲಂಗಿತೇ ತೆಳ್ಂಗಂಡು. ನಂಗ ಈ ಒಕ್ಕ ಒಂದೇ ಅಲ್ಲ, ಇಡೀ ಕೊಡಗ್‌ಲ್ ಐನ್‌ಮನೆ, ಕೈಮಡ, ಕಾರೋಣ – ಈ ಮೂಂದಾನ ಮೂಲೆ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಅಳ್‌ತ ಕೊಡವ ಒಕ್ಕ ಇಂಜಕ ಆಯಿಂಗಳೂ ನಂಗಡನೆಕೆ ಕಡ್‌ಚಿ ಬುದ್ದಿತ್ ಅಯಿಂಡಯಿಂಡ ಒಕ್ಕತ್‌ನ ಸರಿ ಕೂಟಿಯವಡ್. ಅಮ್ಮಾ, ಕೊಡಗ್‌ರ ಕುಲದೇವತೆಯ, ಏಳ್‌ಕೂಟ್ ಮೂರ್ತಿಯ, ಗುರುಕಾರೋಣಂಗ, ಊರ್ ದೇವತೆಯ, ಪೆರಿಯಯಿಂಗ, ಎಲ್ಲಾಂಗ್‌ಂಜಿ ನಾಡ ಕಣ್ಣ್‌ಕ್ ಕಂಡಂಡುಳ್ಳ ದೇವತೆ ನೀನ್…: ನಿಂಗಡೆಲ್ಲ ಧೈರ್ಯ ನಾಕಿಪ್ಪಕ ನಾನ್ ಕೈ ಇಟ್ಟ ಕಾರ್ಬಾರ್ ಜಯ ಆಪಮ್ಮ, ನೀನ್ ಬೊತ್ತತೆ, ಧೈರ್ಯತಿರ್” ಅವ್ವನ ಸಮಾಧಾನ ಪಡ್‌ತ್‌ಚಿ ಚಿಮ್ಮ.
ಪೇಟೆಂಜಿ ಬಂದಿತ್ ಬಟ್ಟೆ ಮಾತ್‌ನನೆಕೆ – “ಕೀರೇ… ಕೀರೇ…”ಂದ್ ಅರ್‌ಂದಂಡ್ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣನ ಕಾಕ್‌ಚಿ, ಪಟ್ಟೆದಾರ.
ವಾಸು, ಅರುಣಂಡ ಕೂಡೆ ಕರ್ಪಚೆಕ್ಕೆ ಚೀಲತ್‌ರ ಬಾಯಿ ಪೊಂದಂಡಿಂಜ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಪಕ್ಕ ಓಡ್‌ಚಿ.
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್…
