ನಾಡ್ಲ್ ನಾಳ್; 20
ಕೈಂಜ ವಾರತಿಂಜ…
ಉಂಡಿತ್ ತೇಕ್ ಎಡ್‌ತ ಕೀರಿ ಕ್‌ಣ್ಣ “ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ನೀಡ ಕೂಪದಿನ ಬಯ್ಯಕೇ ಎಡ್‌ತ ಪೋಪದಾ?” ಕೇಟತ್. ”ಬೈಟೆಕ್ ಅದ್ ಕೋಟ ಪತ್ತಿತ್ ಕೂಳಿ ಕೈ ಇಟ್ಟನೆಕೆ ಇಪ್ಪ, ಬೋಂಡಿಕೆ ಉಂಡ್‌ರ್‌‌ರೇ” ತೆಳಿಚಂಡ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ, ಚಿಮ್ಮ. ಕೀರಿ ಕ್‌ಣ್ಣ ದಂಡನೆ ಬಾರಣೆ ಎಡ್‌‌ತಿತ್ ತೆಳಿಚಂಡ್ ನಿಂದತ್.
“ಕೀರೀ… ನಂಗ ಒಮ್ಮ ಐನ್‌‌ಮನೆರ ಆ ಕೆರೆನ ತೊಕ್ಕಿರಂಡುರಾ?” ಪುರ್‌ಡ್‌ಲ್ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ, ಚಿಮ್ಮ. ”ಆಪಕಾಯಿತಾ ಮಾಂಯೀ ಬರ್‌ತಿತ್ ಬಿತ್ತುವೊ ಎಣ್ಣುವನೆಕೆ ಕಳಿಪಿಯಲ್ಲಣ್ಣಯ್ಯಾ ನೀನ್? ಈ ನೇರಕ್ ಕೆರೆ ತೊಕ್ಕಿತ್ ಎಟ್ಟ್ ಗಂಟೆಕ್ ನಂಗ ಲಾರಿ ತಡ್ಪಕ್ ಪೋಪದುಂಡಾ?” ‘ಅಕ್ಕುರಾ, ನಾಕ್ ಆ ವಿಷಯ ಮರ್ಂದೇ ಪೋಪ ನೋಟ್. ನಂಗ ಇಕ್ಕ ಕೆರೆ ಪಣಿಕ್ ಇಳ್ಂಜಕ ಆಪ್‌ಲೆ. ಕೈಮಡತ್‌ರ ಪಟ್ಟಿನ ಚೆನ್ನ ಚಾಯಿಕೂಟನ ಬಾ.”
“ಚಿಮ್ಮಣ್ಣಯ್ಯಾ…: ನೀನ್ ಲಾರಿ ತಡ್ಪಕ್ ಬಪ್ಪದ್ ಗ್ಯಾರಂಟಿಯಾ?” ಚಿಮ್ಮ ಆಶ್ಚರ್ಯತ್ ಕೀರಿನ ಒಮ್ಮ ತಿರಿತ್ ನೋಟ್‌ಚಿ. “ಎನ್ನಂಗ್‌ರೇ ನೀಕ್ ಅಚ್ಚಕ್ ಸಂಶಯ?” ಕೇಟತ್ ಚಿಮ್ಮ. “ಅಲ್ಲಣ್ಣಯ್ಯಾ…. ನೀನ್ ಬಪ್ಪೀಂದ್ ಎಣ್ಣಿತ್ ಬರತೆ ಇಂಜಿಟಕ ನಂಗ ಮೂಂದಾಳ್ ಪೊಯ್ತ್ ತಿಂದಂಡ್ ಚಾವಕಾಕುವಲ್ಲಾಂದ್!”.
ಅನ್ನತ ಅಪ್ಪಂಗ್ ಪುಟ್ಟಿತಿಲ್ಲೆರೇ ನಾನ್! ಬಪ್ಪಿಂದ್ ಎಣ್ಣ್‌ನ ಪಿಂಞ ಬಂದಿತೇ ಬಪ್ಪಿ.” ‘ಆಚಣ್ಣಯಾ, ನಾನಿಕ್ಕ ಮನೆಕ್ ಪೋಯಿರುವಂಜಿ ವಾಸು – ಅರುಣನೆಲ್ಲ ಜೊತೆ ಮಾಡಿಯಂಡ್, ಲಾರಿ ಬಪ್ಪ ರೋಡ್‌ಕ್ ಬಪ್ಪಿ. ನೀನ್ ಸೆರೀ ಎಟ್ಟ್ ಗಂಟೆಕ್ ಆ ರೋಡ್‌ ಬರಿಲ್ ಮುರ್ಕ್ ಪಣ್ಣ್ ಮರತ್‌ರ ಅಡಿಲ್ ನಿಂದಿತಿರ್. ನಾನ್ ಬರಡಾ” ಂದ್ ಕೇಟತ್, ಕೀರಿ.
”ನಾನ್ ಕೈಮಡತ್‌ರ ಪಣಿ ತೀತಿತ್, ಎಣ್ಣ್‌ನ ನೇರಕ್ ಅಲ್ಲಿಕ್ ಎತ್ತುವಿ. ಗುಟ್ಟ್ ಗುಟ್ಟಾಯಿತಿರಡ್ ಮಾತ್ರ” ಮೆಲ್ಲೆ ಪರ್ಂದತ್, ಚಿಮ್ಮ. “ಅಣ್ಣಯ್ಯ ಕತ್ತಿ, ಕೇರ್, ತೋಕ್ ಎಂತಾಚೇಂಗಿ ಎಡ್‌ತವಂಡುವಾ?” “ನೀಡ ಬಾಯಿಕ್ ಮಣ್ಣ್‌ಡುವಕ್. ಬೋಟೆಕ್ ಪೋಯಂಡುಳ್ಳೋಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿಯರಾ? ಅಯಿಂಗಳ ಬೊರ್‌ಟಿತ್ ದವುತುವಕ್ ದೊಣ್ಣೆ ಬೋಂಡಿಕೆ ಎಡ್‌ತವನ ನಲ್ಲ ತಕ್ಕ್ ಬೆಮ್ಮಾರ್‌ಚೇಂಗಿ ಜೋರ್‌ಕ್ ಪೋಪದೇ ಬೋಂಡ.”
”ನೇರ್ ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ನೀನ್ ತಕ್ಕ್‌ಕಾರ. ನೀಡ ತಕ್ಕ್‌ಕ್ ಅಯಿಂಗ ಬೆಲೆ ತಂದಿತೇ ತಕ್ಕು. ಅನ್ನನಾಚೇಂಗಿ ನಂಗ ಒಂದೂ ಎಡ್‌ತವದ್ ಬೋಂಡ ಅಣ್ಣಯ್ಯ.ಬೊರಿಕೈಲೇ ಪೋಕ. “ಆಚಪ್ಪ” ಎಣ್ಣ್‌ನ ಚಿಮ್ಮ, ಕೀರಿರ ನಲ್ಲ ಮನಸ್ಸ್‌ನ ಮೆಚ್ಚಿಯಂಡತ್.
“ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ಲಾರಿ, ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಮನೆಕ್ ಪೋಪಕ ತಡ್‌ಪದಾ? ಅಲ್ಲಾ ಲಾರಿನ ದುಂಬ್‌ ಚಿಟ್ಟಂಡ್ ಬಯ್ಯಕ್ ಪೊರಡುವಕ ತಡ್‌ಪದಾ?”
“ಖಾಲಿ ಲಾರಿನ ಸುರೂಲೇ ಬಯ್ಯಕ್ ಅಯಚಿತ್ ಎನ್ನ್ ಫಲ. ಪಿತ್ಯಾಂದ್ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಇಂಞೋರ್ ಲಾರಿನ ಬಪ್ಪ್‌ಚಿಡುವ. ಅದ್‌ಂಡ ಬದ್‌ಲ್ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಮನೆಂಜಿ ಬಾರಿ ಪಟ್ಟಿನ ದುಂಬ್‌ ಚಿಟ್ಟಂಡ್ ಪೋಯಂಡಿಪ್ಪಕ ತಡ್‌ತಿತ್ ಬಾರಿನೆಲ್ಲ ಐನ್‌ಮನೆಕ್ ಎತ್ತ್‌ಚಿಟ್ಟ್‌ಟಕ ಆಚಿ.”
“ಅಂದಕಾಚೇಂಗಿ ನಂಗ ಎಟ್ಟರೆಕ್ ಅಲ್ಲಿ ಇಂಜಕ ಮದಿ, ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ, ನೇರ ಗ್ಯಾನ ಇರಡ್” ಎಣ್ಣಿಯಂಡೇ ಓಡಿರ್‌ತ್, ಕೀರಿ.
ಚಿಮ್ಮ ಕೈಮಡಕ್ ನಡ್ಂದಕ, ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ ಬೆಚ್ಚ್ ಓಡ್‌‌ಚಿ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಮನೆಕ್.
“ಅಯ್ಯಾ… ಅಯ್ಯಾ….ಂ”ದ್ ಬಂಬುಡಿ ಇಟ್ಟಂಡೇ ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಮನೆಕ್ ನುಗ್ಗ್‌ಚಿ, ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣ.”
”ಎಂತಾಚಿರಾ ಮಾರಿ ನೀಕ್. ನೀನ್ ಗೆನ್‌ತದೊಂದೂ ಇಪ್ಪ್‌ಲೆ. ಬಾಯಿಲ್ ಮಾತ್ರ ಈ ತರ ಬಂಬುಡಿ ಪೊರ್‌ಟಂಡಿಪ್ಪ.” ಮೋರ್ ಕುತ್ತಿ ಇಲ್ಲತೆ ಬೊರೀ ಕೈಲ್ ಬಂದ ಕೀರಿನ ಒರ್ ತರತ್ ನೋಟಿಯಂಡ್ ಕೇಟತ್ ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಅಯ್ಯಾ…, ಮೋರ್‌ಕುತ್ತಿ ಚಿಮ್ಮಣಯ್ಯಂಡ ಬಾಡೆಮನೆಲೇ ಉಂಡ್. ಪಿಂಞ ಇಂದ್ ಬೈಟ್ ಸೆರೀ ಎಟ್ಟರೆ ಗಂಟೆಕ್ ಬಸ್ಸ್ ರೋಡ್‌‌ರ ಒರ್ ಜಾಗಕ್ ಚಿಮ್ಮಣಯ್ಯನ ಉಪಾಯತ್ ಬಪ್ಪಕ್ ಎಣ್ಣಿಯೆ. ಲಾರಿ ಪೋಪಕ ನಂಗೆಲ್ಲಾ ಅಂಡ ಒಳ್‌ಲ್ ತಯಾರಾಯಿತ್ ಅಳ್‌ತಂಡಕ ಮದಿ.
“ಅಂವೊ ನೇರಾಯಿತೂ ಬಪ್ಪರಾ?”
“ಬಂದಿತೇ ಬಪ್ಪಯ್ಯಾ! ಬಂದ್‌ಲೇಂಗಿ ನನ್ನ ಕೇಳ್.” ಕೀರಿ ಏಂಗ್‌ಚಿ.
”ನಿನ್ನ ಕೇಪಲ್ಲಾ…. ಮುರಿಪೊ ಮುರಿಪೋ…” ಎಡ್‌ತೆ ಕೈರ ಅಂಗೈನ ಬಲ್‌ತೆ ಕೈಲ್ ಅರ್‌ಪನೆಕೆ ಕಾಟ್‌ಚಿ, ಚಿಟ್ಟಪ್ಪ.
ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ಅಲ್ಲಿಕ್ ಬಂದ ಅಣ್ಣು ಕೀರಿಕ್‌ಣ್ಣನ ನೋಟಿಯಂಡ್ ನಿಂದತ್,
“ಇಂದ್ ನಿನ್ನ ಗುಂಡ್ ಒರ್ ಮುಖ್ಯಪಟ್ಟ ಪಣಿ ಆಪಕುಂಡ್‌ರಾ ಅಣ್ಣು.”
“ಎಂತ…”
‘ಅಪ್ಪಂಡ ಪಣಿ- ಕೂಟ್‌ನನೆಕೆ ಮೋಂವಂಡೋ ಪಣಿ ಕೂಟಂಡು, ಕಾಕೆ -ಪೋಕೆಕ್ ಕೂಡ ಸುಯಿಂಪು ಕ್‌ಟ್ಟತನೆಕೆ ಕಾರ್ಬಾರ್‌ನ ನೀಸಂಡು.”
‘ದಾಡ ವಿಷಯ ನೀನ್ ಎಣ್ಣಿಯಂಡುಳ್ಳ ತಡಿಯಪ್ಪಾ?” ಕೇಟತ್, ಅಣ್ಣು.
“ಪಿಂಞ ದಾಡ ವಿಷಯಾ? ಆ ಚಿಮ್ಮನೋ…, ಪಾಳ್ಂಬರಿಯೋ. ಇಲ್ಲೆಯಾ ಅವನ! ಅಪ್ಪಂಡ ಕಳಿನೇ ಮೋಂವನೂ ಎಡ್‌‌ತಿತ್. ನಾಡ ವ್ಯವಹಾರಕ್ ಅಡ್ಡ ಬಂದಯಿಂಗಳ ಜಿಂವತ್ ಬುಡುವಂವೊನಲ್ಲ ನಾನ್” ಪಟ್ಟೆದಾರಂಡ ಸ್ವರ ಬೊರ್‌ತತ್.
‘ನಾನೆಂತ ಮಾಡಂಡೂಂದ್ ಎಣ್ಣ್ ತಡಿಯಪ್ಪಾ?” ತಡಿಯಪ್ಪಂಡ ಪಣತ್ ತಡಿ ಚಾಕಿತಿಂಜ ಅಣ್ಣು ಕೈನ ಕೊಡೀಕ್ ನೇತಿತ್ ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡುವನೆಕೆ ಮೇಲ್ ಮುರ್‌ಚಂಡ್ ಕೇಟತ್. “ಈ ಕೂಪಾಂಡಿ, ಅವನ ಬೈಟ್ ಎಟ್ಟರೆಕ್ ಲಾರಿ ತಡ್ಪಕ್ ರೋಡ್‌ಲ್, ನಿಪ್ಪಕೆಣ್ಣಿತ್‌ಲೊ. ಎಚ್ಚಕ್ ನೇರೋ – ಎಚ್ಚಕ್ ಪೊಟ್ಟೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಅಂವೊ ಒರ್ ಸಮಯ ಬಾತೇಂಗಿ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಅವಂಡ ಪಣಿ ಒರ್‌ಕಂಡು.
ಅಣ್ಣು ಕ್‌ಣ್ಣ ಜವಾಬುವಕ್ ಮಡ್‌‌ಚಿ ಕಳ್‌ಚತ್.
“ಎನ್ನಂಗ್‌ರೇ…, ಕೆಲ ಉಯಿತಂಡಂವೊ ಕೂಳ್‌ರ ಎದಿಕೆ ಮುಳ್ಂಜಿ ಕಳಿಪನೆಕೆ ಕಳಿಪಿಯಾ?” ತಡಿಯಪ್ಪಂಡ ಸ್ವರ ಜೋರಾಯಿತಿಂಜತ್.
“ಅವಂಡ ಮೀದ ಮನೆಕಾರಕ್, ಊರ್‌ಕಾರಕೆಲ್ಲ ನಲ್ಲ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಉಂಡ್ ತಡಿಯಪ್ಪ. ಊರ್‌ಕ್ ಊರೇ ಅವಂಗಾಯಿತ್ ಜೀಂವ ಕೊಡ್‌‌ಪಕ್ ಬಯ್ಯಕ್ ನಿಪ್ಪಕಿಲ್ಲೆ.”
“ಊರ್‌ಕಾರಡ ಮಧ್ಯ ಅವನ ಪೊಜ್ಜಂಡ್ ನಿಂದಾಂದ್ ನೀಕ್ ಎಣ್ಣ್‌ನರೇ ನಾನ್?” ರೇಗ್‌ಚಿ, ಚಿಟ್ಟಪ್ಪ.
ಅಣ್ಣು ಕ್‌ಣ್ಣಂಡ ಸದ್ದ್ ಸಟಾಪಿಲ್ಲೆ. ಪುನಾದಿಯ ಪಟ್ಟೆದಾರನೇ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ. “ದಾರ್‌ಕೂ ಗೊತ್ತಾಕತನೆಕೆ ಅವಂಡ ಪಣಿ ಕೂಟಂಡೂಂದಲ್ಲರೇ ನಾನೆಣ್ಣಿಯೆ.”
”ಅದೆನ್ನನೆ ತಡಿಯಪ್ಪಾ. ಅಂವೊ ಎನ್ನ್ ಚೆರಿಯ ತಡಿಕಾರನಾ? ಮಿಂಞ ಬಯ್ಯ ನೋಟತೆ ದುಡ್‌ಕಿಟಕ ನಾಳೆಕ್ ನೀಕೇ ತೊಂದರೆ, ಅದ್ಂಗ್…” ಏಂಗ್‌ಚಿ, ಅಣ್ಣು.
“ಅಯ್ಯಯ್ಯಾ… ಓರ್ ಉಪಾಯ ಉಂಡ್!” ಕೀರಿ ಕ್‌ಣ್ಣ ಕೈಕೊಟ್ಟ್‌ಚಿ.
ಎಂತ ಎಣ್ಣುವನೆಕೆ ಕೀರಿನ ನೋಟ್‌ಚಿ, ಚಿಟ್ಟಪ್ಪ.
“ಅದ್ ಚಿಮ್ಮಣಯ್ಯಂಡ ಅಣ್ಣ ಪಿಂಞ ಅಕ್ಕಂಡ ಮೂಂದ್ ಮಕ್ಕ ಮೊನಿಯಾಂದ್ ಕಾಡ್‌ಲ್ ಕಾಂಗತಾಯಿರ್‌ತ್‌ಲೊ. ಅಪ್ಪ-ಅವ್ವಂಗ ಎಲ್ಲ ಕಾಡ್‌ಕ್ ತೇಡಿಯಂಡ್ ಪೋಯಿತ್‌ಲೋ. ಅಯಿಂಗಕ್ ಕುಂಞಿಯಳ ಕ್‌ಟ್ಟ್‌ಲೇಂಗಿ ನಾನ್ ನಾಳೆ ತೇಡುವಕ್ ಪೋಪೀಂದ್ ಚಿಮ್ಮಣ್ಣಯ್ಯ ಎಣ್ಣ್‌ಚಿ.
“ಅದ್ಂಗ್…” ಅರಂದ್ ಕೇಟತ್ ಪಟ್ಟೆದಾರ.
“ಅದ್ದುಳ್ಳ ಅಯ್ಯ ಇಸ್ಯಾ?” ಕೀರಿ ಕ್‌ಣ್ಣ ಉಚ್ಚೆ ಕುಡ್‌ಚ ಪೋರಿರನೆಕೆ ತೆಳ್‌ಚತ್.
“ಬೆರಿ ಬೆರಿಯ ಬೊಗಳ್ ಎಂತಂದ್. ಹ್ಂ ನೀಡ ಕಳಿಯೂ ತೆಳಿಯೂ ಕಾಂಬಕ ಪೂಳ ಕತ್ತಿಲ್ ನೀಡ ಬೋಳೆ ಆರ್‌ತ್‌ರಂಡೂಂದಾಪ.”
“ಅದೇ ಅಯ್ಯಾ, ಆ ಚಿಮ್ಮಣ್ಣಯ್ಯನ ಕಾಂಗತ ಬಟ್ಟೆ ಮಾಡಿರುವಂಜಿ, ಅಂವೊ ಮಕ್ಕಳ ತೇಡಿಯಂಡ್ ಕಾಡ್‌ಕ್ ಪೋಚೀಂದ್ ನಾನೇ ಪೋಯಿತ್ ಅವಂಡ ಮನೆಲ್ ಎಣ್ಣುವಿ. ಅನ್ನನೆ ಮಾಡ್‌ನಕ ಅಸಾಮಿ ಕಾಂಗತಾಪದು. ಕಾಡ್‌ಲ್ ನರಿ ಪುಡ್‌ಚಿತಿಕ್ಕೂಂದ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿಯವ. ದಂಡ್ ದಿನ ನಾಲ್ ತುಳಿ ಕಣ್ಣ್ ನೀರ್‌ಟ್ಟಿತ್ ಮುಂಡತಾಪ.”
“ಗೊಡ್ಡ್… ಎರಿ ಗೊಡ್ಡ್…” ಂದ್ ಪಟ್ಟೆದಾರ ಕೀರಿರ ಬೆನ್ನ್ ತಟ್ಟ್‌ಚಿ.
ಅಣ್ಣು, ಕೀರಿ, ಪಟ್ಟೆದಾರ ಮೂಂದಾಳ್ ಕೂಡಿಯಂಡ್ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಆಖೀರಿ ಲೆಕ್ಕ ಇಟ್ಟಿತ್ ಏವಾಂಗೂ, ಲಾರಿ ಬಂದಿತ್ ಪಟ್ಟಿಲ್ ನಿಪ್ಪಾಂಗೂ ಸಮಾ ಆಚಿ.
ಚಿಮ್ಮ ನೆಕ್ಕಿ ಬೊಳ್‌ಚತ್‌ನ ಒಮ್ಮ ನೆಕ್ಕಿ ನೋಟ್‌ಚಿ. ಅದ್ ಕತ್ತುವಯಿಂಜಿಲೆ. ಬ್ಯಾಟರಿರ ಬೆಂಬರಕ್ ಪತ್ತ್ ಪೈಸತ್‌ನ ಬೆಚ್ಚಿತ್ ಮುಚ್ಚಳ ಕೂಟಿರುವಂಜಿ ಪುನಃ ಒಮ್ಮ ನೆಕ್ಕುವದು ಬೊಳಿ ಮಿನ್ನ್‌ಚಿ. ಅವಂಡ ಸುತ್ತ ನಿಂದಿತಿಂಜ ಮಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕುಸಿಲ್ ಕೈಕೊಟ್ಟ್‌ಚಿ. ಚುಪ್ಪಿ ಮಂದಕ್ಕನೂ, ಕಟ್ಟಿಯೂ ಬೆಂಚಿಲ್ ಅಳ್‌ತಿತಿಂಜ ಚಿಮ್ಮಂಡ ಬೆನ್ನ್‌ಲ್ ಅಳ್‌ತವಕ್ ಜಗಳ ಮಾಡುವಯಿಂಜತ್.
ಗೊಂಬೆ ಚಿಮ್ಮನ ತಬ್ಬಿಯಂಡ್ – “ಮಾಮಾ, ನೀನ್ ಎಲ್ಲಿಕ್ ಪೋಪೋ, ನಂಗಳೂ ಬಪ್ಪಾ” ಂದ್ ರಾಗ ಬಲ್‌ಚತ್.
“ಬೈಟ್ ನೇರತ್ ಮಕ್ಕಳ ದಾರಾಚೇಂಗಿ ಕೂಟಿಯಂಡ್ ಪೋಪಾ…?” ಅವಕ್ ಮುತ್ತ್ ಕೊಡ್‌ತಂಡ್ ಕೇಟತ್, ಚಿಮ್ಮ.
“ಅಂದಕಾಚೇಂಗಿ ನೀನ್ ಎಲ್ಲಿಕ್ ಪೋಪೊ ಎಣ್ಣ್?” ಕೇಟತ್, ಕಟ್ಟಿ.
“ಬೋಟೆಕ್ ಪೋಯಂಡುಳ್ಳೊ. ಬಪ್ಪಕ ಕಡ್‌ಮನ ಬೊಡಿ ಬೆಚ್ಚಂಡ್ ಬಪ್ಪೀ…” ತೆಳ್‌ಚಂಡ್ ಎದ್ದತ್, ಚಿಮ್ಮ.
“ಅಲ್ಲ ಕುಂಞೀ 8 ಗಂಟೆ ನೇರಕ್ ನೀನೆಲ್ಲಿಕ್ ಪೊರ್‌ಟಿಯೇ?” ಅಡಿಗೆ ಮನೆಂಜಿ ಪೊಡಿಯಕ್ ಕೈ ತೀಟಿಯಂಡ್ ಬಂದ ತಂಗವ್ವ ಕೇಟತ್.
“ಲಾರಿ ತಡ್‌ಪಕ್ಂದ್ ಎಣ್ಣ್‌ನಕ ಅವ್ವ ಪಿರಿ ಕೂಟುವಾಂದ್ ಚಿಮ್ಮ ಪೊಟ್ಟ್ ಪರ್ಂದತ್.
“ಅಲ್ಲಮ್ಮ, ಅಣ್ಣಯ್ಯಂಡಯಿಂಗ ಕಾಡ್‌ಕ್ ಪೋಯಿತ್ ದಂಡ್ ದಿನ ಆಚಿ. ಎಂತಾಚೀಂದ್ ಒಮ್ಮ ನೋಟಿಯಂಡ್ ಬರನಾಂದ್.”
”ಅಯ್ಯೋ ಮೋನೇ; ಅಯಿಂಗ ಎಲ್ಲಾರೂ ಇಂಜ ಪಿಂಞ ಎಂತ ಪೋಡಿ? ಅಕ್ಕಿ, ಬೇಳೇ, ಬೆಲ್ಲ, ಕಾಫಿ ಪೊಡಿನೆಲ್ಲಾ ಎಡ್‌ತಂಡ್ ಪೋಯಿತ್. ಮಕ್ಕಳ ತೇಡಿತ್ ಪುಡ್‌ಚಂಡೇ ವಾಪಾಸ್ ಬಪ್ಪೋಂದ್ ಎಣ್ಣಿತ್ ಪೋಯಿತ್. ದಮ್ಮಯ್ಯ ಕುಂಞೀ…. ನೀನ್ ಮಾತ್ರ ಒಬ್ಬನೇ ಕಾಡ್‌ಕ್ ಪೋಕತೆ” ತಂಗವ್ವ ಮೊರೆ ಸುರು ಮಾಡ್‌ಚಿ. ಮಕ್ಕ ಕಾಂಗತಾನ ಪಿಂಞ ತಂಗವ್ವ ತಕ್ ತಕ್ಕ್‌ಕ್ ಮೊರಡುವಯಿಂಜತ್…
ಬಾಕಿ ಮಿಂಞಕ್….
