ನಾಡ್ಲ್ ನಾಳ್ -22
ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ಚಿಮ್ಮ ಇಕ್ಕ ಕೊಡಿಲ್ ರೋಡ್‌ಕ್ ಪತ್ತುವಕ್ ಪೊರ್‌ಟದ್ ನೋಟಿತ್ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣಂಡ ಕೆಮಿಲ್ ಅಂಜಿ ನಿಮಿಷ ಎಂತಾನೆಲ್ಲೋ ಪಚ್ಚ್‌ಚಿ.
“ಆಚಯ್ಯಾ… ಆಚಯ್ಯಾ”ಂದೆಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಮಂಡೆ ಆಟಿಯಂಡಿಂಜ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ, ವಾಸು, ಅರುಣನ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಓಡಿ ಪೋಚಿ.
ಚಿಮ್ಮ ಅಲ್ಲಿಂಜ ಪೋನ ಪಿಂಞ ಪಟ್ಟೆದಾರ ತಾಂಡ ದುಷ್ಟ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ರ ಕೂಡೆ ಮಿಂಞಕ್ ಮಾಡಂಡಿಯೆ ತಯಾರಿಕ್ ಮನೆರತ್ತಟಿ ನಡ್ಂದತ್.
ವಾಚಿಲ್ ಗಂಟೆ ನೋಟ್‌ನ ಚಿಮ್ಮ ಇಕ್ಕಾಚೇಂಗಿ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ ಬಂದಿತಿಕ್ಕೂಂದ್ ಮುರ್ಕ್‌ ಮರತ್‌ರ ಅಡಿಕ್ ನಡ್ಂದತ್. ಅಲ್ಲಿ ಕೀರಿ ಚಿಮ್ಮನ ಕಾತಂಡ್ ನಿಂದಿತಿಂಜತ್. ಅಂವೊ ಚಿಮ್ಮನ ಕಂಡದೇ ಪಕ್ಕ ಓಡಿ ಪೋಯಿತ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ.
“ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಇಚ್ಚಕ್ ನೇರಾಯಿತೂ ಲಾರಿ ಬಂದಿತಿಲ್ಲೆ. ನೀನೂ ಬರತೆ ಇಪ್ಪಕ ನಂಗಕ್ ಬೇಜಾರಾಚಿ. ಆಚೇಂಗಿಯೂ ನಂಗಳೇ ಲಾರಿನ ತಡ್‌ತ್ ನಿಪ್ಪ್‌ಚಿಡಂಗಾಂದ್ ಕಾತಂಡಿಂಜತ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ.
“ಏರಾ… ಕೀರಿ…” ತೆಳ್‌ಚಂಡ್ ಕಾಕ್‌ಚಿ, ಚಿಮ್ಮ.
“ಓರ್ ನಲ್ಲ ಸುದ್ದಿ…!”
“ಎಂತ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ…?”
“ಬಾರಿನ ಪೊರ್‌ತಂಡ್ ಪೋಯಂಡಿಂಜ ಲಾರಿ ಅಲ್ಲಿ ಮರ್‌ಂಜಿ ಪೋಯಿತ್.”
“ಹ್ಂ… ಎಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ?”
ಗೊತ್ತಿಲ್ಲತವಂಡನೆಕ ಎಕ್ಕಿಯಂಡ್ ಕೇಟತ್, ಕೀರಿ. ವಾಸು, ಅರುಣನೂ ಕಣ್ಣ್ ಬುಟ್ಟಂಡ್ ನಿಂದತ್.
ಕೀರಿರ ಕಿಲಿಪಿತ್‌ರಿ ಅರಿಯತ ಚಿಮ್ಮ ಲಾರಿರ ಕತೆನ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ.
ಕೈನೊಮ್ಮ ಜೋರ್ ಕೊಟ್ಟಿಯಂಡ್ ಕುಸಿಲ್ ಮಂಡೆ ಆಟ್‌ನ ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ ‘ಇಕ್ಕ ಎಂತ ಮಾಡನ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ” ಂದ್ ಕೇಟತ್.
”ಇರ್‌ಕಿರ್‌ಲೇ ಬಾರಿನ ಐನ್ಮನೆಕ್ ಕಡ್‌ತಿರಂಡು; ಏಳಿ ಏಳಿ ಚುರ್‌ಕ್ ಮಾಡಿ ಪಿಂಞ” ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಕೀರಿರ ಬೆನ್ನ್ ತಟ್ಟ್‌ಚಿ, ಚಿಮ್ಮ. “ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಅಚ್ಚಕ್ ತೂಕತ್‌ರ ಬಾರಿನ ಒಮ್ಮಲೆ ಐನ್ಮನೆಕ್ ಪೋರಿಯಂಡ್ ಪೋಪದ್ ಬೋಂಡ. ನಂಗ ಲಾರಿರ ಪಕ್ಕ ದುಂಬ ತಡ ಮಾಡ್‌ನಕ, ಪಟ್ಟೆದಾರ ಆಳ್ ಅಯೆಚಿತ್ ಗಲಾಟೆ ಮಾಡು. ಆನಗುಂಡ್, ಮಿಂಞ ಆದ್‌ನ ಈ ರೋಡ್‌‌ರ ಪಕ್ಕತ್‌‌ರ ಒರ್ ಕೊಚ್ಚೆಲ್ ಒಳ್‌ಪ್‌ಚಿಡಂಗ. ಅಂತು ನಾಳೆ ಪೊಲಾಕ ಮನೆಕಾರಳೆಲ್ಲ ಖುದ್ದ್ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಬಂದಿತ್ ಕಾಟಿ ಕೊಡ್‌ತಿತ್ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಮೂಡೋಕ್ ತುಪ್ಪ್‌ಚಿಡಂಗ.”
ಅದೂ ನೇರ್‌ಂದಾಚಿ ಚಿಮ್ಮಂಗ್. ಅಂವೊ ಕೀರಿನ ಕೇಟಿತ್ – “ಅಲ್ಲರಾ, ಒರ್ ಸಮಯ ಲಾರಿಂಜ ಪೋನಯಿಂಗ ಪಟ್ಟೆದಾರನ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಅಲ್ಲಿಕ್ ಬಂದ್‌ಟಕೋ..?”
“ಅಯ್ಯೋ… ಮುಂಡತಿರಣ್ಣಯ್ಯಾ.. ಚಿಟ್ಟಪ್ಪಯ್ಯಂಡ ಹಣೆಬರ ನಾಕ್ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲತದಾ? ಇಚ್ಚಕ್ ನೇರಕ್ 10 ಪೆಗ್ಗ್ ಮೋಗಿತ್ ಮರ್ಂಜಿತಿಪ್ಪ. ಪಿಂಞ ನಾಳೆ ಪತ್ತ್ ಗಂಟೆಕೇ ಆಸಾಮಿಕ್ ಎಚ್ಚರ ಆಪೊ.”
“ಎನ್ನೋಪ್ಪ, ನೀಡ ಧೈರ್ಯ, ಬಾರಿ ಪೋಕ” ಚಿಮ್ಮ ಮಿಂಞ ನಡ್ಂದತ್.
ಬಾರಿ ಪಟ್ಟಿನ ರೋಡ್‌ಕ್ ಎತ್ತ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್ ಒಳಪ್‌‌ಚಿಡನೆಕೆ ಚಿಮ್ಮಂಗೂ ಕೂಟ್‌ಕಾರಕೂ ಸುಸ್ತಾಚಿ. ಇಳಿಜಾರ್ ಜಾಗತಿಂಜ ಕೊಡಿಕ್ ಪೋರುವದ್ ಸುಲಭ ಒಂದೂ ಆಯಿಲೆ.
“ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಒಮ್ಮ ಗಂಟೆ ನೋಟ್” ಕೈಲಿಂಜ ನೆಕ್ಕಿ ಬೊಳ್‌ಚತ್‌ನ ಒಮ್ಮ ನೆಕ್ಕ್‌ಚಿ ಕೀರಿ.
ಚಿಮ್ಮ ವಾಚಿ ನೋಟುವಕ ಗಂಟೆ 10 ಆಯಿತಿಂಜತ್.
ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ ಚಿಮ್ಮಂಡತ್ತಟಿ ಜೂಂಗಿತ್ ಅವಂಡ ಕೈಕ್ ಮೆಲ್ಲೆ ದಂಡ್ ಕುರಿ ತಟ್ಟಿತ್ “ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ”ಂದ್ ಪಚ್ಚುವ ಸ್ವರತ್ ಕಾಕ್‌ಚಿ.
“ಎಂತರೇ?”
“ಒರ್ ವಿಷಯ! ಈ ಬಾರಿನ ಬೈಟ್ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಪೋಯಿರುವದ್ ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆ ಅಲ್ಲ. ಒರ್ ಸಮಯ ಲಾರಿಂಜ ಓಡ್‌ನಯಿಂಗ ಚೆನ್ನ ನೇರ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಎಡ್‌ತಿತ್ ಲಾರಿಕ್ ಪಾರ ಇಪ್ಪಕ್ಂದ್ ಬಪ್ಪಕೂ ಮದಿ. ಅಲ್ಲಿ ಬಂದಿತ್ ಲಾರಿಲ್ ಮರ ಕಾಂಗತಿಪ್ಪಕ ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ತೇಡುವ. ಇದ್ ಕೆಟ್ಟಿ ಪೋಚೇಂಗಿ ಗೋವಿಂದ…!”
‘ಅದೂ ನೇರ್. ನಂಗ ಇರ್ ಪೊಲಣೆಕ್ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಪಾರ ಇಂಜಿರನ”,
‘ಆದಾಪ್‌ಲೆ. ಅಯಿಂಗಡೆ ಕೈಲ್ ತೋಕ್ ಕತ್ತಿ ಇಪ್ಪಕ್ಕೂ ಮದಿ. “
“ಪಿಂಞ ಐನ್ಮನೆಕ್ ಇಕ್ಕಲೇ ಕಡ್‌ತಿರುವದಾ?”
“ಬೋಂಡಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಐನ್ಮನೆಕ್ ಇಲ್ಲಿಂಜ ದುಂಬ ದೂರ ಉಂಡ್. ನೀಡ ಮನೆಕಾಚೇಂಗಿ ಅರೆ ಪರ್ಲಾಂಗ್ ದೂರ ಉಳ್ಳೋ.”
‘ಹ್ಂ… ಇದ್‌ನ ನಾಡ ಮನೆಲ್ ಬೆಚ್ಚವದಾ?”
“ನೀಕ್ ಒರ್ ಪೋಡಿ ಬೋಂಡ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಇಕ್ಕ ಕೊಂಡ ಪೋಯಿತ್ ನೀಡ ಮನೆರ ಬರಿಯತ್ ತೆತ್ತಿರ ಪಕ್ಕ ಒರ್ ಪೋಲೆ ಅಟ್ಟಿತ್ ಬೆಕ್ಕನ. ನಾಳೆ 10 ಗಂಟೆಕ್ ಮನೆಕಾರ, ಊರ್‌ಕಾರಳ ಕಾಕಿತ್ ನಂಗ ಇಕ್ಕ ಮಾಡ್‌‌ನ ಸಾಸತ್‌‌ನ ಎಣ್ಣಿತ್ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಮೀದ ಪುಕಾರ್ ಮಾಡನ.
“ನಾಡ ಲಾರಿಲ್ ಇದೆಲ್ಲ ಇಂಜಿತೇ ಇಲ್ಲೇಂದ್ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಜಾರಿಟಕೋ?”
“ಅಂವೊ ಇಲ್ಲೇಂದ್ ಎಣ್ಣಿಟಕ ಇಂಜತ್ಂದ್ ಎಣ್ಣುವಕ್ ನೀಡ ಕೂಡ ನಂಗ ಇಪ್ಪಲ್ಲ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ? ನಾಕಂತೂ ಈ ಬಾರಿನ ಇಲ್ಲಿ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಪೋಪಕ್ ಮನ್‌ಸ್ಸಿಲ್ಲೆ. ಐನ್‌ಮನೆರ ವಸ್ತು ಒಮ್ಮ ಕೈ ಜಾರಿ ಪೋನಕ ಇಂಞ ಕ್‌ಟ್ಟುಲೆ.”
“ನೀನ್ ಎಣ್ಣ್‌ನನಕೇ ಆಡ್‌‌ರ ಕೀರಿ. ಇಕ್ಕ ನಾಡ ಮನೆಕ್ ಕಡ್‌ತಿರನ. ಆಚೇಂಗಿ ನೀನ್ ಎಣ್ಣ್‌ನನೆಕೆ ಊರ್-ಕೇರಿಕಾರಳ ಕಾಕಿತ್ ರಂಪ ಮಾಡುವದೊಂದು ಬೋಂಡ, ಅನ್ನನೆ ಮಾಡ್‌ನಕ ನಂಗಡ ಒಕ್ಕಡ ಮಾನವೇ ಪೋಪೊ. ಐನ್‌ಮನೆರ ಮರತ್‌ನ ಮಾರಿತ್ ಬದ್ ಕುವ ಸಂತಾನಾಂದ್ ಜನ ನಂಗಳ ಊರ್ ಪೊರಂಬಡಿ ಇಟ್ಟ್‌ರು. ಇಂದ್ ನಾಡ ಮನೆಲ್ ಬೆಚ್ಚಿತ್ ನಾಳೆ ಐನ್ಮನೆಕ್ ಎತ್ತ್‌ಚಿಟ್ಟಿತ್, ಒರ್ ಆಚಾರಿರ ಕೈಲ್ ಮಾಮೂಲಿ ಜಾಗಕ್ ಬೆಪ್ಪ್‌ಚಿಟ್ಟ್‌ರನ.”
“ಆಚಣ್ಣಯ್ಯಾ, ನೀನ್ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಪಾರ ಇರ್. ನಂಗ ಬೆರಿಯ ಕಡ್‌‌ತಿತ್ ಮನೆಕ್ ಇಟ್ಟ್‌ರುವ”
“ಸೆರಿ. ಅಮ್ಮ ಕೇಟಿಕ, ಚಿಮ್ಮ ಬಂದ ಪಿಂಞ ಎಲ್ಲಾ ಎಣ್ಣುವಾಂದ್ ಎಣ್ಣಿರಿ.”
“ಆಚೀ” ಂದಣ್ಣ್‌ನ ಮಕ್ಕ, ಬೆರಿ ಬೆರಿಯ ಬಾರಿನ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮನೆಕ್ ಕಡ್‌ತ್‌ಚಿ. ಕೀರಿ ಕ್‌ಣ್ಣ ಮೆಲ್ಲೆ ಲಾರಿರ ಪಕ್ಕ ಪೋಯಿತ್ 10 ಚಾಂದ್ ತುಂಡ್‌‌ನ ಎಡ್‌‌ತ ಪೋಯಿತ್ ಬಾರಿ ಪಟ್ಟಿರ ಮದ್ಯ ಬೆಚ್ಚದ್ ಚಿಮ್ಮಂಗ್ ಗೊತ್ತಾಯಿಲೆ.
ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮನೆಲೇ ಉಂಡಿತ್. ನಾಳೆ ಪೊಲಾಕ 10 ಗಂಟೆಕ್ ಬಪ್ಪ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಇಕ್ಕ 12 ಗಂಟೆ. ಪೊಲಾಕ ಬೆರಿಯ ಏವ ಕಯ್ಯುಲೇಂದ್ ತೆಳ್‌ಚಂಡ್ ಕೀರಿ, ವಾಸು, ಅರುಣ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಮನೆಂಜಿ ಜಾಗ ಬುಟ್ಟತ್.
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್…
