ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
“ಅದೆನ್ನ್ ಚೆರಿಯ ಕಾಡಾ ಬಾವಾ…? ಆಯಿರ ಚಿಲ್ಲರೆ ಏಕ್ರೆ ಉಂಡ್. ಎಲ್ಲೀಂದ್ ತೇಡುವೋ?” ನಂಜುಂಡಂಡ ಅಪ್ಪ ಅಯ್ಯಣ್ಣ ಕಣ್ಣ್ ತ್‌ಟ್‌ಚಿ.
“ಕುಂಞಿಯಳ ಕ್‌ಟ್ಟ್‌ಲೇಂಗಿ ಈ ಚಿಮ್ಮ ನಾಚೇಂಗಿ ಬರಂಡುವಲ್ಲಾ…; ಅಂವೊ ಎಂತಾಯಿರ್‌ತ್. ಅಂವೊ ಜೊತೆಕ್ ಇಂಜಿತಿಂಜಕ ಎಲ್ಲಾರು ಪೋಯಿತ್ ಇಡೀ ಕಾಡ್‌ನ ತುಡ್‌ಂಗಿರಲುಯಿಂಜತ್!”
“ನಾಕೂ ಅದೇ ಬೇರ ಮಕ್ಕಳೆ, ಕುಂಞಿಯ ಕಾಂಗತಾಯಿತ್ ಜಾಸ್ತಿ ಎಣ್ಣಕ ಒರ್ ಗಂಟೆಲ್ ಚಿಮ್ಮ ಪೋಯಿತ್. ಆ ಒರ್ ಗಂಟೆರ ಒಳ್‌ಲ್ ಮಕ್ಕ ಸುಮಾರ್‌ ಎಚ್ಚಕ್ ದೂರ ಪೋಯಿತಿಕ್ಕು!” ಕಣ್ಣ್ ತ್‌ಟಿಯಂಡ್ ಕೇಟತ್, ತಂಗವ್ವ.
“ನಾನೂ ಅದ್‌ನೇ ಲೆಕ್ಕ ಇಟ್ಟಂಡುಳ್ಳೊ. ಬೆಂಗಳೂ‌ರ್ ಮೈಸೂರ್‌ರನ್ನತ ಜಾಗ ಆಯಿತಿಂಜಕ ಮಕ್ಕಡ ಕಳ್ಳಂಗ, ಅಯಿಂಗ, ಇಯಂಗಾಂದ್…! ಆಚೇಂಗಿ ಇಲ್ಲಿ…!” ಬೇರ್ಚಿಟ್ಟತ್, ಗೊಂಬೆರವ್ವೊ.
“ನಿನ್ನಾಂದ್‌ಜೇ ನಾನ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿಯಂಡುಳ್ಳ ನಿಂಗಡ ಕೂಡೆ ಎನ್ನನೆ ಎಣ್ಣ್‌ವೋಂದ್. ಇಚ್ಚಕ್ ನೇರ ಮುಂಡತೇ ಇಂಜ. ಮಕ್ಕ ಕಾಂಗತೆ ಆನ ವಿಷಯತ್ ಎನ್ನೋ ಒರ್ ಕಣ್ಣ್ ಕೆಟ್ಟ್ ಉಂಡ್. ಕುಂಞಿಯಳ ಎಂತದೋ ಮರೆ ಮಾಡಿ ಬೆಚ್ಚಿತ್!” ಮಕ್ಕ ಎನ್ನೇಂಗಿ ಕುತ್ತ ಪರಿವಾಂದ್ ಗೊತ್ತಿಂಜಕಲೂ, ಪರ್‌ಂದತ್, ತಂಗವ್ವ.
“ಹಿ ಹಿ ಹಿ ಹೀ…” ಂದ್ ಒರ್ ದಂ ತೆಳ್‌ಚಿರ್‌ತ್ ತಂಗವ್ವಂಡ ಎಳಿಯ ಮೈಮ. ಈ ಸೊಡ್ಡ್ ಕಳಿಕ್ ಮದ್ದ್ ಉಂಡಾ ಎಣ್ಣ್‌ವನೆಕಿಂಜತ್ ಅವಡ ತೆಳಿ.
’21ನೇ ಶತಮಾನ ಬಾತೇಂಗಿಯೂ, ನೀನ್ ಮಾತ್ರ ಬದ್‌ಲಾಪ್‌‌ಲೆ. ದೇವ ದ್‌ಂಡ, ಕೂಳಿ, ಪೀಡೆ, ಮಾಂಯ, ಮಂತ್ರ ಎಣ್ಣಿಯಂಡೇ ಕಾಲ ಕಯಿಪಿಯ. ಬಲ್ಯೋರ್ ಡಾಕ್ಟರಾಯಿತ್ ನಾಕ್ ನಿನ್ನ ಅವ್ವಂದೆಣ್ಣಿಯವಕ್ ಞಾಣ ಆಪ!” ರೇಗಿ ಬುದ್ದತ್, ರಾಜ.
“ನಾಕ್ ಮಾಂವಿನ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಪೋಯಿತ್ ಬೆಂಗಳೂರ್‌ಲ್ ನಾಲ್ ದಿನ ಆಕಿಯವಂಡೂಂದ್ ಕುಸಿ ಉಂಡ್. ಆಚೇಂಗಿ ಚಾಯಿಕ್ ತಕ್ಕ ನಾಗರೀಕತೆರ ಕಳಿ ಇಲ್ಲೆ. ಮಕ್ಕೆಲ್ಲ ಇಚ್ಚಕ್ ಬಲ್ಯ ಬಲ್ಯ ಪೋಸ್ಟ್‌ಲ್ ಇಂಜಿತೂ ಸೊಡ್ಡಿರನೆಕೆ ಇಪ್ಪದ್ ಚಾಯಿಯಾ…?”
“ಕಯಿಂಜ ಕಾಲ ಮೈಸೂರ್‌ಲ್ ನಾಡ ಮನೆಕ್ ಬಂದಲ್ಲಿ ಸುರು ಮಾಡಿ‌ರ್‌ತ್ ಕೂಳಿ, ಪೀಡೆ, ಬೋಡ್‌‌ಕಳಿ, ದೇವಕ್ ಕೊಡ್‌ಪೊ. ಕಾರಣತೆರೆ, ಪೈಂಗುತ್ತಿ… ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್. ಅಕ್ಕಕೊಮ್ಮ ನೆರೆಕರೆ ಫ್ರೆಂಡ್ಸೆಲ್ಲ ಬಾಯಿ ತೊರಂದಂಡ್ ಕುಸೀಲ್ ಕೇಟಂಡಳ್‌ಪ. ಅಮ್ಮ ಇತ್ತಟಿ ದಾಟುವದೇ ಒರ್ ತಿಂಗಕೆತ್ತನೆ ನಂಗಳ ಟೀಸ್ ಮಾಡಿತ್ ಬೆಪ್ಪ್‌ಲೆ!”
“ಇಕ್ಕ ಕುಂಞಿಯ ಕಾಂಗತಾನಲ್ಲಿಂಜಿ ಒರ್ ಆಯಿರ ಉರ್‌ಪಿಯತ್‌ರ ಪರಕೆ ಕೆಟ್ಟಿತಾಯಿರ್‌‌ತಿಕ್ಕು!”
“ಪರಕೆ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ; ಮಕ್ಕ ಮನೆಕ್ ಬರಣೆಕ್ ನೇಲೆಕ್ ಬೆಚ್ಚ ಬೊಳ್‌ಚತ್‌ನ ನಿಪ್ಪಚಿಡುಲೆಲೊ…!” ಫಾರಿನ್ ರಾಗತ್ ಕೊಡವತಕ್ಕ್‌ನ ಪರ್‌ಂದತ್, 2ನೇ ಮೈಮ.
“ಮುಂಡತೆ ಎಣ್ಣೆ ಖರ್ಚ್! ದೇವಲೊ ದೇವ. ಆ ದೇವ ಇಂಜಕ ಪಪ್ಪ ಚಾವಯಿಂಜ್‌ಲೆ. ಮಕ್ಕ ಇಂದ್ ಕಾಡ್ ಕೂಡುವಯಿಂಜ್‌ಲೆ…!” ಅವ್ವನ ಬಯ್ಯುವನೆಕೆ ಪರ್‌ಂದತ್, ಎಳಿಯಂವೊ.
ಬಾಡೆಲ್ ಚಾಯಿಲ್ ಕತ್ತಿಯಂಡಿಂಜ ಬೊಳ್‌ಚತ್‌ನ ನೋಟಿತ್ ಕುಸಿ ಪೊದ್ದ್‌ನ ತಂಗವ್ವ, ಕೂಳಿ ಪೊದ್ದ್‌ನವಡನೆಕೆ ಕೂತ್ ಕೊಡ್‌ತಂಡ್ ಪೆರಿಯ ಮೋಂವೊನ “ರಾಜಾ… ರಾಜಾ.. ರಾಜಾ…”ಂದ್ ಒರ್ ದಂ ಕಾಕಿರ್‌ತ್.
ಅವ್ವಂಗ್ ಎಂತೋ ಆಯಿರ್‌ತ್‌ಂದ್ ಬೊತ್ತ್‌ನ ರಾಜ ಅವ್ವಂಡ ಪಕ್ಕ ಓಡ್‌ಚಿ.
“ಕುಂಞೀ…, ಎಂತಾ ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಬೊಳ್‌ಚ ಕತ್ತಿಯಂಡಿಂಜನಕೇ ನಾಡ ಮೂಕ್‌ಕ್ ಬೊಳ್‌ಚ ಒಡಲಗ್ಗ್‌ನ ಎಣ್ಣೆ ವಾಸನೆ ಬಡ್‌ಚತ್. ಎನ್ನಂಗಾಯಿ ತಿಕ್ಕೂ…?” ಮೋಂವಂಡ ಬಾಯಿಲ್ ತಾಂಗ್ ಬೋಂಡಿಯಾನ ನಲ್ಲ ತಕ್ಕ್ ಬಕ್ಕೂಂದ್ ಕಾತತ್, ತಂಗವ್ವ.
ಆಚೇಂಗಿ ರಾಜಂಡ ಡಾಕ್ಟರ್ ಮಂಡೆ, ನಾಡ ಸ್ಟೆತೋಸ್ಕೋಪ್ ಎಲ್ಲಿ ಉಂಡಪ್ಪಾ…ಂದ್ ಬೇರ್ಚಿಟ್ಟತ್.
ತಂಗವ್ವ ಪುನಃ ಕೊಡತ್‌ರ ಪಕ್ಕ ನಿಂದಿತ್, ಕಾಲ್ ಎತ್ತ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್ ಬೊಳ್‌ಚತ್‌ನ ಒಮ್ಮ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿತ್ ನೋಟ್‌ಚಿ. ಬೊಳಚತ್‌ರ ಮೂಕ್‌ಕೆತ್ತನೆ ಎಣ್ಣೆ ದುಂಬಿತಿಂಜತ್. ಆಚೇಂಗಿ ತಿರಿ ಒರ್ ಇಚ್ಚಿಕ್ ಉದ್ದ ಇಂಜತ್.
ಒರ್ ಮೊಳ ಉದ್ದ ತಿರಿ ಪಿರ್‌ಚಿತ್ ಇಟ್ಟಿತಿಂಜ ತಂಗವ್ವ, ಆಶ್ಚರ್ಯತ್ ಮೋವಂಡ ಕೈನೊಮ್ಮ ಕುಲ್‌ಕಿತ್ ಕೇಟತ್ – “ಎಣ್ಣೆ ತ್‌ರತೆ ತಿರಿ ಮಾತ್ರ ಎನ್ನನೆ ಕುಂಞಿ ತ್ಂದ್ ಪೋಪೋ…? ತಿರಿ ಬಲ್‌ಚಿತ್ ಉದ್ದ ಮಾಡಿತ್ ಕತ್ತ್‌ಚಿಟ್ಟವು ದಾರ್? ನಿಂಗೆಲ್ಲ ವಿಜ್ಞಾನ ಓದ್‌ನವು…; ನಾಡ ಪ್ರಶ್ನೆಕ್ ಉತ್ತರ ತಾ ಕುಂಞೀ!” ಒರ್ ತರ ತೆಳ್‌ಚಂಡ್, ಬೊರ್‌ತಂಡ್‌ ಕೇಟತ್, ತಂಗವ್ವ.
ರಾಜಂಡ ಕಣ್ಣ್‌ಲ್ ನೀರ್ ದುಂಬ್‌ಚಿ. ಪಪ್ಪ ಚತ್ತ ವರೀಸ್‌ಲೇ ಉಳ್ಳ ಅಮ್ಮಂಗ್ ಇಕ್ಕ ಮಕ್ಕ ಕಾಂಗತಾಪದು ಮಂಡೆ ಪಾಳಾಯಿರ್‌ತ್ ಕಾಂಬಾಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡ್‌ನ ಅಂವೊ – “ಬಾಮ್ಮ…, ನಾನ್ ಒರ್ ಪಿಲ್ಸ್ ತಪ್ಪಿ. ನೀನ್ ಒರ್ ಗಳಿಗೆ ಚಾಯಿಲ್ ವರ್, ಎಲ್ಲಾ ಸೆರಿಯಾಪ” ಎಣ್ಣಿತ್ ಅವ್ವಂಡ ಮಂಡ ತ್‌ಟ್‌ಚಿ.
“ಛೇ…ಛೇ… ನಾನ್ ಬುದ್ದವದಾ? ನೋಟಪ್ಪಾ, ಈ ಬೊಳ್‌ಚ ಕೆಟ್ಟ್ ಪೋಪಕಾಗ…, ತಿರಿ ನೋಟ್ ತೀರುವಕಾಯಿತ್” ಎಣ್ಣಿಯಂಡೇ ಓಡಿಪೋನ ತಂಗವ್ವ, ಪೊಟ್ಟಿಮರತಿಂಜ ತೂರತ್‌ರ ಬಟ್ಟೆಪೊಟ್ಟಿನ ಬಲ್‌ಚಿ ಎಡ್‌ತಿತ್ ಮಡಿವಾಳ ಒಲ್‌ಚ ಬಂದ ಬೊಳ್‌ತ ಜಲ್ಲ್ ಪೊಡಿಯತ್‌ನ ಕೀತಿತ್‌, ಮಾರುದ್ದತ್‌ರ ದಂಡ್ ತಿರಿ ಪಿರ್‌ಚಿತ್ ಬೊಳ್‌ಚಕ್ ಇಟ್ಟತ್.
ಪೊರ್‌ಮೆ ಪೋನ ರಾಜ, ಬಾಕಿ ಉಳ್ಳಯಿಂಗಕ್ ಅವ್ವಂಡ ವಿಷಯ ಎಣ್ಣಿತ್, ಅಯಿಂಗಳ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ತಾಂಡ ಬ್ಯಾಗ್‌ಲಿಂಜ ಸ್ಟೆತೋಸ್ಕೋಪ್ ಎಡ್‌‌ತಂಡ್ ಬಾಡೆಕ್ ಬಾತ್.
ತಂಗವ್ವ ಅರೆಕಣ್ಣ್ ಮಾಡಿಯಂಡ್ ಕೊಡತ್‌ರೆದಿಕೆ ಕಣ್ಣ್ ನೀರ್‌ಟ್ಟಂಡ್ ನಿಂದಿತಿಂಜತ್.
ಪೆರಿಯ ಮೋವ ಲೀಲ ಅವ್ವಂಡ ಕೈ ಪುಡ್‌ಚಿತ್ – “ಅಮ್ಮಾ…, ಬಾ ನೀನ್ ಒರ್ ಗಳಿಗೆ ಬುದ್ದ” ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ.
“ನಿಂಗ ಪೋಯಿ…, ನಿಂಗ ಪೋಯಿ” ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ತಂಗವ್ವ ಪುನಃ ಅನ್ನನೇ ನಿಂದತ್.
“ಅಮ್ಮಾ, ಮೈಮಕ್ಕಡ ಎದಿಕೆ ಇನ್ನನೆಲ್ಲಾ ಪುಚ್ಚ್ ಕಳಿಪಕ್ ನೀಕ್ ಞಾಣ ಆಪ್‌ಲೆಯಾ?” ರೇಗ್‌ಚಿ, ದಂಡನೇ ಮೋಂವೊ.
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್….
